Başlıksız.

Merhaba, her zaman en kötüyü düşünen yapım gereği sizden cevap alamayacağımı düşünüyorum ama yazmaya devam ediyorum. Bu kadar kişi arasından evvet sizi seçtim. 26 yaşındayım ve liseden sonra görüştüğüm hatta deli divane aşık olduğumu düşündüğüm erkekler oldu. Ama hepsinden bir anda gelen tiksinme,soğuma, nefret, en ufak bir hareketin bile batması, ben bundan nasıl hoşlandım hisleriyle uzaklaştım. Bu davranışım yüzünden kendimden de fazlasıyla nefret ettim ve yeni bir ilişkiye başlarken uzun zaman geçsin, çok iyi tanıyayım, bir sevgimden emin olayım gibi ağırdan almak yerine ani bir sevgi patlamasıyla ilişkilere bodoslama daldım, daldıktan sonra da ‘acaba yine soğuyacak mıyım, ayy şu hareketi saçma mı sanki, ay acaba sevmiyo muyum’ gibi şeyler düşünerek belki de soğuma sürecine soktum kendimi. Şimdi sözlüyüm belki bu yaz evlenicem. Bak bende sorun yokmuş, doğru kişiyi bulamıyomuşum veya iyileştim gibi düşünürken, sözlümden son zamanlarda sık sık soğumam ve nasıl bir ömrü onla geçirecem korkusu oluşmaya başladı. O şuan benden vazgeçse belki mahvolurum ama o beni sevdikçe ben ondan soğumaya devam edicekmişim gibi sanki sevilmeye alerjim var, sanki sevildikçe ben kaçıyomuşum ya da elde edince soğuyomuşum gibi. Cevap verirsen de vermezsen de sağol ne diyim okudun sonuçta.