1. Uzmanlar
  2. Hidayet ÇALIŞKAN
  3. Blog Yazıları
  4. Susmayan Zihinler Gergin Bedenler “Sevgili anne/baba bu mektubu sizlere yazıyorum .

Susmayan Zihinler Gergin Bedenler “Sevgili anne/baba bu mektubu sizlere yazıyorum .

Susmayan Zihinler Gergin Bedenler “Sevgili anne/baba bu mektubu sizlere yazıyorum belki beni birazcık daha iyi anlarsınız. Biliyorum benim iyiliğimi istiyorsunuz. Beni düşündüğünüzden yıllardır konuştunuz. İyi bir geleceğim olsun istediniz. Çalışmadığımda bu yüzden hep kızdın bana baba. Sürekli ‘Bu çalışmayla bir yeri kazanamazsın!’ demen hep bu yüzdendi. Ya da ‘böyle gidersen seni bu okuldan alacağız’ demeniz de bu yüzdendi anne. İlk ve ortaokul yıllarımdaki gibi sorumluluk sahibi, düzenli, akıllı, uslu bir çocuk olmamı beklediniz. Ama ben lisede başaramadım, aynı çocuk olamadım… Haklısınız… Ben de iyi bir geleceğim olsun istiyorum ama beni her gördüğünde notlarımı sormak zorunda mısın baba? Neden sadece derslerimle ilgileniyorsun? Bir gün bana günümün nasıl geçtiğini sordun mu? Ya da canımı sıkan bir şey olup olmadığını? Beni ne kadar tanıyorsun sen baba? Ben seni ne kadar tanıyorum ki? Tek gördüğüm işten canı sıkkın bir şekilde eve gelmen ve evde nedenini anlamadığım pek çok şeye sinirlenip bağırman… Ya sen anne? Görünüşte beni babamdan daha iyi anlıyorsun. Onun kadar sert değilsin. Ama ihtiyacım olduğunda sen ne kadar benim yanımdasın? Problemlerimi çözmemde ne kadar bana yardımcısın? Sende de tek gördüğüm sesini fazla çıkarmayan, mutsuz ve korkan bir kadın… Evde genelde odamdayım. Bundan hep şikâyetçisiniz. Ya ne yapayım? Buz gibi ruhsuz bir odada sizinle televizyon mu izleyeyim? Ya da okul-sınav ve ders üçlüsündeki eleştirilerinize katlanmaya mı çalışayım? Sizin mutsuzluğunuzun nedeni ben miyim? Evet odamdayım. Ama sandığınız gibi vurdumduymaz değilim. Düşündüğünüzün aksine beynim hiç susmuyor. Evet çok uyuyorum son zamanlarda çünkü huzur bulduğum tek yer uyku. Uyanıkken beynimdeki sesler sürekli konuşuyor. Ne mi diyorlar? ‘Ya kazanamazsam?’ ‘Ya olmazsa’ diye başlıyorlar. Sonra ‘Yapamayacaksın!’ ‘Rezil olacaksın!’ ‘Her şeyi mahvettin’ ‘Bu senin suçun!’ diyorlar. Bu sesleri duydukça korkuyorum. Umursamaz duruşumun ardında kocaman bir korku var. Her gün yeniden çalışmaya karar veriyorum, oturuyorum masama ama bu sesler her seferinde beni kontrolü altına alıyorlar. Aklıma bu düşünceler düşüyor ve ben kendimi dalmış, dikkati dağılmış buluyorum. Bir türlü konsantre olamıyorum. Çabuk sıkılıyorum. Ve yine çareyi uykuda buluyorum. Her gün aynı senaryoyu tekrarlıyorum. Çok uyuyorum ama sabahları yorgun kalkıyorum. Hiç bir şey yapmaya gücüm yok son zamanlarda. Kendimi çaresiz hissediyorum. Ve de çok yalnız…” Bu mektup size belki tanıdık belki yabancı. Ergenlerle yıllardır kaygı ve başarı üzerine çalışan bir uzman psikolog olarak benim için ise çok tanıdık bir hikâye. Eğer kaygılı bir çocuğunuz varsa ki bazen yukarıdaki mektupta olduğu gibi dışarıdan vurdumduymaz algılıyor da olabilirsiniz, çocuğunuzu suçlamayı bırakıp biraz da kendinizi sorgulamalısınız. Bilin ki bebeklikten itibaren mimiklerinizle, beden dilinizle, bakışlarınızla bile onun zihnine pek çok mesaj tohumu ektiniz. Siz farkında olmadan o sizin öfkelerinizi, korkularınızı içine aldı. Şuanda yaşadıkları sadece ona ait değil, pek çok zaman sizin yansımanız, sizden parçalar taşıyor. Karı koca olarak yaydığınız enerji o evde, kavga edin etmeyin, tepki versin vermesin, o her şeyi yıllardır hissetti ve duydu. ‘Susmayan Zihinler, Gergin Bedenler’ işte aynayı biraz da kendimize tutacağımız, siz anne babalar için tasarladığım bir çalışma. Sınav kaygısı yüksek bir grup gençle çalışmaya başladıktan sonra sizler olmadan olmaz dedim ve zihinden bedene yolculuğun olduğu bu çalışmayı hazırladım. İçine bir tutam nefes, bir tutam hareket de kattım ki giderken yanınızda götürün ve yeni yolculuklarınıza ışık tutsun diye… 

