Esra GÖNÜLTAŞ

Merhaba, 3 yıllık bir ilişki içerisindeyim. Kız arkadaşımla beraber yaşıyoruz. İlişkimizin başlarında çok fazla tutkuluyduk hemen hemen her gün birlikte oluyorduk ama bu uzun süreli duygusal bir birliktelikti. Saatlerce sohbet ederek, ara vererek birlikte oluyorduk. Kısacası güzel bir cinsel ilişkimiz vardı. Bu ilk sene böyle devam etti. Daha sonra aramızdaki sorunlar maddi sorunlar derken aramızda cinsellik kalmadı kız arkadaşım aseksüel olduğunu istediğini ama yapamadığını söylüyor kendini ifade edemediğini bilmediğini söylüyor bende üzerine gitmiyorum kendini baskı altında hissetmemesi için kötü hissetmemesi için. Yaklaşık bir senedir de cinsel hayatımız yok herhangi bir yakınlaşmada yok kendini uzaklaşıyor olay oraya gideceği için. Ben olabildiğince cinsellik ile ilgili her şeyden uzak duruyorum ama kendini bana sarıldığında yanaştığında yahut öpüp beni uyardığında hatta uyumak için yattığımızda çok fazla istiyorum. Kendimi işime hobilerime veriyorum ama onunla bir iletişimimizde bir temasımızda sürekli onu istiyorum ve bunu sürekli baskılamak zorunda kalıyorum. Bu isteği nasıl azaltıcam yahut ne yapıcam bilmiyorum. Ve evde çalıştığımız için sürekli beraberiz arkadaşlarımızla çıkmalarımız hariçinde. Her şeyi beraber yapıyoruz. Bazen uyurken onu rahatsız etmemek için o uyuduktan sonra salona geçip yatıyorum çünkü uykumda bazen ona dokunurken buluyorum kendimi ve farkına vardığımda kendimi çok kötü hissediyorum. Lütfen ne yapmam gerekiyor bu durum artık çalışma hayatımıda etkiliyor. Onu istiyorum ama onu kötü hissettirmek istemiyorum bu durumu kendimde nasıl yok edebilirim artık enerji olarak da beni etkiliyor ondan olumsuz bir tepki yahut bir hayır cevabı beni kendimden tiksindiriyor suçlu ve bazen sapık gibi hissediyorum. O an tüm enerjim herşeyim gidiyor belki onunla bu kadar isteme sebebim sadece sona ulaşmak da değil ben o duygularımızı hislerimizi özledim o sıcaklığımızı artık yabancı gibi hissediyorum sevgilim değil gibi aramız cinsellik sadece seks değil özel konuşmalar imalar hatta öpüşmek bile yok ama onu çok seviyorum yanımda iken resmen onu özlüyorum canım yanıyor aramızdaki bu duvarı nasıl yıkıcam yahut bendeki bu isteği nasıl yok edicem :(

Ben bu yıl üniversite sınavına gircem ve bi sevgilim var ailem de aşırı baskıcı benim bu sevgilim başka bi kızla konuşmuş kız aşkım falan yazio ama benimki bişey demeyip konuşmaya devam edio bizim 1. Yılımız olacak ve bunlar ilk aylarda yaşnan bişey ve bana söylememişti ben de bu mesajları yeni gördüm ve ayrıldım o an ve o sinirle aileme galan beni aldatmış başkasıyla konuşuomuş falan die ayrılmamın doğru karar olduğunu düşündürecek şeyler söyledim ama içimde hala çok seviyodum sonra anneme barıştığımızı söyledim annem de ağzına geleni saydı karaktersiz falan die sonra da beni nie sevmiosun diye soruyodun bu kadar karaktersiz birini nasıl sevebilirim ki falan dedi ama babam da başka bi kadınla konuştuğunda annem de onu affetti ben de annem beni anlat diye onunla konuşmak istemiştim ama anlamadı zaten o kadar üstüme geliyolarki dersler konusunda telefonu almalar falan ben bi ara kendime zarar veriyodum sonra bunu öğrendiler psikiyatriye götürdüler daha kötü oldum falan ama kendileri belki bu sürede yanımda olduklarını düşünselerde ben hiçbir zaman yanımda olduklarını hissedemedim ama hep biz sana yardımcı olmaya çalışıyoruz falan deselerde para anlamında yani parayla herşey hallolur sanıyorlar mesela istediğim bişey olunca almaya çalışıolar ya da alıyolar ve hani benim yanımda olmadıklarını söyleyince de her istediğini yapmaya çalışıyoruz alıyoruz falan diyip olayı paraya getiriyorlar ama ben kendime zarar vermediğim sürece odama gelip de benimle konuşup nasıl olduğumu sormuyorlar bile ben artık ne yapacağımı şaşırdım yani derslere odaklanıyorum sevgilimle çok konuşmuyorum dışarı çok çıkmamaya çalışıyorum falan yanlarına gidip sohbet etmeye konuşmaya çalışıyorum konuşmuyorlar yine sevmiyolar beni artık şey mi yapsam diye düşünmeye başladım dışarı çıkarken izin almasam konuşmasam yanlarına inmesem belki o zaman zamanında çabalamaya çalıştığımı anlarlar sizce bu ilişkidir ailemdir sınavdır bu konularda ne yapmam lazım

Merhaba Ecem Hanım,ergenlik döneminde kız kardeşim var.Kendisiyle iletişim kurmakta zorluk çekiyorum.Kendisi sorumluluklarını yerine getirmiyor. Okula gitmek istemiyor.Her çocuğun yeteneği farklıdır.Akademik hayat tek yol değildir.Fakat kız kardeşim eskiden böyle değildi.Kendi hedefleri için çalışıyordu.Her şeyden vazgeçmişliği bizi endişelendiriyor.Ailemde bu konuda çok şikayetçi.Onlar bu durumu ona bahsettiğinde daha çok öfkeleniyor.Sebebini anlam veremiyoruz.Sizin fikriniz nedir?