Cansu METIN BOZKURT

Benim cinsel yönelimim vardı iki tarafa karşı sonra daha çok arkadaş çevresi istediğim gibi olmadığı için okulu bıraktım 1 sene tekrar sınava hazırlandım sonra insanlarla iletişimim zayıfladı şuan diyorum keşke okulu bırakmasaydım diğer düşünce aklıma gelmiyo kendimi özürlü gibi hissediyorum insanlarla iletisim kurarken hemen aklıma geliyo hiç aklımdan çıkmıyo göz teması kurmaktan kaçınıyorum şuan kendimden alt sınıfla derse girecem tekrar kaydımı yaptım 1 senem kalmış ama nasil olacak kendimi kötü hissedym napabilirim gecmisten dolayı hep kendimi suçluyorum bırakmasaydım okulu şuan mezundum diyorum arkadaş çevresinden dolayı okulu bıraktığım kendimi anormal gibi hissedyrm insanlarla iletisim kurarken ilk aklıma gelen gelmiyo okulu niye bıraktım düşüncesi geliyo kendimi cok kötü hissedyrm kimseyle görüşmek gelmiyo içimden işin içinden çıkamıyorum hayatımı bi yıl ertelediğim için kendimi hasta hissedyrm herşeyin farkındayım ama hiçbişey yapamıyorum kafamdaki tek sorun kendimden alt sınıfla derse gireceğim için kendimi anormal gibi hissetmek ve biriyle konuşacağım zamsn bu aklıma geliyo ilişki bile kuramıyorum bi sene o sınıftaki kimseyle konuşmadım sadece ders bi sene sonunda ilişki kuramadığını farkettim bide bundan dolayı bi gulme hissi geliyo bundan dolayı insanlarla ilişki kurmaktan kaçıyorum bide bisey yapacağım zaman ben bu kadar mutlu olamam diyorum bi sene okula ara verdim bi ortamdan kaçtım bu kadar mutlu olamam bide kız iki üç kişiyle konuşuyodum sınıfta oda mecburiyet gibi bişeydi bitek derd zamanı bide yemek yiyodum onlarla bu 1 yıl uzak kaldigim sürede erkeklerle konuştum yalnızlığımı boyle gideriyodum zaten bu bölümü istemiyorum diyodum sağlık okurum açıktan bide çalışrım hem iş ortamı daha güzeldir diyodum gibi dusunceler bide ainnem biliyordu yönelimimi 12. Sınıfta sınava hazırlanırken böyle bi durum vardı hep ağlıyodum en son hocanın yanına gidip böyle bisey oldgunu söyledim annemi aradı oda doktora gittim o zaman ilaç verdi bana denemelere tek girmek istydum mesela böyle bi dusunceden kaçmak için şuan aklıma geliyo kendimi özürlü gibi hissedyrm

Merhaba,anlatacağım durumları burada çözümlenmesi mümkün değil ama çıkarımlarınız ve tavsiyeleriniz benim için değerli olacak.Aile içi şiddetli geçimsizliğin olduğu bir evde büyüdüm kendimi hep kavgaların ortasında iki tarafı sakinleştirip huzuru sağlamaya çalışıyordum bu benim sorumluluğum değildi ama hem kendim hem çevremin huzuru için kendimce bir şeylerle mücade ediyordum Baban vefaat etti şehir değişimi yaşadım bu süreç benim için çok zordu ve sınav sürecininde bu süreçle bir arada gelmesi ve başarısızlığım bunun sonucunda çevre baskısı yaşamam pandemiyle birlikte çok kötü hale geldim ergenlik döneminde olmamın etkisiyle çok öfkeli birine dönüştüm Sonrasında ailemle ilgili problemler kavgalar çok şiddetlendi her gün kavga tartışma bir yandan hedeflerim için çalışmak gelecek kaygısı bende büyük bir stres meydana getirdi.Annem ve abimin ilişkileri çok kötüydü sürekli onların kavgaları arasında kalıyordum taraf seçmeye zorlanıyordum ve hiç bir kırıcı ya da hakaret edici bir söz sarfetmeme rağmen özgüvenimi kırıcı hakaretler yiyordum benimle kavga etmeye çalışıyordu ben sustukça daha çok üstüme geliyordu konuşuncada aynı neden anlamsız kırıcı davranışlar anlamıyorum sevgi saygı çerçevesinde yaşamak varken Bu durumun beni üzmesinin yanı sıra akademik olarak çok çalışmama rağmen beklentimin altında ve çalışmamın karşılığını alamamak birlikte adalete olan inancım mücadele azmim söndü bu durumda kendimi nasıl iyileştireceğimi daha iyi hissetmemi nasıl sağlarım bilemiyorum