bağlanma

merhaba yakın bir arkadasım var basından beri arkadaslık iliskimizde kendisi sürekli arayıp gün içinde neler yaptığını yasadıklarını dertlerini anlatan sürekli mesaj atan biridir bunu söyleme nedenim normalde yakın arkadaslıklarımda ben böyle değilimdir ama onunla arkadaslık ilişkimizin ilk anlarında itibaren sürekli arayıp sorması mesaj atması benim de karsılığında ona cevap vermem sonucu şöyle bir konuma geldim artık beni her aramadığı mesaj atmadığı gün bir sorun varmıs gibi hissediyorum benden soğuduğunu sıkıldığını düşünüyorum ister istemez ve buna alınıyorum ya da ben onu aramak istediğimde reddedildiğim olduğunda bile üzülüyorum basit şeylerden tartışıyoruz ve ben hep daha cok kırılan taraf oluyorum o bana göre daha soğukkanlı daha olgun davranabiliyor bu tarz konusmalarımızda söylediği şeyler açıklamalar gayet mantıklı oluyor ama ben bu sorunlarimizi konusurken bile kendimi tutmaya çalışsamda zorlasamda tutamayıp ağlıyorum bununla beraber yaşanan kırgınlıklar sonrası da hep ilk adımı ben atıyorum olayın başında sinirli oluyorum kendimi haklı buluyorum ama sinirim geçince küs kaldığımız içiniçim rahat etmiyor ve hemen adım atıp her seyin normale dönmesini istiyorum ama bu durum artık sürekli olmaya basladı her seferinde bu sefer tut kendini o adım atsın desemde yenik düşüyorum onu kaybediceğimi sanıyorum benimle paylaşıcağı şeyleri başkalarıyla paylaşıp baskalarıyla samimi olucak aramıza mesafe giricek diye cok korkuyorum şu an da öyle bir sürecteyiz birbirimize dargınız ve ben haklı olduğumu düsünüyorum kendimce tabii onunda haklılık payı var iki gündür konusmuyoruz tutuyorum kendimi yine bu sefer o adım atsın diyorum ama bir yandan da dayanamiyorum sizce ne yapmalıyım içimin rahatlamasi için bu sefer de adım atmalı mıyım atmalıysam ona ne şekilde yaklaşmalıyım ki bir şeyler değişsin ? gercekten böyle anlatinca sacma da geliyor nasil bu hale geldim diyorum ama bu durumu düzeltemiyorum yardımcı olursanız çok mutlu olucam çok teşekkür ediyorum