Eğer "kendinimi değersiz hissediyorum" diyenlerdenseniz, umutsuz ve önemsiz bir duygu içine kapılabilirsiniz. Bu duygu, kendinizi suçlu, işe yaramaz ve çaresiz hissetmenize neden olabilir.


Bazen, kendinizi dünyaya sunacak hiçbir şeyiniz olmadığı düşüncesine kapılabilirsiniz.


Bu duygu, hayatınızda her şeyin yanlış olduğunu ve olumlu hiçbir şeyin olmadığını düşündürebilir.


Olumsuzluklar yerine hayatınızın olumlu yönlerine odaklanmak zor olabilir.


Genellikle düşük öz saygı, yani kendiniz hakkında olumsuz bir görüşe sahip olma durumu, değersizlik hissine neden olabilir. Bu durumda, kendinize karşı aşırı eleştirel olabilir, zorluklardan kaçınabilir, ilişkilerde sorunlar yaşayabilir ve hatta sosyal olarak izole olabilirsiniz.


Dış görünüşünüze dikkat etmeme, alkol veya uyuşturucu kullanma gibi tepkiler de gösterebilirsiniz. Eğer bu duyguları yaşıyorsanız, bir uzmana danışmak önemlidir.


Değer hissetmeme duygusu, bazen hayatınızın tehlikede olduğunu düşünmenize yol açabilir.


Bu durumda, acil yardım hattını arayarak ya da bir uzmandan yardım almanız önemlidir.


Neden Kendimi Değersiz Hissediyorum?


Değersizlik hissi, çeşitli faktörlerin bir araya gelmesiyle ortaya çıkabilir.


Bir ilişkinin bitmesi, sevilen birinin kaybı, iş kaybı gibi olaylar ya da sürekli zorbalık, okulda düşük performans, istismar veya mali sıkıntılar gibi sürekli stresli durumlar bu hissi tetikleyebilir.



Özellikle genç yaşlarda sürekli eleştirilen biri, kendini değersiz hissetme eğilimine sahip olabilir. Bu, çocukluk deneyimlerine dayanan derin bir inanç şeklinde ortaya çıkabilir. Bu inançlar, otomatik düşüncelerimizi etkiler.


Eğer sürekli düşük öz saygıya sahipseniz, bu durum özgüveninizi zayıflatabilir ve kendinizi güvensiz, motivasyonsuz ve değersiz hissetmenize yol açabilir.



Değersizlik Duygularının Altında Yatan Sebepler


Değersizlik hissi, pek çok farklı etkenden kaynaklanabilir. Kişinin yetiştirilme tarzı, sosyal deneyimleri, stresli olaylar ve ruh sağlığı koşulları bu duygunun oluşumunda rol oynayabilir. İçsel bu mücadelede etkili olan bazı temel sebepler şunlar olabilir:


Çocukluk Travması:

Çocukluk döneminde yaşanan olumsuz deneyimler, kalıcı izler bırakabilir. İhmal, istismar veya kötü muamele gibi durumlar, değersizlik duygularının gelişmesinde etkili olabilir. Bu tür travmatik olaylar, bireyin yetişkinlik döneminde değersizlik hissini taşımasına yol açabilir.


