Boğuluyorum ve korkuyorum

Question

Düşüncelerim, damlaya damlaya göl oldu ve ben boğuluyorum. Yada dipsiz düşünceler kuyusunda yerin dibine doğru sürükleniyorum. o zifiri karanlıktan çok korkuyorum, derine sürüklendikce artan o yakıcı sıcaklık beni boğuyor bir yandan çok korkuyor bir yandan boğuluyorum. sonu olmayan bir sürüklenme halindeyim sanki .O kadar çaresizim kaldım ki nasıl davranmam gerektiğini, nasıl konuşmam gerektiğini, nasıl düşünmem gerektiğini bilemiyorum. Ücretsiz psikoloğa gittim hastaneye. bildiğim şeyleri söyledi 2 tane ilaç yazdi ve yolladı. İlaçları içtim bı sure iyi geldi yalan yok tabi bazen ilacı içmeyi unuttuğum zamanlar oldu yan etkileriyle baş etmek zorunda kaldım bı öyle bı böyle derken bu döngüden çok yoruldum. İlaçlara bağlı bı hayat yaşamak istemiyorum iyileştirdiği doğru ama o küçük şeyler olmadan yaşamak çok mu zor. İşte bu yüzden ilaçları bıraktım ve kendimi kendim iyileştirmek istedim ama artık çok zorlanıyorum çok yoruldum artık. biri beni o kuyudan kurtarmadıkça hala sürüklenmeye devam edicem. Bunları neden yazdım bilmiyorum sadece içimi dökmek istedim. eğer yazdıklarımı sonuna kadar okuduysanız da çok teşekkür ederim.

Ezgi ÖZTÜRK · Accepted Answer

Merhabalar, ne kadar zorlandığınızı anlayabiliyorum, gösterdiğiniz çaba ise gerçekten takdire şayan. Birinin sizi kurtarmasını beklemek maalesef çoğu zaman daha yıpratıcı olabiliyor. Zamanla hayatta beklentilerimizin sadece kendi yapabileceklerimiz üzerine kurmaya çalışmak işleri yoluna koyma açısından daha başarılı olabilir. Çaresiz hissediyorsunuz, bunu anlayabiliyorum. Ama sizi o kuyudan kurtarabilecek olan, yine sizden başkası değil.