Panik atak-Anksiyete

Benim birkaç ay önce hastanedeki çalışanların kötü davranışı sonucu travmam oluştu ve panik atağım anksiyete düzeyine vardı. Bu yüzden sayısız kere acile gittim. Olumlu düşüncelerim, ders çalışma isteğim, iş yapma, yemek yapma, yani kısacası her türlü aktiviteye karşı isteğim, sevincim gitti. Her şeyi gereksiz ve değersiz görmeye başladım, sürekli panik halindeyim. Antidepresan verildi ama kendi kendime birinci ayında onu da panikten bıraktım. Mutluluk duygusu önceden de hissetmiyordum bana hediye alınsa bile sadece tebessüm ediyordum ama artık hiç his yok sadece acıyı dibine kadar hissediyorum. Küçüklüğümdeki taciz olaylarından da kimseye özellikle erkeklere güvenmiyorum, o olanlar aklımdan çıkmıyor. Oturduğumuz ev ferah olmadığından özellikle karantinada bana hiç iyi gelmedi. Ailemle özellikle babamla aram üzerime yürüdüğünden beri pek iyi değil. Sevgilimle yanlış anlama ve onun kabalıklarına karşı trip sonucu iletişim problemimiz var. Ağlayınca bazen sinir bozulmasından kahkaha atıyorum, bazen de gülünce kötü anılar aklıma geliyor ve ağlıyorum. Daha çok şey var kimseye bir şey de anlatmam içime atarım. Sanırım uzman desteğine de ihtiyacım var, sizin fikirlerinizi de öğrenmek isterim.