Düşük Öz Güven ve Değersizlik

Merhabalar. Hayatımın hiçbir döneminde yeterli öz güvene sahip olamadım. Kendimi onaylatma ihtiyacı peşimi bırakmıyordu. İnsanların düşüncelerini o kadar merkeze aldım ki yaşam kalitem de oldukça düştü. Geçtiğimiz son iki yılda radikal kararlarla buna bir dur demek istedim. Oldukça da iyi gittiğime inanıyordum. Kendimi keşfetmiş, yapabileceklerime odaklanmış, en önemlisi de kurban psikolojisinden sıyrılmıştım. Bu dönemde tüm dünyayı göğüsleyebilirmişim gibi hissediyordum. Ancak bu yılla birlikte işlerin hiç de öyle olmadığını gördüm. Art arda gelen çalışma ve kişisel yaşamımdaki başarısızlıklar, beni yeniden dibe çekti. Bu şekilde gördüm ki aslında ortaya bir çözüm koyamamışım, bir illüzyona kendimi inandırmışım. Sürekli yetersiz hissediyor, hatalarımda kendime öfke ve kin kusuyorum. Geceleri kafamdaki senaryoların sesinden uyuyamıyorum. Günün analizini yapıyor, insanların bana "aslında" demek istediklerini arıyorum. Bu da beni ciddi anlamda yoran bir sürece dönüştü. Uykusuzluk, iştah problemleri, aniden gelen ağlama krizleri gibi. Şu anda da toparlayacak gücü kendimde bulamıyorum, her seferinde yeniden başa dönecek gibi hissediyorum. Bu yetersizlik hissinden sıyrılmak ve kendimi sevmek mümkün müdür? Uzman bir psikiyatr ile mi görüşmeliyim, psikologla mı? Yardımcı olursanız çok memnun olurum, iyi günler dilerim.