Bahar YILMAZ KAPLAN

Hocam merhabalar. Kendimde çok takıldığım ve üzüldüğüm bir konu kimseyi sevememek. İnsan ilişkileri açısından değil de ikili ilişkilerde yaşıyorum bunu. Pozitif ve iyimser bir insanım, çok geniş çevrem var, sosyal ve dışa dönüğüm, insan ilişkilerim de gayet iyi. Ancak iş duygusal kısma gelince olmuyor bir türlü. 23 yaşındayım. İnsan bu zamana kadar hiç mi birini sevmez? İnanın bana hiç kimseyi sevmedim, sevemedim; sevmeyi denedim. Üç sene kadar önce ilk defa biriyle ilişkiye başlamayı denedim; başladığımız an bile pişman oldum o ayrı konu da, zamanla severim sandım, sevemedim. Çok kısa sürdü. Bu kısa süre içinde ilgi gösterdi, gösterdiği ilgiden rahatsız oldum; hediyeler aldı, benim için yaptıkları gözüme battı. Soğudum, iğrendim. Sonrasında duygusal ilişkilere çok uzak durarak belki bu sefer olur diye birçok kişiyle tanıştım, konuştum, flört ettim; içlerinde hoş bulup beğendiklerim de elbette oldu. Ancak bir türlü o his gelmedi, içim titremedi, yani yaprak kımıldamadı. Gerçi o his nasıl olur onu da hiç bilmiyorum çünkü deneyimlemedim daha önce. Bana karşı hisleri olan insanların hislerine karşılık vermeyi çok istiyorum ancak yapamıyorum. İçimden gelmiyor. -mış gibi davranmak yerine kendi durumumdan bahsettim hayatıma giren insanlara, yalan söylediğimi de düşünmüşlerdir elbette, yani anlayacağınız kimse anlamak istemedi, sonra herkes yoluna baktı. Böyle davranarak birçok güzel insanı kaybettim. Halbuki onlardan önce arkadaşlık ve dostluk beklemiştim, pat diye bir ilişkinin içine girmeyi değil. Bir de hocam hislerim çok değişken. Tutarsızım yani, ben de anlam veremiyorum bu duruma. Şu an hayatımda beni gerçekten seven ve önemseyen bir insan var. İki senedir çok uğraştı, bir süre iletişimsiz kaldığımız zaman onu ilk defa gerçekten çok merak ettim ve kaybettiğimi sanıp üzüldüm. Daha sonrasında tekrar aynı hisle bana yaklaşınca önceki tüm hissettiklerim geçti. Kendi kendime keşke merak edip sormasaydım deyip pişman oldum. Bu kalpsizlik değil de nedir? Çook düşündüm, kendi durumuma çok ağladım ve en sonunda bencilliğe bağladım bunu. Ama asıl nedenini gerçekten çok merak ediyorum hocam. İlgilendiğiniz için şimdiden çok teşekkür ederim.

Merhaba ben kapalı bir kızım ve aslında açık olmak istiyorum ama bunu aileme söyleyemiyorum ne yapabilirim

mrb.6 yıldır beraber olduğum birisi var.ortak arkadaşlarımızla bir akşam oturuyorduk sohbet ediyorduk.eskilerden konuşuyorduk(ilişki vs vs)ben bi ara masadan kalktım yine aynı odadayım ama bulaşık yıkıyordum.ortak arkadaşımız sevgilime insatgramdan eski kız arkadaşını gö***** o da eline aldı baktı teli.tabi ben gördüm ve bozuldum.bozulduğumu da o an belli ettim.2 gün önce oldu ve biz 2 gündür konuşmuyoruz. çünkü ben bana saygısızlık yapıldığını düşünü*****ım da atmadım açıkçası.bu kararım ne kadar mantıklı ve doğru sizce.fikir veriri misiniz?