Bipolarım ve ataklarımdan yoruldum

Merhaba, 21 yaşındayım. Bir buçuk sene önce üniversiteyi bıraktım. Bırakmamın nedeni iş ararken tecavüze uğramam. Bunu bu şekilde yazmak çok kolay ama anlatması çok zor. Bu nedenle kimse bilmiyor. Tabii bir de yargılanmaktan saçma sapan soruları duymak isteiyorum. Bir de ailemin yanımda olmayacağı korkusu var. Bu nedenle üniversitedeyken bir kere yaptığım intahar girişimimin ardından ailemin yanında olmak, onların varlığını hissetmenin bana iyi geleceğini düşündüm ve okulu ikinci yılında bıraktım. Ailemin benim orada küçük şeylerle başa çıkamadığımı ve bu nedenle okulu bıraktığımı düşünmesi dışında her şey iyi. Bir süredir sürekli manik atak ve depresyon arasında gidip geliyorum ve inanılmaz zor. Özellikle manik anlar. Çünkü etrafımdaki insanlar bana uzaylıymışım gibi davranıyor ve bu nedenle böyle durumlarda onları korkutmamak ve benden uzaklaşmamaları adına sürekli bastırıyorum. Tabii bunda kalp hastası olmamın da etkisi var. Bir süredir sürekli her şeye olup olmadık anda ya sürekli durduramadığım bir şekilde gülüyorum ya da ağlıyorum. Bu yaşıma kadar biri üç gün uyumamı sağlayacak kadar şiddetli kriz geçirdim, anoreksiya ile cebelleştim hatta hala az da olsa devam ediyor diyebilirim, şimdiye kadar yapmadım ama vücuduma çizikler atmak istiyorum, intiharı yeniden denemek istiyorum ama yeniden ölmeyi bile başaramamaktan korkuyorum, uykularım rezalet durumda bunu bile sabahın 6'sında yazıyorum. Her şey çok yoruyor çünkü her şeyi çok fazla büyütüyorum ve bunu istemsizce yapıyorum. Doktora gitmek istiyorum ama bir yanım yataktan çıkmayıp o yatakta çürümek istiyor. Bir ara doktor kontrolünde uyku ilacı aldım ama pek işe yaramadı. Biri çok ağırdı gözümü açamadım diğerinin pek bir etkisi yoktu. Depresyon için ilaç kullandım ama ilk başlarda iyi gibi duruyordu ama sonra enerjime ailem yetişemediğini fark ettim. Acaba yardım eder misiniz?