Yalnız olmamama rağmen yalnız gibiyim

Merhaba iyi günler 20 yaşındayım benim bu son 6 7 aydır bi günüm diğer günümü tutmuyor 3 ay önce ayrıldığım bi sevgilim vardı kendisinin de bipolar rahatsızlığı vardı beni çok etkileyeceğini düşünmedim ama çok sevilip böyle bi anda terkedilince afalladım birazcık kendime yakıştıramadığım bi kaç girişimde bulundum ağladım üzüldüm ama bi süre sonra sebebinin bu kız olmadığını sanki içimde bastırılmış bi sorun varmış da onun sayesinde ortaya çıkmış gibi, bir gün harika hissederken o günün akşamı yada diğer günün sabahı kendimi berbat hissediyorum nefret etmeye okuduğum bölümü arkadaşlıklarımı ailemi falan sorgulamaya başlıyorum yine ağlayıp üzülüyorum yalnız kalmayı tercih edip ailemi arkadaşlarımı üzüyorum sonra gidip diğer gün özür diliyorum yalnız kalmaktan korkuyorum ama bi yanım da yalnız olmak istiyor bi günüm depresyonda geçerken çok çabuk modum değişiyor ve ben eskiden böyle değildim neşe saçıyordum her yere şimdi ise dayanılmaz bi hal almaya başladım