Araştırmalar, bu erken dönem travmalarının ileriki yaşlardaki değersizlik duygularıyla ilişkili olduğunu göstermektedir.


Olumsuz Olayları Kendi Üzerinize Atfetme Eğilimi:

Bazı kişiler olumsuz olayları, kendi eylem veya özelliklerine bağlayabilirler. Bu tutum sergileyen bireyler, depresyon belirtileri dahil olmak üzere değersizlik duygularını daha yoğun yaşama eğilimindedirler.


Geçmiş Eleştirilerin Etkisi:

Geçmişte başkaları tarafından eleştirilmek, kişinin kendini değersiz hissetmesine neden olabilir. Başkalarının aşağılayıcı tavırları veya eleştirileri, bireyin değer algısını olumsuz etkileyebilir.


Stresle Başa Çıkma:

Stresle başa çıkma yeteneğinde zorlanmak, kişinin kendine dair algılarını etkileyebilir. Özellikle ciddi stres kaynaklarına maruz kaldıktan sonra, finansal sorunlar, boşanma veya iş kaybı gibi durumlar değersizlik hissini artırabilir.


Ruh Sağlığı:

Bazı ruh sağlığı sorunları, kişinin kendini değersiz hissetmesine sebep olabilir. Depresyon gibi duygudurum bozuklukları, genellikle utanç, suçluluk, umutsuzluk ve değersizlik gibi belirtilerle kendini gösterir. Bu tür belirtiler günlük yaşamı olumsuz etkileyebilir ve yönetmeyi zorlaştırabilir.


Sıkça Sorulan Sorular:


Neden bir insan kendini değersiz hisseder?

Bir insan kendini değersiz hissetmesinin pek çok sebebi olabilir. Özsaygı eksikliği, başkalarıyla karşılaştırma yapmak, başarısızlık duyguları, olumsuz deneyimler veya kişisel geçmişten kaynaklanan etkenler, değersizlik hissine neden olabilir.

Kendimi değersiz hissediyorum, ne yapmalıyım?

Değerli hissetmeyi destekleyen aktivitelere odaklanmak önemlidir. Kendi yeteneklerinizi keşfetmek, kendini kabul etme ve olumlu düşünme alışkanlıkları edinmek, terapi veya danışmanlık desteği almak yardımcı olabilir.

Kendini değerli hissetmek için ne yapmalıyım?

Kendini değerli hissetmek için içsel çalışmalar yapmak gerekir. Kendi başarılarınızı tanımak, kişisel hedefler belirlemek ve bunlara adım adım ilerlemek, kendini ifade etme becerilerini geliştirmek ve olumlu düşünme alışkanlıkları edinmek önemlidir.

Kendini değersiz hisseden kişilere neler söylenebilir?

Empati kurarak, destekleyici ve olumlu ifadeler kullanmak önemlidir. Onların duygularını anladığınızı ifade etmek, onları dinlemek ve değerli olduklarını hissettirecek olumlu geri bildirimler vermek yardımcı olabilir. Ayrıca, yardım aramaları veya profesyonel destek almak konusunda cesaretlendirmek de önemlidir.


Yayınlanma: 17.02.2024 17:39

Son Güncelleme: 16.08.2024 17:37

Psikolog

Hidayet

ÇALIŞKAN

Psikolog

(*)(*)(*)(*)(*)
5 Yorum
Bedensel Belirti Bozuklukları (Somatizasyon)
Boşanma Süreci Sorunları
Çatışma Çözme Becerileri
Depresif Bozukluklar
+7
Online TerapiOnline Ter...
süre 45 dk
ücret 2100
Yüz Yüze TerapiY. Yüze Ter..
Hizmet vermiyor
Yapay zeka ile, kişiselleştirilmiş destek:
Menta AI
Yapay zeka ile,
kişiselleştirilmiş destek: Menta AI

Şimdi indir, konuşmaya başla

App Store'dan İndirGoogle Play'den İndir
Bunları da sevebilirsiniz...

