Hiç bir şey yolunda gitmiyor

Merhaba ben 20 yaşında üniversiteye giden bir kızım. Şu bir kaç gündür çevremdeki herkese kırgınım kızgınım dargınım. 2 gün önce evde ailemle bir olay olay yaşadık ben evin tek çocuğuyum tek kızıyım. Bir annem bir babam 3 kişilik bir aile hayatımız var. Annem ve babam oldum olası hep tartışırlar ne yalan söyleyim küçüklüğümden beri aralarında bir sevgi de göremedim ( ha belki edeptir ahlaktır diyip bana belli etmedikleri yanları vardır orasını bilemem). Size bu olayları anlatırken bile utanıyorum böyle saçma sapan bir sebebin bu kadar büyümesi bile benim zoruma giderken umarım beni yadırgamazsınız. 2 gün önce evde yine bir kavga yaşandı o kadar üften püften bir sebep ki ama sonucu benim katlanamayacağım raddeye geldi, olay şu şekilde oldu: Annemin çok yakın bir arkadaşı ailecek akşamdan bize geleceklerini söylemiş anneme, annemin arkadaşının da en büyük kızı 16 yaşına girdi ve annemle doğum gününü kutlama gibi bir planımız vardı. Annem arkadaşının akşam bize geleceğini söyleyince bende pasta alalım börek yapalım vs. dedim. Babam bir yarım saat içerisinde eve geldi fatura yatırmaya gitmiş eve geldiğinde bende babama markete gidelim evin eksiklerini alırız bir de akşama misafirimiz gelecek pasta alalım falan dedim babam ben yeni geldim çok yorgunum dedi. Bende hava zaten çok soğuk arabayla gidelim baba dedim. Ben arabayı çıkaramam gidecekseniz siz gidin gitmeye gözünüz almıyorsa otobüse binin gidin dedi yani hiç bir hoşgörülü tavır yok ortada böyle bir konuşma gerçekleşiyor ve babam aylardır arabamız olduğu halde hiç bir yere arabayı kullanmıyor ne söylesek götürmüyor getirmiyor her yere yürüyerek veya otobüsle gidiyoruz. Neyse ben babama ısrar ederken babam bana sinirlendi bağırdı annemde o bağırışa geldi yanımıza ve ne diye aldın o arabayı garajda dursun diye mi gibi bir şey söyledi babam yine sinirli bir halde tepki gösterdi sonra annem ortamı yumuşatmak için babamın gözlüğünü aldı gözünden şaka babında hadi kalk gidin falan diyor bir taraftan da gülümseyerek babam annemin gözlüğünü almasına çok sinirlendi oturduğu yerden ayağa kalkıp annemin sırtına sertçe vurdu gözlüğümü ver diye bağırarak anneme öyle vurunca bende çok sinirlendim napıyorsun sen diyip babamı ittim koltuğa düştü koltuğa düşmesi zoruna gitti kalkıp benim üstüme gelirken annem babamı tuttu babam yüzüme yüzüme küfür etti bana. Ben o anı yaşadığımda öyle zoruma gitti ki ben 1 dk daha durmam bu evde diyip odama gittim çantama elime geçen ne varsa atıp montumu giyip dış kapıya yöneldim annemde gitmeyeyim diye önüme geçti kapıyı açmama engel oldu ama ben gerçekten katlanamaz vaziyetteydim ben baskıya gelemeyen bir insanım hele ki üzgünsem kızgınsam bulunduğum yerden giderim sakinleşmek için yalnız kalmam gerek ama bunu 20 yıldır ne annem ne de babam anlayamadı. Annem benim önüme durup beni göndermeyince daha da çıldırdım çık önümden diye bağırmaya başladım nefretim anneme değildi önüme geçmesine sinirlendim çünkü ordan gitmek istiyordum sakinleşmem gerekiyordu. Sonra babam odadan geldi yanıma yaklaştı elini uzattı omzuma dokunacakken dokunma bana dedim bana dokunmasına izin vermediğim için sinirlendi bu seferde bana vurmaya çalıştı annem