İlişkimi kurtarmak istiyorum

Çok zor durumda etrafımdaki herkesten farklı bir öneri veya teselli duyduğum için , kafamda susturamadığım sürekli konuşan bir ses yarattığım için çareyi sizde buldum Ben , hayatımda ilk kez bir insana güvendim bir insanı sevdim üstelik karşılıklı bir sevgi. Hiç hissetmediğim duygular hissettim. Kaybetme korkusu ve gerçekten sevince ölürcesine sevdiğim sevmeye aşık bir insan olduğum için doğru kişiyi bekledim hep. Gerçekten sevip ciddi düşüneceğim biri olsun istedim . Hiç bir zaman amacım boş kalmıyım sıkıldım hayatıma birini alayım olmadı. Ve ilk kez ya duygu boşver bir kerede izin ver kendine dediğim de iş arkadaşımın tanıştırmasıyla başlayan 2 yıl süren bir ilişkim var. Düne kadar vardı. Çok sevdim çok sevildim hayatımın merkezindeydi hayallerimin ötesinde bugüne kadar beklediğim kişi diyebilirim. Bugüne kadar tek bir kavgamız dahi olmadı. Tabiki küçük tartışmalar oldu ama hiç böyle uzatıp birbirimizi kıracak cinsten değil. Herşey 3 hafta öncesine kadar öok güzeldi. erkek arkadaşım yolunda gitmeyen bir durum olduğunda mesela hasta olduğunda, iş sorunları yaşadığında depresyon moduna giriyor. Her şey olumsuz her şey kötü hiçbir şey hiçbir zaman yolunda gitmiyor şeklinde düşünüyor. Bu anlarda benle iletişimini azaltıyor veya kesiyor. Anlayışla karşılayıp yanında olmaya çalışsam da ve bu tavrı hakkında daha öncede rahatsız olduğumu üzüldüğümü belirtsem de hep aynı şey. Ama şu an yaşadığımız ilk kez bu kadar kopuk ilk kez bu kadar uzak. Ne dışarı çıkıyor ne arkadaşlarıyla görüşüyor ne benle konuşuyor tamamen bir depresyonda. Bu süreçte rahatsızlık geçirdi babası anjiyo oldu iş sıkıntıları da yaşadı. 3 hafta önce çok mutlu ve iyiyken şuan 0 iletişim. Ben yazıyorum iki kelime konuşup sonra konuşma bitiyor. Korkuyordum benden ayrılacak diye. Hiçbir sorun yokken mutluyken bir anda bıçak gibi bu hale gelmemiz beni gökdelenin tepesinden atılmış gibi hissettiriyor. Sürekli ağlıyorum daralıyorum kalbim sıkışıyor. Çok seviyorum. Onunla çok eğleniyorum çok mutluyum. bu 3 haftalık süreçte görüşmemiştik haklısın sana yansıyor görüşünce konuşuruz demişti. Sonra tel konuşmamızda iyi olmadığını halinin enerjisinin olmadığını söyledi herşeyden bıktığını hiçbirşeyin yolunda gitmediğini. Ama bana yansıttığını kimsenşn kimseyi böyle üzmeye hakkı yok insan sevgilisiyle eğlenmek mutlu olmak ister dedi. Ben de Beraber çözelim birbirimizde bulalım çaresini istiyorum ona da söyledim. Ne olursa olsun ben hep yanındayım o da yanımda olsun istiyorum. Bu kadar güzelken mutluyken yolunda gitmeyen şeyler yüzünden ilişkimizin bu hale gelmesini hak etmiyoruz. Bu yüzden bitmemeli. Bugğne kadar hiç büyük bir kavgamız vs olmadı bundan hep bahsederdik insanlar neler yaşıyor bizim hiç yok diye mutlu olurduk. pazar günü geldi görüştük ayaküstü 10 dk kötü olduğunu kendinden sıkıldığını hiçbirşey yapmak istemediğini söyledi. Gerçekten çok kötüyüm çok düşündüm seni çok üzüyorum bu süreçte ve daha fazla üzmek uzatmak istemiyorum dedi bencilce düşündüğünü ben her koşulda yanında olacağımı söylediğimi bunun hiçbir önemi yok mu diye söyledim tabi ki var ama bencilce değil aksine seni düşündüğüm için bu kararı verdim dedi hayatından beni çıkarınca herşey normale mi dönecek yapamam onsuz gerçekten ben hayatımda hiç tahmin edecemeyeceğim kadar çok sevdim ve sevildim 2 yıllık ilişkinin ortada bizlik bir sebep yokken bitmeesini üstelik ayaküstü bitmesini kabul edemiyorum. psikoloğa gittiğini psikiyatriste yönlendirdiğini söyledi çarşamba randevum var dedi. Bu süreç ne kadar sürer bilmiyorum 3 ay mı 1 yıl mı bilmediğim bir süreçte seni üzmek istemiyorum dedi. Ortak arkadaşımız bizi tanıştıran kişi de birkaç gün geçince konuşacak onunla ne düşünüyor niye böyle bişey yaptı vs yoklamak için. Ben bir ay kadar sabredip yazmak istiyorum görüşmek için. Bunu hak etmiyoruz kurtarmak istiyorum bu ilişkiyi o da iyi olsun istiyorum bu kadar kötüyse sağlıklı ve mantıklı bir karar veremiyor belki de ve ben çabalamak istiyorum geri kazanmak istiyorum. Bomboş hissediyorum kendimi. Vedalaşamadık bile yani ne o sarılanildi ne ben ama çok istedim o da istiyordu anladım böyle gidemedik salak gibi kaldık en son ben döndüm gittim. Her şey çok içimde kaldı konuşamadım çok fazla birşey diyemedim ağlamaktan. Nolur bana bir yol gösterin bu ilişkiyi kurtarmama yardım edin. En uygun vakitte seans alıcam boşluk yaratıp işsel anlamda da çok yoğun bir döneme girdim ama bu süreçte kafayı yemek üzereyim. Çok uzun yazdım farkındayım özür dilerim ama çok çaresizim