Ece Buket YÜCE

Ben bi kaç yıldır hasta gibi hiss ediyorum. Ölüyormuşum gibi. Midem bulanıyor, ağlıyorum yeme isteğim yok. Boşluktaymışım gibi hiss ediyorum kendimi tanıyamıyorum. Önceden neleri severdim ne yapmaktan hoşlanırdım beni ne mutlu ederdi bilemiyorum. Günden güne silikleşiyormuş gibi hiss ediyorum.

Aralıklarla her zaman olmasa daha bazı zamanlarda boş kaldığım zamanlar ağırlıklı olmak suretiyle kafamın içinde bir bağırma bir çığlık sesi duyuyorum.. Ve bu bir kadın çığlığı oluyor genelde.. Bazen o kadar şiddetli oluyor ki kulaklarımı kapatıyor ve başımı sıkıyorum geçsin diye.. Çocukluktan bu yana psikolojik baskılı ve sıkıntılı bir yetişme stilim vardı.. Ve kaygı ile stres her şeyi ikiye katladı.. Ve kafamda oluşan bu ses neyden ötürü oluyor sizce..

Uyumsuzluğum artık akıl almaz bir noktaya geldi. Aklım sürekli bana oyun oynuyor gibi öyle düşünceler ortaya atıyor ki aşırı endişe ve korku hissinden uzaklaşamıyorum. Hiçbir şey yapamıyorum, insanlarla iletişim bile kuramıyorum konuşmaya çalıştığımda kekeliyorum ve alakasız şeyler söylüyorum sürekli. Günlerce yataktan kalkamıyorum, düşünmekten hiçbir şey yapamıyorum, hiçbir şeye konstanre olamıyorum, sürekli bir şeylerden korkuyorum. Terk edilmekten ve sevilmemekten korktuğum için insanları kendimden uzaklaştırıyorum. İntihar mantıklı bir cevap gibi geliyor uzun süredir. Uyumsuzluk öyle yorucu ki. Ne yapmalıyım hiç bilmiyorum.