Mutsuz hissediyorum

11 aylık sanal bir ilişkim vardı yalnız kız arkadaşım bana sürekli yanlışlar yapıyordu yaptığı yanlışları buraya yazıp terbiyemi bozmak istemiyorum 2 kere aldatıldım yalanlar söyledi ama ben yine de her defasında bir şans veriyordum ona seviyordum çünkü onu, onsuz yapamam diyordum kendime, kendimi kandiriyordum Her neyse iliskimizin 6. ayında bana büyük bir yalan söyledi ve biletimi kesip hemen yanina gittim gidene kadar zaten bütün sinirim geçti mutlu oldum birden bire onu karşımda görünce herşeyi o an unutmuştum hasret giderdik 3gece 4 gün orda kaldım orda da yalan söylediğini gördüm büyük bir yalanını yakaladım tabii o zamanlar öfke problemlerim vardı kontrol edemiyordum kendimi herşeyi dağıtıyordum, kiriyordum, vücuduma zarar veriyordum (sigara basiyordum) basmamin sebebi ise onun her büyük hatasında kendime sigara bastım sinirimi kendimden çıkardım gel zaman git zaman işten ayrıldım çıkarıldım pandemi etkilemisti diye. Evde 3 4 ay durunca işte olmayınca ailem ile ufak çaplı tartismalar yaşanıyordu ben de memlekete gidiyim dedim memlekete gittim ve gittiğimin ilk günü ayrılalım dedi kuzenlerimden kıskandı annem araya girdi kardeş gibiler dedi. Aramız orda biraz açıldı toparladik ama çok zor toparladık sonra bir olay yaşadık tabii ben kendi kafamda birşeyler kurdum engelledikten sonra profil fotoğrafını herkese açınca dedim ki "bu seni yine aldatıyor dedim" ve sinir krizine girdim Batman gibi bir yerde Ocak aylarının başındayız akşam saatleri ayaz vardı hava -8 -9 çok soğuk bir havaydi ve ben sinir krizine girdim kendimi dışarı attım üstümde montum ve sweatshirt'im vardi ikisinide çıkarıp kendime sigara basacaktim kuzenimin erkek arkadaşı geldi beni zaptetmeye çalıştı o günü unutamıyorum dilimden tutun ayak parmaklarima kadar her yerim uyuşmuştu vücudum alev alev yanıyordu bir üşüyor bir yaniyordum o sinirle annesine yazdım annesi iliskimizi bilmiyordu ve sonra ayrıldık. Aradan bir ay geçti İstanbul dönüşü konuştuk barıştık ve ona bir soru sordum dedim ki. "Daha önce yaptığın Gibi birisine nude attiysan bana söyle senden duyayim yoksa çok kötü şeyler olur dedim" hayır dedi yeminler etti pekii tamam dedim. Ve ben İstanbul'a gelince psikiyatrist'e randevu aldim ilaçlar vermişti lustral ve rispersal bir kaç ilac daha vermişti doktorum kullanıyordum düzenli olarak ve gerçekten psikolojim iyi değildi. Mart ayına girdik 8 Mart öğle 11 civarı bir numara bana yazdı konuştuk ve çocuk bana kız arkadaşımın nude videolarını fotoğraflarını attı hakkimda konuştuğu şeyleri attı ben bunları görünce nedense sinirlenmedim o ilaçların etkisi midir bilmiyorum ama sakin kaldim normalde olsam evi yikardim kendime zarar verirdim ama öyle şeyler yapmamıştım sonra gece saatleri geldi hem suçlu hem güçlü benim onun üstüne gitmem gereken yerde o beni suçluyordu evinde otursaydin böyle olmazdı ben düzeliyordum falan dedi ben de bir an sinirlendim aklıma annesine mail atmak geldi o söylediklerini duyduktan sonra ve annesine herşeyi baştan sona herşeyi kanıtı ile anlattım beni intihara sürüklemisinden tutun başkalarına nude atmasına kadar herşeyi anlattım annesi bir kaç gün telefonu elinden almış herhalde bu kız intihara girişmiş başaramamış kusmuş falan sonra uyudum uyandım "Günaydın aşkım" yazacağım sıra da mailime girdim ve annesine attığım mesajları gördüm sosyal medyadan engellemişti zaten beni o gece ben ne yaptım diyerek sayikliyordum sonra pişman oldum özür diledim ama nafile kabul etmemekte haklı ama köpek gibi davranıyordu küfürler ediyordu hakaretler ediyordu nefretini kinini kusuyordu bana ben ilaçları bırakınca daha kötü hal olmaya başladı kendi kendime konusmalarim, gözümün önüne anılarımızin gelmesi,(abartılı bir şekilde) kulağıma "köpek" gibi sözler geliyordu evin içinde, aşırı derece de unutkanlık, günde 3 pakete çıkan sigaralarım, mutsuzluk, herşeye duygularım ile yaklasmam, suan hala hepsi devam ediyor ve ben galiba duygularımı kaybettiğimi hissediyorum sizde de öyle mi? Ölüm haberi alınca ben ağlardım tanimasam bile şimdi öyle değil en son 29 Mart'ta ağladım o günden beridir ağlayamadım ve ben hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyorum ağlasam mutlu olacam hislerimi kaybetmedim diyecem ama ağlayamıyorum bu olaylardan sonra ise girdim unutkanlık o kadar çok ki 19 yasimdayim ve "salak, gerizakli, mal" gibi hakaretlere Maruz kalıyorum hala ve ben hala kendi kendime konuşuyorum, kafamın içinde konuşuyorum, içimde birisi var sanki o bana cevap veriyor soru soruyor ben cevaplıyorum o soruyor ben cevaplıyorum. Aklım çok karışıyor aklımda hic birşeyi tutamıyorum çok fazla sigara tüketiyorum ve intiharı düşünüyorum ama yapamıyorum. Hocam çok uzun oldu hakkınızı helal edin vaktinizi aldım. umarım yanitlarsınız