BASTIRILAN DUYGULAR NE KILIĞA GİRER?

BASTIRILAN DUYGULAR NE KILIĞA GİRER?Günlük hayatın temposu içinde birçok insan “güçlü” kalabilmek adına duygularını bastırmayı öğrenir. Küçük yaşlardan itibaren ağlamamak, sessiz olmak, uyumlu olmak ve sorun çıkarmamak öğretilir. Zamanla bu davranışlar birer tercih olmaktan çıkar ve bir yaşam stratejisine dönüşür. Oysa insan ruhu bastırılan hiçbir duyguyu gerçekten silmez. Sadece onu derinlere iter ve zamanı geldiğinde bambaşka şekillerde karşısına çıkarır.Toplum içinde “iyi çocuk”, “sorunsuz birey”, “olgun insan” olmak çoğu zaman duyguların bastırılmasıyla karıştırılır. Oysa olgunluk, duyguları bastırmak değil, onları anlayabilmektir. Çocukken üzüntüsüne yer açılmayan bir birey, ilerleyen yaşlarda kendi duygusuna yabancılaşabilir. Kızdığında dinlenmeyen bir çocuk, yetişkin olduğunda öfkesini ya kontrolsüz şekilde dışa vurabilir ya da tamamen içine gömebilir.Bastırılan duygular zihinden silinmez. Bilinçdışında birikir, büyür ve uygun bir zemin bulduğunda kendine başka bir çıkış yolu yaratır. Bu bazen tekrarlayan ilişki sorunlarıyla, bazen iş hayatında yaşanan tükenmişlikle, bazen de bedende ortaya çıkan ağrılarla kendini gösterir. Kişi bu belirtileri çoğu zaman anlamlandıramaz ve “Ben zaten böyleyim” diyerek kendini etiketler. Ancak çoğu zaman mesele kişilik değil, bastırılmış duyguların yüküdür.Her duygu aslında insanı korumak için vardır. Öfke, sınırların ihlal edildiğini haber verir. Üzüntü, bir kaybın sindirilmesine yardımcı olur. Korku, tehlikeye karşı bir alarm görevi görür. Utanç ve değersizlik hisleri ise kabul görme ve ait olma ihtiyacının izlerini taşır. Bu duygular bastırıldığında işlevini yitirir, ancak farklı kılıklara girerek yeniden kendini hatırlatır.Bastırılan öfke, en sık dönüştürülen duygulardan biridir. Açıkça ifade edilemeyen öfke, pasif-agresif davranışlara dönüşebilir. Kişi doğrudan konuşmak yerine iğneleyici sözler söyler, alttan alta karşısındakini suçlar ya da sessizlikle cezalandırır. Öfke biriktikçe, en küçük olayda büyük patlamalar yaşanabilir. Bu tür patlamalar çoğu zaman bugünün meselesi değil, yılların birikimidir.Bastırılan üzüntü ise çoğunlukla beden üzerinden kendini anlatır. Sürekli bir yorgunluk hali, isteksizlik, keyif alamama, boşluk hissi ve anlamsızlık duygusu bastırılmış üzüntünün işaretleri olabilir. Kimi zaman bu durum psikosomatik belirtilerle ortaya çıkar: mide ağrıları, kas gerginliği, baş ağrıları, uyku problemleri… Zihin üzülmemek için mücadele ederken, beden bu yükü taşımaya çalışır.Korkular bastırıldığında genellikle kontrol ihtiyacı şeklinde açığa çıkar. İnsan korktuğunu kabul etmek yerine her şeyi kontrol etmeye çalışır. Geleceği aşırı planlamak, sürprizlerden kaçınmak, belirsizliğe tahammül edememek bu