Lütfen cevapsız bırakmayın.

22 yaşındym,Hayata karşı o kadar umutsuzum ki geleceğimi bile göremiyorum. Nefes almak anlamsız geliyor, anne baba ayrı ve ikisi ayrı insanlarla evliler, aile tarafından da yok sayılmalar yaşıyorum bekarım öğrenciyim. İlişkilerde şansız çıktım, zorla bir erkek tarafından istemsiz bişey yaşadım, sonra ikinci kez farklı insan tarafından aldatıldım, Benim artık bir sabaha daha uyanacak halim kalmadı, umutlu bakmayı denedim olmuyor, Çok çaresiz ve yolun sonunda hissediyorum kendimi. ölümü istemekten kendimi alıkoyamıyorum.intihar etmeyi daha önce denedim. 16 yaşlarında fakat başarılı olamadım. O günlerime geri dönüyorum sanırım.Kendimden iğreniyorum. İnsanlardan iğreniyorum. Yaşamak için hiç amaç bulamıyorum. Ne yapacağım?