Merhaba. Gün boyunca sürekli

Merhaba. Gün boyunca sürekli gerçeklikten kopmuş hissediyorum. Yaptığım işlere asla tam olarak odaklanamıyorum ya da sadece belli bir süreliğine odaklanabiliyorum. kafamın içinde yaşıyor gibiyim bazen dışarıda neler olduğunu algılayamıyorum. Kimseyi hiçbir şeyı tanımıyor gibi hissediyorum. Her şey yabancılaşıyor ve dalıp gidiyorum. Daha da uzaklaşıyorum bulunduğum yerden. Çoğu ortam rahatsız edici geliyor midem bulanıyor ve nefes alamıyorum. Her zaman gördüğüm tanıdığım insanları yerleri ilk defa görüyormuş gibi hissediyorum. Farklı bir gerçeklikte gibiyim. Ölürsem veya kendime zarar verirsem bunu fark etmeyecek hissetmeyecek gibiyim varlığım gerçek değilmiş gibi İnsanlarla göz teması kuramıyorum. Bazen bu kaygım yüzünden nefes alamıyorum ağlamaya başlıyorum ve kendimi düşüncelerimden uzaklaştıramıyorum. Çoğu zaman insanlar çok korkutucu geliyor. Sürekli gerginim ve endişeliyim. Her şeyden çok kolay irkiliyorum. Herkes çok yüksek sesli ve bu beni çok yoruyor. Yorgun olmama rağmen uykuya dalamıyorum. Gözlerimi kapattığımda birinin veya bir şeylerin beni öldüreceğini düşünüyorum. Ya da aklıma bir anda geçmişte yaşadığım anılar geliyor. Birilerinin çığlıklarını ya da kendi çığlığımı duyuyorum. Çok anlamsız rüyalar görüyorum kabus değiller bile neredeyse ama çoğu uykumdan çığlık atarak uyanmama sebebiyet veriyor. Çok saçma korkulara sahibim bunu biliyorum ama bunlar hakkında kaygılanmaktan kendimi alıkoyamıyorum. Bir şeyleri açıkça insanlara anlatamıyorum. Kendimi onlara ifade edemiyorum. Bu yüzden yanlış anlaşılıyorum. 16 yaşındayım. Ailem sürekli sorunun ne olduğunu neden hayalet gibi? dolaştığımı soruyor. Ve ben, ben de bilmiyorum demek zorunda kalıyorum çünkü sorunlarımı anlattığımda çoğu zaman saçma buluyorlar. Ya da dikkat çekmek için yaptığımı düşünüyorlar. Ama beni dinlemiyorlar bile. Ne yapacağımı bilmiyorum. Sıkışmış hissediyorum.