asıl anlatmak istediğimden ben

asıl anlatmak istediğimden bence alakasız ama eklemek istiyorum, çoğu konuda kararsızım karar verdiğimde de genelde kötü olanı seçmiş oluyorum, asıl meselem de annem babam ayrı ikisiyle de yaşadım dönem dönem şu an annem annanem ve dedemle yaşıyorum. ama kendimi ikisinin yanına da ait hissetmiyorum. 19 yaşındayım ama küçücük çocuklara ailelerinin sevgiyle yaklaşmasına imreniyorum. her an her konuda gözlerim doluyor hatta çoğu zaman ağlıyorum kontrolsüz bir şekilde. ailemin ilişkisi çok berbat halde hep öyleydi ama büyük çocuk benim, kardeşimi koruyup kollamam gerektiğini biliyorum ama aralarında en çok yıpranan ben oldum mental olarak. ne babamla ne de annemle mutlu olamıyorum benden habire çabalamamı istiyorlar her şry için benim çaba göstermemi bekliyorlar ama bıkkınlık geldi her şeyden mutlu olamıyorum ben bir gün gülsem bir ay ağlıyorum anlatamıyorum kendimi hiçbir şekilde. ve bir de bugün arkadaşımla konuştuğumda bana her şeyden kaygılandığımı söyledi ilk kez biri bana bunu bu kadar net söyledi. aklıma takıldı kendi kendime teşhiş koymaktansa profesyonel birinin görüşünü dikkate almak daha mantıklı. aileme psikoloğa gitmek istiyorum desem ciddiye alınmayacağımı da biliyorum o yüzden öyle bi talebim olmayacak evdekilere karşı. görüşünüzü almak istedim sadece şimdiden teşekkürler