durumun yaygın örnekleridir. Kontrol, kişiye kısa süreli bir güven hissi sağlasa da uzun vadede kaygıyı artırır. Çünkü hayatın doğası gereği her şey kontrol edilemez.Bastırılan değersizlik hissi ise sürekli onay arayışına dönüşür. Kişi kendi değerini içerden hissedemediğinde, bunu dışarıdan almaya çalışır. Takdir edilmek ister, beğenilmek ister, görülmek ister. Eleştiriler ise olduğundan çok daha derin yaralar açar. Çünkü eleştiri, sadece bugünkü davranışı değil, geçmişten taşınan “yetersizim” inancını da harekete geçirir. Bu yüzden kişi hep daha fazlasını yapar ama hiçbir zaman gerçekten yeterli hissetmez.Duygular bastırıldığında değil, hissedildiğinde dönüşür. Bir duyguyu bastırmak onu yok etmez, sadece erteler. Hissedilen duygu ise yavaş yavaş yumuşar ve insanın içinde bir akış başlar. Ağlamak rahatlatır. Kızmak sınırları fark ettirir. Korkmak, gerçekçi adımlar atmayı sağlar. Utanmak, insanın kendi hassas noktalarını görmesine yardımcı olur. İnsan duygularına alan açtıkça, kendiyle ilişkisi daha sahici bir hâl alır.Birçok insan için duyguları bastırmak bilinçli bir seçim değildir. Bu bir başa çıkma mekanizmasıdır. Çocukken duyguları görülmeyen, küçümsenen veya cezalandırılan bireyler, bastırmayı bir güvenlik yolu olarak öğrenir. Bu davranış biçimi o zamanlar işe yaramıştır; kişiyi hayatta tutmuştur. Ancak yetişkinlik döneminde aynı mekanizma artık zarar vermeye başlar.Bu noktada kişinin kendini suçlaması gerekmez. Bu senin “yanlış” olduğunun göstergesi değildir. Aksine, bugüne kadar elinden gelen en iyi şekilde hayatta kalmaya çalıştığının bir kanıtıdır. Asıl önemli olan, artık bu kalıpları fark edebilmek ve yavaş yavaş dönüştürmeye başlamaktır.Bazen dönüşüm büyük adımlarla gelmez. Bazen sadece bir durup nefes almakla başlar. “Ben şu an ne hissediyorum?” sorusu, sandığından çok daha güçlü bir kapıdır. Bu soruyu kendine sordukça, bastırılan duygular yavaş yavaş görünür hâle gelir. Ve görülen her duygu, biraz daha yumuşamaya başlar.Duyguların düşman olmadığını hatırlamak gerekir. Onlar, ruhun kendini korumak için kurduğu bir dil gibidir. Bastırıldıklarında daha karmaşık hâle gelirler. Hissedildiklerinde ise sadeleşirler. Her bastırılmış duygu, aslında görülmek isteyen bir parçandır. Bu parçalarla temas kurdukça, insan kendi bütünlüğüne biraz daha yaklaşır.Sonuç olarak, bastırılan duygular yok olmaz. Sadece kılık değiştirir. Bazen öfke olur, bazen korku olur, bazen bitmeyen bir yorgunluk, bazen de derin bir boşluk hissi… Ama hangi kılığa girerse girsin, hepsinin tek bir isteği vardır: Görülmek, anlaşılmak ve hissedilmek.Unutma:Duygular bastırıldığında değil, hissedildiğinde dönüşür.Ve sen, hissetmeye izin verdiğin ölçüde iyileşirsin.. . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .

Bağlanma Stilleri: Hayatımızı Sessizce Şekillendiren Görünmez Dinamikler

Kendimizi Tanımaya Çalışırken Atladığımız Gerçek: Bağlanma ModelimizBir insan neden ilişkilerde hep aynı döngüleri yaşar? Neden biri sevgiyi doyasıya yaşarken diğeri sürekli kaygı duyar? Neden bazı insanlar yakınlaşmaktan korkar, bazıları ise fazla bağlanır?Tüm bu soruların cevabı, çocukluk dönemimizde kurduğumuz bağlanma stilinde saklıdır. Üstelik bağlanma tarzımız, yalnızca romantik ilişkilerimizi değil; arkadaşlıklarımızı, iş hayatımızdaki davranışlarımızı, kriz anlarındaki tepkilerimizi ve duygusal dünyamızı da büyük ölçüde etkiler.İlginç olan şu: Birçok kişi kendi bağlanma stilini bilmeden yaşar. Sorunlarının sebebini karakter zanneder, oysa mesele karakter değil, öğrenilmiş bir duygusal kalıptır.Bu nedenle bağlanma stilleri, psikolojinin hem en derin hem de en gözden kaçırılan konularından biridir.Bağlanma Nedir ve Neden Bu Kadar Önemlidir?Bağlanma, çocuklukta bakım veren kişiyle kurulan ilişki biçimidir. Bebek için bakım veren kişi (çoğu zaman anne), dünyanın tamamı demektir. Onun sevgisi, dokunuşu, tepkisi ve tutarlılığı, bebeğin “Dünya güvenli bir yer mi?” sorusuna verdiği ilk cevaptır.Yani bağlanma, sadece “sevgi” değildir.Güven hissidir.Kendine değer duygusudur.Sevilmeye layık olduğumuza dair temel beklentidir.Başkalarına ne kadar güveneceğimizin temelidir.Ve bu bağlanma stili, yetişkinlikte aynen devam eder.Yetişkinlikte Dört Bağlanma Stili ve Hayata Etkileri1. Güvenli Bağlanma – Sevginin Sağlıklı HaliBu kişiler:Duygularını ifade etmekten çekinmez.Yakınlıktan korkmaz.Karşı tarafı kontrol etmeye çalışmaz.Sorunları konuşarak çözebilir.Sevildiğini bilir, sevdiğini hissettirebilir.Güvenli bağlanan yetişkinler, ilişkilerde en sağlıklı dinamiği kuran gruptur. Fakat toplumda oranı düşündüğünüz kadar yüksek değildir.2. Kaygılı Bağlanma – “Ya giderse?” Korkusunun Gölgesinde YaşamakKaygılı bağlanan bireyler genellikle şunları yaşar:Partnerinin sevgisinden emin olmakta zorlanır.Onay alma ihtiyacı yüksektir.Terk edilme korkusu yoğundur.Küçük davranışları bile büyük anlamlara yorar.Aşırı düşünme, mesaj bekleme, kuruntu yapma sık görülür.Bu insanlar aslında sevilmek ister; ama sevgiyi kaybetme ihtimali onları yorar. Çoğu kaygılı bağlanan kişi, “Neden hep beni yoran ilişkileri seçiyorum?” diye kendine sorar.3. Kaçıngan Bağlanma – Yakınlıktan KorkmakBu kişiler için ilişki demek:Kısıtlanmak,Yük hissetmek,Özgürlüğün tehdit edilmesi… anlamına gelebilir.Belirgin özellikleri:Hislerini kolay açamazlar.Aşırı bağımsız görünürler.Yakınlık artınca geri çekilirler.Duygusal mesafe onlar için güvenlik barikatıdır.Bu insanlar sevmeyi bilmez değildir; Sadece yakınlık onların sistemini alarma geçirir.4. Düzensiz Bağlanma – Kafası Karışık YakınlıkPsikolojide en karmaşık bağlanma stilidir. Çünkü kişi hem yakınlık ister hem de yakınlıktan korkar. Bir adım yaklaşır, iki adım uzaklaşır.Güvensiz çocukluk deneyimleri sebebiyle yetişkinlikte duyguları çok hızlı değişebilir. Hem kaygılı hem kaçıngan davranışlar aynı kişide görülebilir.Peki Bağlanma Stilim Yaşamımı Nasıl Etkiliyor?Bu soruyu birçok kişi terapide ilk kez sorar.Aslında bağlanma stiliniz:Kime aşık olacağınızı,Neden aynı tip ilişkileri yaşadığınızı,Kırıldığınızda nasıl tepki verdiğinizi,Güçlü bağlar kurup kuramayacağınızı,Kendinizi nasıl gördüğünüzü,Güven ve özgürlük dengenizi,Hayat boyu duygusal ihtiyaçlarınızı belirler.