tuttu ben senden özür dileyecektim diye bağırdı. Ya böyle bir şey olabilir mi özür pişman olduğun için dilenir, bu nasıl bir pişmanlık ki bana dokunmasına izin vermediğim için dövmeye kalkması ne demek ben hala anlayamıyorum. Yüzüme yüzüme ettiği küfür hala zoruma gidiyor. Ben babamı da annemi de çok severim sakın yanlış anlaşılmasın ama şu bir kaç gündür yaşanan olaylar sonucunda aşırı kırgın üzgün ve öfkeliyim umarım beni anlıyorsunuzdur. Olayın devamını anlatacak olursam. Annem babamı tutarken ben onun bu davranışına daha da sinirlendim ben annem değilim kimseye boyun eğmem sabretmem bana böyle davranamaz kimse diyip ağlaya ağlaya evden çıktım. Sonra evden çıkınca sevgilimi aradım yanıma geleceğini söyledi o kapatınca en yakın arkadaşımı aradım ona annemi arayıp çok güvendiğim o bahsettiğim annemin arkadaşı olan teyzeye gitmesini söylemesini istedim annem tansiyon hastası ona bir şey olmasından korktum bu yüzden en güveneceğim o komşu teyzeme gitmesini istedim. En yakın arkadaşımın annemi aramış annem de tamam demiş ben yaklaşık yarım saat-1 saat sokaklarda ağlaya ağlaya yürüdüm. En son sevgilim yanıma geldi oturduk bir banka anlat dedi anlattım olabildiğince yanımda oldu. Annem beni aradı açtım valizini aldığını köye gideceğini söyledi bana bende git dedim ben sonra annem dayımla görüşmüş vs. derken en son annem o bahsettiğim teyzede kalcağını söyledi. Bende o bankta iyice sakinleşip düşünüp eve gidip valizimi alıp en yakın arkadaşımda kalmaya karar verdim. Sevgilim beni eve kadar götürdü yakın arkadaşım geldi yanıma eve girip valizimi aldım babam bana dönüp nereye gidiyorsun napıyorsun bile demedi. Yarın ehliyet kursuna gidecek misin dedi şaka gibi dimi? Sanki hiç bir şey yaşanmamış gibi önemli olan kursa gidecek olmammış gibi bana bunu sordu sadece. Cevap vermedim valizimi alıp çıktım evden. En yakın arkadaşım Nisayla birlikte onlara gittik o gece ben Nisada kaldım annemde o bahsettiğim komşu olan Güllü teyzemde kaldı. Ertesi gün ben birazcık daha yatışında annemi merak ettim ve annemin yanına gittim. Annem akşam olunca eve gidelim dedi. Küsersek de evde küseriz dedi. İnanın hiç istemedim hemde hiç ama annemi yalnız bırakmak istemiyordum. Akşam oldu Güllü teyzemin kaynanası bizim karşı binada oturuyor annemi aradı süpürgesininin bozulduğunu söyledi annemi yanına çağırdı benim annem ne yaşarsa yaşasın birisi yardım istesin koşar. Güllü teyzemden çıktık eve doğru yol aldık annem bana eve çık dedi o da Gülşü teyzemin kaynanasına gitti ben babam evdedir diye çıkmadım binanın önünde soğukta oturdum annem gelene kadar bekledim evin önünde. Annem gitmiş meğer babam çağırtmış ordan babam ordaymış onlara anlatmış olayı. Olayı anlatış şeklide kendi uydurmasıyla ben markete gitmedim diye bana küstüler gittiler evden demiş sadece annem orda her şeyi anlatınca Güllü teyzemin kaynanası da kayınbabası da anneme hak bermiş babama ayıp etmişsin dedikleri halde babam biz anlaşamıyoruz ayrılalım demiş anneme. Hala ne suçunu kabul ediyor ne de bir özür diliyor yani. Sonra ben anneme mesaj attım bu olanlardan haberim yok tabi kapının önünde bekliyorum üşüdüm baya anneme mesaj yazdım gelsin diye annemde koşarak geldi kapının önünde beklediğimi