Üniversitelerin açılması

Marmara üniversitesi tıp fakültesinde öğrenciyim, bu yıl 3. Sınıf olacağım. 6 eylülde okulumuz açılıyor. 1,5 yıldır uzaktan eğitim dolayısıyla annemle yaşadığım evimdeydim. Yakın zamanda istanbula gitmem gerekecek ve bunu o kadar istemiyorum ki geceleri uykularım kaçmaya rüyalarıma girmeye başladı. Aileme çok bağlı bir insan değilim aslında tam tersine bana fazla karıştıkları ve sürekli eleştirdikleri için, üniversiteyi ilk kazandığımda çok büyük hevesle gitmiştim. Evimi özlesem de hiç eski hayatıma dönme isteğim olmuyordu. Ama şimdi durup durup gitmek istemediğim için ağlıyorum. Kyk yurdunda kalıyorum ve şu anda yurt hayatı korkunç geliyor. Bir evde olmak istiyorum, sıkıldığımda oda değiştirmek, mutfağa gidip buzdolabını açıp kapatmak veya basit bir şeyler pişirmeyi hazırlamayı istiyorum. Evde 2 3 gün hiç dışarı çıkmadan sıkılmadan zaman geçirebiliyorum ama yurtta bir günümü geçirmeye tahammül edemiyorum. Bunları düşündükçe iyice karamsarlığa kapılıyorum. Kafamda sanki dünyanın sonuymuş gibi büyüttüğümün farkındayım ama bunu da aşamıyorum. Normalde erkek arkadaşım da aynı üniversitede başka bölümde okuyor. Muhtemelen onların bölümü ekimde açılacak. İlk zamanlarda hep beraber gidip geldik istanbula. Bu sefer tek gidecek olmak ve 1 ay orda yakın diyebileceğim kimsemin olmaması beni aşırı derecede korkutuyor. Yalnızlıktan çok korkuyorum. Aile evinde biraz bunaldım ama burdaki rahatlığa çok da alıştım ayrılmak hiç istemiyorum. Benimki sosyal fobi mi kaygı bozukluğu mu nasıl yenebilirim bu durumu?