Fatih YAMAN

Uzun süredir devam eden üniversite öğrencilik yıllarında hep yan yana olduğum bir ilişki içerisindeyim hala da güzel bir şekilde sürdürülmekte fakat dönemimin uzaması gerektiği için dönem uzatmak zorunda kaldım yüksek lisansa tamamlamak istedim dolayısıyla üniversitede daha fazla kalmak zorunda kaldım ve şehirde tek başıma kaldım erkek arkadaşım da başka bir mesleğe yerleşti ve şu an pek görüşemiyoruz çünkü mesleğe gereği gerekli günlerde gerekli saat aralıklarında sadece bana cevap verebiliyor en başından beri beraber olduğumu için kendimi burada şu an çok yalnız hissediyorum ve bana cevap yazamadığı için sosyal anlamda sosyal medya falan da görüşemediğimiz için kendini bir anlamda üniversite ortamda şu an yalnız hissediyorum ve sürekli ileride bana çok büyük bir yara olacağını düşünmesi içerisindeyim şuan hiçbir şey olmamasına rağmen ilerde mesleğini benden önce eline alacak ve onu brklemelerim bu sabrımın ilerde çok büyük yaralar açacağı hayatım sonuna kadar derin bir yara açacakmış düşüncedindeyim peki neden şuan herşey yolunda aslında

