Beyzanur DEMİR

Merhaba. Adım mustafa. Esimle 3 yıldır evliyiz. Ada da yasamaktayiz. Eşimin asiri derecede gemi fobisi bulunmakta. Hatta gemi fobisinden de ileri derecede daha gemiye binip anakaraya geçeceği gece uyumadan stres yapip o gece sabaha kadar yatakta donup cogu zaman aglama nobetleri geciriyor. Bu durumlarda ne yaparsam yapayim ikna edemiyorum. Memurum ve isim dolayisiyla burdayım. Yakin zamanda da baska ilceye atanma durumum yok. Evlenmeden evvel ona anakarada yasayip isime gidip gelmeyi teklif ettim. Kabul etmedi. Lojman cikti ve bizde burdaki lojmani kendi imkanlarimla tadilat yaptirip ihya ettik. Ada da sıkıldığı icin il merkezinde kendi capimizda ev aldik. Ve hafta sonlari gidip kaldik. Lakin 1 aydir havalar bozdu ve hafta sonlari gidemiyoruz. Bizimde tartismalarimiz artti. Ben bu durumu tedavi ile aşabilecegini destek almasi gerektiğini tavsiye etsemde kabul etmiyor. Asla gemi yolculuk yapamiyacagini soyluyor. Havanin güzel dalganin hic olmadığı zamanlarda yaninda ben olmadan anakaraya geçemiyor. Ve bunu normal goruyor. Ayrica aldigimiz il merkezinde ki evde tek basina kalamiyacagini girisinin hapishane gibi olduğunu.yabanci insanlarin yasadigini(yabanci derken suriyeli ama ben hic gormedim). Kislari orda yasayip cok istedigi bir is bulup calismasi elimden geldiginde yaninda gelip kalacagimi ayrica olmadigim zamanlarda ablasini çağırmasını gerekirse onla yasamasini yeter ki bu sorunları asmasi icin elimden ne gerekirse yapacagimi soyluyorum. Esim adada kimse ile iletisime gecmekte istemiyor. Sonra bana kimsem yok yalnizim diye sikayet ediyor. Bugün burda çalışan bir anne kizina ozel ders vermek istedi. Sordum koranayi var diyerek kabul etmedi. Halk egitim kurslari var kayit ol beraber gidelim diyorum benim ilgimi cekmiyor diyor. Resim yap el isi yap kendini mesgul etcek bir sey bul diyorum yanaşmıyor yetmiyor. Gitmek istiyorum diyor baska bir sey demiyor. Isimde de artik problemler yasamaya basladim. Sinirli bir adama dönüstum. Taamul seviyem azaldi. Ayrica gun icinde surekli mesaj atip sen bana bunu dedin ben sana bunu dedim deyip kavga ediyoruz. Eve kamera yerlestirip kim ne dedi kim ne hareket yapti bunu dusunuyoruz. O kadar vahim durumdayiz. Evet bende bu tartismalar uzayınca bagirabiliyorum. Ama beni sakinlestirmek yerine daha da uzerime gelip beni yukseltiyor. Sonra aglama nöbetleri başlıyor. Her hafta mutlaka aglama nöbeti geciriyor. Normal olduğunu düşünüyor. Ayrica kopek, evde yalniz kalma, yildirim dusmesi, karanlik, fobileride var. Ayrica surekli mide problemleri yaşıyor. Ve geceleri beni uyandirip bana masaj yap diye zorluyor. Surekli sirtlari ağrıyor. Bana mesaj yap diyor. Yapiyorum bu kezde bu kadar mi diyor. Regl olduğu zaman cok ağrılı geçiyor surekli su isitiyorum ve sogan suyu yapiyorum. 4 5 gun yatakta geciyor. Evde surekli savas halindeyiz sen bana bunu dedin ben sana bunu dedim. Ayrica eve gelince telefonu elime alinca söylenmeye başlıyor. Elimden geldigince elime almasamda banka islemleri yapmak icin alıyorum. Ona bile taamul edemiyor. Tek maas gecinmeye calisiyoruz ev kredisi oduyorum. Instagramda gördüğü insalarin evleri gibi evler istiyor. Affedersiniz evde bulunan eski parçalardan mutfak dolabi yaptik diye 3 senedir bana dolap almadin bana dolap almadin diye soyleniyor. Her seyini almaya gayret gosteriyorum. Ama yetmiyor. Biz canakkaleyiz ve bozcaada yasiyoruz. Baska ile tayinim cikmasi demek aileme daha uzak kalmak demek. Bu yuzden gemi problemini asmasini mutlu huzurlu olmasini istiyorum. Ama ben o gemi korkusunu yenememden baska sey demiyor. Ne olur yardimci olun