Esra GÖKSU

selam öncelikle kimseye içimi dökemediğim için artık bunaldım babam özellikle cok sorun içki içiyor ve sinirli biridir kendisi bunu geçmişine bağlıyorum dedemler daha çok ona kötü davranmıştır bu yüzden ona minnettarım ama dediğim gibi sinirli biri isterseniz yasadigim bir kac olayi anlatayim size bir gun annemden 40 tl istedim istedigim bir toka vardi ve annem tutumlu birisidir dedemler sayesinde gecinebiliyoruz dedemlerin bir cok evi,tarlasi,arsasi bulunmakta o gün tokaların var senin ne gerek var dedi ve babam olaya atladi ve bana bagirmaya basladi biz gecinemiyorken sizin anlayisli plmaniz gerekirken siz simariyorsunuz falan dedi ve baya bagirarak soyledi agladim zaten yemek yeme sorunlarimda var 170 boyum 40 kilodayim ogle yemegi yemek istemiyorum bir cok yedigim seyde kusasim geliyor baska bir olaydan bahsedersek birgun babam asagida matkabini sepetle indirmemi soyledi sepetle matkabi asaga salarken matkabi dustu ve bana bagirmaya absladi sokaktayken yukari dogru eve geldigimizdede yine beni aglatti ve anlasamadigimiz diger konu ise abimle telefonumuzun sessizde olmasi bunun icin bir cok kez azarlandik ben uyurken sessize aliyorum telefnu abiminde sessizdeymis bilgisiyarla oynuyordu eve geldiginde bugun bize bagirdi baya ben yine aglamaya basladim kisiligimden dolayi ve nefret ediyorum kendimden artik intihar etme noktasindayim her zerremden nefret ediyor hergun purussuz gibi gorunmekten sıkıldım hergun makyaj bakim yapmaktan arkadaslarima hicbirsey olmamis gibi rol yapmaktan sıkıldım arkadaslarima gelirse konu 5 ve 6. sinifta utangac oldugumdan kimseyle konusmadim 7.sinifta biriyle konustum ve 4 lu grup halinde takilmaya basladik bana ihanet etti en yakin arkadasim ve digerleride onu hakli buldular onlarda sonradan yinden benle baristilar ama hic bir zaman birinin en sevdigi kisi olamadim hic kimsenin en sevdigi kisi ben degilim 3lu takilirken ise dislanan kisi oldum tabiki suan 8.sinifa gidiyorum ve lgsyle beraber daha cok ustumde yuk varmis gibi hissediyorum butun sinifla iyi gecinen sozde disa donuk biriyim ama kimsem yok annem ile babamin sirf erkek oldugundan en sevdigi cocuklari abim bunu her sekilde anlayabiliyorum ve hayatimi suan ozet gectim o kadar ihanete ugradimki hergun farkli biri olmaya calisiyorum sanki tek sorun bu degil biliyorum ama aglarken kendimden cok utaniyorum nasil duygusuzlasabilirim hic birini takmak istemiyorum ama olmuyor iste babam sosyallesin hep telefona gomülüsünüz diyede bagirdi bugun ama farkli bir secenek yokki tek arkadasim olan 3lu grubumla disari cikmak istedigimde saat 3 2 gibi aramaya basliyolar ve ben bunaliyorum evde kalmak zorunda olunca tek eglence kaynagim telefon oluyor sanaldan arkadas yapiyorum ama onlarinda en sevdigi kisi ben degilim kimse niye beni sevmiyor kendimden nefret ediyorum umarim intihar edersem Allah beni bagislar ve umarim psikolojik destek alman lazim yazmazsiniz cunki aileme soyledigimdebuyuk ihtimal gulecek buna ihtiyacim olmadigini soyleyecektir ben sadece duygusuz olmak istiyorum hergun aglamaktan biktim artik herhangi bir hobim bile yok onlarla konusmaktan cekiniyorum ve korkuyorum konusmaya calistiginda bana bagiriyorlar ben cidden degersiz biriyim kendime uzun zamandan beri zarar vermiyorum ama yineden baslayacagim gibi