Merhabalar benim bir ilişkim var aslında ilişkimiz gayet güzel gidiyor benim yaşım 22 onun yaşı 24. 2.5 senedir tanışıyoruz arada ayrılıklarımız oldu ama kopamadık şuan tekrar sevgiliyiz ben çok hassas ve duygusal birisiyim geçmiş ilişkilerimde bir türlü mutlu olamadım hani derler ya hep yaşamak istediklerim havada kaldı ne zaman mutlu olsam ya da bu kişi beni seviyor desem hüsranla sonuçlandı. Şimdiki ilişkim de her şey çok güzel ama ben bazen ona göre çok duygusal davranıyorum çocukça hareketlerde bulunuyorum. İlişkimize ciddi olarak bakıyor hatta ben seneye üniversiteden mezun olmadan önce babamla tanışmak istiyor. Bana diyor ki ergen ilişki kafasından çık. İsteyerek bu şekilde davranmıyorum. İnsanın belli bir kişiliği vardır benim de bu ama ben bunları törpüleyemiyorum. Patavatsızca konuşuyorum düşünmeden konuşuyorum. Sürekli bana anlatıyor izah ediyor hani derler ya sevgiliden çok ebeveyn kimliğine büründü ama artık sıkılmış benim bu durumlarımdan. Örneğin kavga ettiğimizde konuşmak istemiyorum dediğinde kendimi açıklamak için sürekli onu arıyorum bu sefer olay iyice büyüyor. Ya da sevgi sözcükleri kullanmadığında bir şey varmış gibi hissediyorum veya geçen gün cuma günü abisiyle annesinin yanına gidebileceğini söyledi bende birden bana ne zaman söylemeyi düşünüyordun diyiverdim.Çocukça davranıyorum ve buna bir son vermek istiyorum.Lütfen bana bir yol gösterin ne yapacağımı nasıl ciddi ilişki kafasına gireceğimi bilmiyorum onu çok seviyorum biliyorum o da beni seviyor yardımınıza ihtiyacım var. Aslında bu şekilde davranmamaya çalışıyorum ama en son bu konularda kavga ettik bana ilişkiyi bitirmek istemediğini sadece artık bu tarz konulardan kavga etmekten yorulduğunu söyledi ve otomatik olarak birazcık mesafe girmişti aramıza şuan bende onunla konuşurken aşırı derecede geriliyorum ve kasılıyorum o gerilmemem gerektiğini normal davranmam gerektiğini söylüyor ama ben istemsizce bu şekilde davranıyorum sizce bu normal mi ? Dün yine bir olay yaşadık olay yine benden çıktı ailevi bazı sorunlarda yaşıyorum bu ara onun da bana soğuk davranmasına dayanamadım ve aradım onu güzel güzel konuşmaya başladım sıkılmış bu davranışlarımdan yeter diyip durdu soğuğuz birbirimize dedim eskisi gibi değiliz bunu konuştuk eskisi gibiyiz Ama sen böyle yaptıkça daha beter oluyoruz dedi bende biliyorsun durumları sevgilimsin sen benim birbirimize destek olacağımıza köstek oluyoruz dedim bu lafımı yanlış anladı kapat telefonu dedi kapatmadım kapattı bir süre yazma da arama da dedi ayrılmak istemiyorum ben. Sonra bende dedim bana birkaç gün Süre ver o da iyi olur dedi. Anneannemlerdeydik o sırada annem aradı artık onu en son onunla konuştu ne konuştular bilmiyorum. Ne olur yardım edin bana ne olur seviyorum onu ama kendimi çok kasıyorum o yüzden yanlış şeyler yapıyorum. Şuan konuşuyoruz midem hasta artık sinir sıkıntı üzüntü mideme vuruyor. O yüzden konuşuyoruz şuan Şuan kendisiyle konuşuyoruz ama normal bir şekilde. Ailevi bazı sorunlarım var. Dedeme kanser teşhisi konuldu şuan kemoterapi oluyor benim de artık sinir stres üzüntü mideme vurdu. Şuan benimle ilgileniyor yemek ye nasıl oldun vs diye. Ama soğuğuz yine benim de hiç halim yok üzerine gidecek bir şey yapacak. Birkaç gün konuşmayalım demiştik ama sanıyorum ki hala sevgiliyiz ben bitirmek istemiyorum zaten ilişkiyi sadece Şuan mantıklı düşünemiyorum Ben değişmek gerçekten istiyorum onu sadece onun için değil öncelikle kendim için yapmak istiyorum. Çünkü bu şekilde olmak öncelikle bana zarar veriyor. Onunla da zaten konuşurken bana zarar gelmesin diye bunları değiştirmemi istediğini söylüyor ben başkasını istemiyorum diyor . Ama dün yapmış olduğum patlama gerçekten beni de yordu. En son devreye annem girdi. Birkaç gün konuşmayalım dedik ama konuşuyoruz şuan. Ama eskisi gibi değiliz bende aramıyorum şuan biraz saldım ama bu sefer de korku kaplıyor içimi ya eskisi gibi olamazsak diye. Çünkü gerçekten yaptığım davranışları yapmak istemiyorum. Bilerek isteyerek yaptığım hiçbir şey yok. Şuan o kadar çok duygu karmaşası yaşıyorum ki. Geçenlerde tekrar böyle bir olay yaşadık. Sabaha kadar konuşmadık onunla bu süre zarfında çok düşündüm hak verdim ona kendimi aptal gibi gösteriyorum resmen. Ama buraya yani DEDEM’in yanına gelince duygularım çok dengesizleşti onunla da aramız soğuk olunca dün yine bir patlama yaşadım. Onu seviyorum ve kaybetmek istemiyorum. Gerçekten değişmeye hazırım ben . Şuan kafamda ne yapacağımı sadece yerli yerine koyamıyorum. Ara vermedik ama biz neyiz bunu düşünüyorum. Mesela şuan hiç sevgi sözcüğü vs kullanmıyoruz beni merak etme iyiyim dedim bugün merak etmeyeyim mi ben yağmur yağınca evsiz ve hayvanları düşünen birisi olarak hasta olan sevgilimi mi düşünmeyeyim dedi. Ama ben böyle olmak istemiyorum onunla. Şuan asıl benim onun desteğine ihtiyacım var. Ablasıyla beraber dışarıya çıkacaklarmış bende biraz dinleneceğimi söyledim ona. Tamam yat dinlen demiş. Hani davranışlarımdan kaynaklı sıkıldığı için soğuk davrandığını biliyorum. Benim korkum daha çok uzaklaşırsak birbirimizden diye. O kadar çok duygu var ki içimde ailemin yanında olmalıyım tek çocuğum Çünkü ben dedemi bu şekilde görmek sevgilimle olan durumlar beni gerçekten üzüyor ve yoruyor. O yüzden kendimi çıkmazda gibi hissediyorum

40 yaşımda olmama rağmen utangaç ve çok çekingen bir insanım kalabalığa girmek konuşmak istemiyorum ne yapmam gerekiyor