Karar verememek

Question

19 yaşındayım şuan 6 yıldır süren bir ilişkim var . Ve artık ilk ciddi adımı ailelerle atmak istiyoruz ailem yaşımdan dolayı ve üniversite okumamı istedikleri için pek sıcak bakmiyorlar bu yıl girdim ama iki yıllık olduğu için gitmek istemedim .Ben şuan okumak istemiyorum içimden gelmiyor ancak abim ve ablam tarafından baskı altındayım ders çalışmam konusunda baskı yapıyorlar ilişkime karşı çıkıyorlar okuyup meslek sahibi ol fln başka işlerle uğraşma diyolar bı de sevgilim okumadı üniversite şuan bir yerde çalışıyo onun işini de begenmiyolar bı meslek değil fln diye . Ben sürekli ailemin isteklerini yerine getirmek için çabalıyorum biri bişi dese onların dediklerini tutuyorum ablm bişi dediyse hemen ona yoneliyorum abim veya annemler bişi dese ona gidiyorum kendimin ne istediği ikinci üçüncü planda kalıyor ve sevgilim hiç iliskimizin arkasında durmadigimi ve bizim için birşeyleri hep ikinci plana attığımı söylüyor bende istiyorum ciddi şeyler olsun en azından isteme söz gibi ya en azından çevrem bizi dışarıda Birlikte görse ailem zor durumda kalmaz biz o işin adını koyduk diyebilirler ama ailemin sözünden çıkmadığım için hep erteliyorum onun isteklerini dediklerini 1 ay buluşmadigimiz zamanlar oluyo aslında fırsatım oluyo ama ailemin sözünden çıkamadigim için onlar ne yapmak isterse onu yapıyorum onunla buluşmak yerine ama sonradan pişman oluyorum onunla gezmek veya aktivite yapmak bana iyi geliyo kafa dağıtıyorum hiç bişi düşünmüyorum mutlu oluyorum onunla ama ailemi de bı kenara atamıyorum ailem yerine onu atıyorum arka plana kendi isteklerim de dahil ne yapmalıyım hocam kafayı yemek üzereyim sevgilimle aram bozuldu resmen depresyona girdim diyebilirim 6 yıl güzel geçince bian böyle olmak onunla iki yabancı gibi konuşmak görememek fln koydu bana ne yapayım

Silinmiş UZMAN · Accepted Answer

Merhabalar, öncelikle kendinizi iki arada sıkışmış hissetmenizi anlıyorum. Ancak bu noktada iki tarafından biri gibi bir seçim yapmak yerine bazı şeyleri ailenizden sizi anlayacağını düşündüğünüz biriyle konuşuyor olmak sizi rahatlatabilir. Bu noktada asıl sorununuzun da kendi seçimlerinizi yapamıyor olduğunuzu düşünmenizden ve kısıtlanmış hissediyor olmanızdan kaynaklandığını düşünüyorum. Aynı zamanda ailenizin okumanızı istemesi ve sizin bunu da bu denli bir tepkiyle karşılamanız aslında onlara karşı olan kızgınlığınızdan olabilir mi? Siz gelecekte kendinizi nasıl görüyorsunuz, kendinizle ilgili nasıl hayalleriniz var? Bunu dinlemek isterim. Üniversite okumak, kendini geliştirmek ve bir mesleğe sahip olmak bir insanın kendisi ve geleceği için yapacağı kıymetli bir şey. Bir kadın olarak kendi ayaklarınızın üzerinde sizi bir meslek sahibi olarak görmek isteyen bir ailenizin olması da ne kadar değerli. Bu konuda söylediklerine kulak vermenizi tavsiye ederken tabii ki kendi kararlarınızı vermek konusunda onlarla açık konuşmanızı kendinizi daha net ifade etmenizi öneriyorum. İki taraftan birini seçmek zorunda değilsiniz. Ailenizin sizin geleceğiniz hakkında kaygılanıyor olmasının üstüne biraz daha düşünün lütfen. Gelecekte sevdiğiniz insanla bir hayat kurmak istemenizi anlıyorum. Ama bunu daha sağlam bir zeminde birlikte ilerleyerek yapmak sizin ve geleceğiniz için daha sağlıklı olacaktır. Size tavsiyem biraz daha alternatif düşüncelere yönelip bakışınızı genişletmek olsun. Aynı zamanda an'ı yaşarken isteklerinize kulak verip ailenizle ya da partnerinizle iletişiminizi güçlendirip, kendinizi daha iyi ifade edebilmeye çalışmak faydalı olacaktır. Sorunuz varsa sorarsanız sevinirim. Sağlıkla kalın..