depresyon, dengesiz ruh hali

son 1 aydır aklımdan sürekli intihar düşünceleri geçiyor kendimi hızla gelen arabaların önüne atıyorum korkup kaçacağımı biliyorum belki şans eseri ölürüm diye atlıyorum daha fazlasını yapmaktan korkuyorum cesaret edemiyorum hüzünden ellerim titriyor acı çekiyorum reçetem olmadığı halde yakınlarımdan gizlice antidepresan alıp kullanıyorum bir vakit geliyor çok üzgün çok mutsuz oluyorum günde abartısız 50den fazla kere intiharı düşünüyorum bir vakit geliyor çok enerjik oluyorum üzüntüyü çok daha az hissediyorum intiharı düşünmüyorum yine de mutlu olamıyorum mutlu olabilmek için tehlikeli şeyler yapmam gerekiyor beni ancak oradaki adrenalin tatmin edebiliyor bu hayatımı etkiliyor dışarıya çıkıyorum bilerek kayboluyorum tenha yada tehlikeli yerlerden gidiyorum karanlıkta dolaşıyorum eve geç dönüyorum saatlerce yürüyorum bana tek iyi gelen şey o sanırsam ölesiye yürümek günde ortalama 25 bin adım atıyorum vücudum can çekişiyor su içmiyorum yemek yemiyorum ama kendimi iyi hissediyorum az da olsa iyi birazcık olsun korkmak eğlenmek için okulda öğretmenlere ve öğrencilere kışkırtıcı davranışlarda bulunuyorum müdür tarafından çağırılıyor disiplinle tehdit ediliyorum o sıradaki korkudan stresten besleniyorum müdürün odasından çıktığımda yada ürkünç karanlık tenha bir yerden geçtiğimde kahkaha atmamak için kendimi zor tutuyorum gülümsüyorum etrafımdaki insanların da başını derde sokabilecek hareketlerde bulunuyorum hüzünlü olduğum zamanlarda aşkımdan ölüyor deliriyor kendimi parçalıyorum zamanı geliyor tam tersi oluyor başka insanlardan etkileniyor duygularımı ona yöneltiyorum insanlara kibar davranıyor konuşmama dikkat ediyor kim ne söylerse söylesin önemsiyorum dinliyorum herkese iyi davranıyor değer veriyorum ama yine de içimdeki mutlu olma heyecanı tatma isteğiyle çevreme zarar veriyorum ve en büyük sıkıntım ise ağlayamıyorum ağlamayı çok istiyorum ama son 3 ay içinde sadece 1 kere ağladığımı biliyorum o da 1 dakikadan uzun bile sürmedi eskiden ağlarken nefes alamaz hıçkırırdım gözlerim kıpkırmızı olurdu ama ağlayınca rahatlardım şimdi rahatlayamıyorum her şey benim kötülüğüm içinmiş gibi hissediyorum düşünceleriniz bu konularda nelerdir bir psikolojik rahatsızlığım var mı varsa bunlar neler bu konuda neler yapmalıyım kimden nasıl yardım almalıyım nasıl düşünmeli nasıl hareket etmeliyim cevaplarsanız çok sevinirim