Hasan Kaan ÇOBAN

Merhaba efendim benim 9 aydır ilişkim var erkek arkadaşımla birlikteliğimiz oldu imam nikahı kıydık sonrasında bundan 1 ay önce nişanımız vardı düğün salonu da tutulmuştu ama bizim ilişkimiz inişli çıkışlıydı sevgilimin annesini sevmiyordum bana imalı konuşmalarından sürekli onun fikirlerini almak istememizden laf sokuşturmasından erkek arkadaşımla tartışıyordum benim ailemde nişan düğün konusunda işte altındır takıdır şöyle yap böyle yap deyip beni çıkmazda bırakıyorlar erkek arkadaşımın annesiyle telefonda konuştuktan sonra sabaha kadar kalbim ağrıdı ellerim titredi korktuğumu hissettim ertesi gün erkek arkadaşıma karşı hiç birşey hissetmediğimin farkına vardım bu neden bu şekilde oldu çok çıkmazdayım uyuyamıyorum mutlu değilim yemek yiyemiyorum erkek arkadaşıma birley hissetmiyorum ama ben onu çok seviyordum bendeki araştırmalarım doğrultusunda kaygılı bağlanma sorunu var çok kıskancım benim erkek arkadaşım ayrılsamda bir başkasıyla olmasını istemiyorum birşey hissetmediğim halde şu an nasıl bir durumun içersindeyim bilmiyorum napacağımı bilmiyorum benim bu durumum sizce nedir aşırı kıskanç kısıtlayıcı biriyim ailemle aram hiç iyi olmadı küçüklükten şiddet gören biriyim Erkek arkadaşımla kavga ettiğimiz zaman bana hakaret küfür ediyordu ama hiç bir zaman ona olan sevgim azalmadı sinirle diyordu sonrasında pişmanlık duyuyordu beni gerçekten çok seviyor normalde küfür etmezdi ilişkinin başında ben bir kaç ettim sonra oda etmeye başladı onunda küçüklükten grlen problemleri var ailesiyle ama bana değer veriyor ama annesi sürekli bana imalarda bulunup sürekli herşeyi sorgulayan biri telefon konuşmamızda bana mutsuz oluncsksa hiç olmasın bozulsun bu iş, biz mutlu olursak siz mutlu olursunuz siz mutlu olursanız biz mutlu oluruz dedi nişan kıyafetimi alırken söylemedim diye gizli saklı iş yapıyorsunuz felan dedi ben o konuşmadan sonra sabaha kadar yatamadım kalbim sıkıştı ter içinde kaldım ertesi gün erkek arkadaşımdan soğumuştum ailemde kadın bana nişanda takacağı altını göstermeden aldı diye annem nişan kıyafetini göstermiceksin hakkımı helal etmem dedi sonra magnet aldık teyzem dedi o kadına göstermiceksin bende erkek arkadaşıma attım bunu oda annesine göstercekken ben bağırdım gösterme dedim annesi duymuş zoruna gitmiş işte süpriz dedim sonra benimde süprizlerim olcak bundan sonra felan yaptı gıcık gıcık konuşmalarından kadının tiksindim o telefon konuşmasından sonrada ben erkek arkadaşımdanda ailesinden de soğudum sizce nedir bu durum yaşadıklarımdan dolayı mı yoksa erkek arkadaşlarımda kişisel olaylar ve annesinin bu imalarından bunalıma mı girdim yoksa erkek arkadaşıma sevgim mi bitti artık onun yanında heyecanlanmıyorum çok mutsuzum cinsel birlikteliğimizde olmuştu bu durum da beni çok düşündürüyor ama ondan ayrılmak da istemiyorum imam nikahımızda var 1 ay önce nişanımız olcaktı hayattan soğudum bakaretimi de kaybettiğim için artık kendimden nefret ediyorum başkası beni böyle kabuş etse de ben kendime bunu nasıl yaptım diye soruyorum sen bu şekilde kimle evlenceksin kimseyide sevemezsin çünkü bu durumu sevgilimle yaşadım başkasıyla yaşayamıcağımı birini seveceğimi de düşünmüyorum bakaretimi çok kafaya takıyorum iğrenç biri gibi görüyorum kendimi hiç birşeyden zevk almıyorum bazen keşke ölsem yaşamasam diyorum nedir bu durumum benim efendim

şüphe kuşku kaygı gibi kavramlarla başetmek için nasıl bir tedavi uygulanmalı? Siz paranoid kişilik örüntüsüyle ilgili neler gözlemlediniz aktarabilirsiniz?

Merhabalar. Ben her şeyin kötüsünü düşünüyorum. Bir şey oluyor sevinemiyorum bile her zaman yüzüm asık geziyorum. Bazen mutlu oluyorum ama çok kısa sürüyor. Keşke diyorum keşke mutlu olabilsem. Ama başaramıyorum.Bazen hedeflerim konusunda başarılı düşünüyorum hemen sanki beynim tam karşıtı düşünceleri salıyor. Geçmiyor. Ne yapabilirim