öğrenince sonra biz annemle eve çıktık bir yarım saat sonra da babam geldi ben Odama gittim kapıyı kilitledim babam ertesi sabah yani dün valizini almış gidiyormuş evden annemde bana mesaj attı odandan çık babana bir şey de gidiyor falan dedi. Bende yolu açık olsun dedim. Yanlış mı düşünüyorum bilmiyorum ama gerçekten çok zoruma gidiyor ben hata yapmadım suçlu olan babam neden ben onun peşine gideyim biz evden giderken babam bizim peşimize düştü mü bizden özür diledi mi bunlara rağmen neden ben yapayım alttan alayım. Neyse babam gitmekten vazgeçmiş herhalde konuştular annemle sormadım da bilmiyorum da, babam eve geldiğinden beri odama kapandım kapıyı kilitliyorum. Yüzünü dahi görmedim o yemeğini yiyor ben yemek dahi doğru düzgün yemiyorum açlığımı bile hissetmiyorum. Günlerimiz böyle geçiyor. Dün öğleden sonra babam bana mesaj atmış özür dilemiş bir daha olmayacağını söylemiş ama içimden ne karşılık vermek ne de affetmek geldi. O yüzden hiç bir şey yazmadım. Bugün de şöyle bir olay oldu onu da anlatmak istiyorum. 1 yıllık bir ilişkim var sevgilimin adı Sinan çok mutluyum gerçekten hiç bir şikayetim yok bundan yana ama bunları kısa keseyim ve bugünki olaydan bahsedeyim size. Bugün Sinan evden çıkmış markete gitmiş o markette iken Sinanın küçük kardeşi Sınanın odasına girmiş ve benim ona Geçen yıl hazırladığım hediye kutusunu bulup yırtmış içindeki ona hazırladığım bütün hediyeleri çıkarmış. Sinan eve geldiğinde bütün hediyeler annesinin önünde seriliymiş ailesi de alay etmişler bize özel çerçeveye babası ben kullanırım bunu demiş yıldızlar yapıp içini doldurduğum kavanozu annesi ben bunu alırım demiş baya alay etmişler kutuyu zaten Sinanın kardeşi paramparça etmiş derken Sinan baya sinirlenmiş ve evden çıkıp Bana ses attı bana bir daha böyle şeyler hazırlama vs. Bir sürü şey söyledi sinirden ben bu kısmı da takmadım sinirden söylüyor dedim ve onu sakinleştirmeye çalıştım. O sıra da bana birden attım Bütün herşeyi çöpe Keşke daha önceden ataaydım pişmanda değilim dedi ve ben beynimden vurulmuşa döndüm gerçekten ben mi abartıyorum bilmiyorum ama çok kırıldım bu duruma. Atmak zorunda değildi tamam herkes öğrendi bu duruma sinirlendi ama atmak zorunda değildi getirip bana verebilirdi gerekirse ben saklardım. Benim ailem onun ailesinden daha katı bu konularda öğrenseler alay etmezlerdi daha beter olurdu ve ben buna rağmen onun bütün hediyelerini saklıyorum. Çok kırıldım onun için uğraştığım emek harcadığım her şeyi gidip çöpe atmış olmasına. Trip bile atamadım o kadar yorgun hissediyordum ki sadece aşırı üzüldüm yine köşeme çekilip ağladım bu sefer susuyorum diye kızdı bana sakın trip atma bana Atmak zorundaydım dedi Atmak zorunda falan değildi sırf ailesi öğrendi alay etti diye çöpe attı buna gerek yoktu. Gerçekten üstüne bir de bu yaşanınca bugün öyle doldum ki hani insan öyle kırılır yorulur da canı hiç bir şey yapmak istemez sadece ağlamak ister ya tıpkı öyleyim. Öyle Kırgın ve yorgun hissediyorum ki bunların bütün sorumlusu ben miyim diye düşünmeye başladım ben mi çok alınganım ben mi çok düşünüyorum ben mi hata yapıyorum bilemiyorum. Lütfen beni dinleyen ve anlayabilecek olan birisine çok ihtiyacım var bana bir akıl verin rica ediyorum.