Örneğin kaygılı bağlanan biri “beni neden hep duygusal olarak ulaşılmaz insanlar çekiyor?” diye düşünür.Kaçıngan bağlanan biri “ilgi gösterince kaçıyorum ama yalnız kalınca üzülüyorum” der.Düzensiz bağlanan biri ise “kimseyi tam içeri alamıyorum, ama bensiz de yapamıyorum” duygusunu taşır.Tüm bu döngüler, çocuklukta öğrenilmiş bir bağlanma modelinin yetişkinlikteki yansımalarıdır.Bu yüzden bağlanma stilleri psikolojide hem çok özel hem de çok dönüştürücü bir alandır.Bağlanma Stili Değişebilir mi?Evet. Bu yazının en umut veren kısmı burası.Bağlanma stilimiz kader değildir. İnsan değişir. Beyin değişir. Duygusal örüntüler değişir.Ve en güçlü değişim, terapi ile gerçekleşir.Terapi, kişinin duygusal yaralarını fark etmesini, onları şefkatle iyileştirmesini ve kendi içinde güvenli bir bağ kurmasını sağlar.Daha güvenli bir bağlanma geliştikçe:Kaygı azalır,Duygusal istikrar artar,Sağlıklı ilişkiler kurmak kolaylaşır,Kişi kendini daha çok sever,Yakınlık korkusu hafifler,Duygusal iletişim güçlenir.Terapi Bağlanma Süreçlerini Nasıl İyileştirir?1. Güvenli Bir İlişki Alanı SunarTerapi, yargısız bir alandır. Kişi ilk kez “güvenli bir bağ” deneyimler. Bu deneyim, çocukluktan gelen kırılganlığı yumuşatır.2. Duyguları Tanımayı ÖğretirBirçok kişi aslında ne hissettiğini bile bilmez. Terapi, duyguların dilini öğretir.3. Geçmişin Görünmez İzlerini Ortaya ÇıkarırKişi, döngülerinin nereden geldiğini fark eder. “Demek ki problem bende değil, bağlanma stilimde.” diyerek suçluluk ortadan kalkar.4. Yeni İlişki Becerileri GeliştirirSınır koymak, kaygıyı yönetmek, yakınlığı artırmak, sağlıklı iletişim kurmak değişebilir becerilerdir.5. İçsel Güven İnşa EdilirEn önemlisi budur. Kişi “Ben sevilebilir biriyim.” duygusunu yeniden kazanır.Bu dönüşüm terapiyle mümkün olur ve hayatın her alanına yansır.Bağlanma Stilini Merak Eden Herkes Terapiye Bir Adım Daha YakındırBir insan kendi bağlanma stilini merak ediyorsa… İlişkilerindeki döngüleri sorguluyorsa… Geçmişiyle barışmak istiyorsa… Duygusal derinlik arıyorsa…Aslında terapiye hazırdır.Çünkü bağlanma çalışmaları, psikolojide en derin ve en dönüştürücü alanlardan biridir. Bu alanda uzman bir terapistle çalışmak, kişinin çocukluk yaralarını iyileştirmesine, yetişkinlikte daha sağlıklı ilişkiler kurmasına ve en önemlisi kendine güvenli bir alan yaratmasına yardımcı olur.Son Söz: Kendini Anlama Cesareti En Büyük DönüşümdürHerkes değişebilir. Hiçbir bağlanma stili “kader” değildir. Kırılganlıklar iyileştirilebilir, duygular düzenlenebilir, ilişkiler güzelleştirilebilir.Tek gereken ilk adımdır: bu ilk adımı atabilecek tek kişi sizsiniz. Kendi içsel dünyasını anlamaya cesaret etmek.Eğer sen de ilişkilerinde benzer döngüleri yaşıyorsan, duygularını anlamlandırmakta zorlanıyorsan veya kendini daha güvenli bir bağ içinde görmek istiyorsan…Bu alan üzerine çalışan bir terapist ile çalışmak, hayatında büyük bir fark yaratabilir.
Eylem CAN 06.12.2025

Kendini Anlamanın Gücü: Terapiye Başlamayı Düşünenler İçin

Terapi Neden Her Geçen Gün Daha Fazla İlgi Görüyor?Son yıllarda terapiye olan ilginin belirgin şekilde arttığını fark etmek zor değil. Artık insanlar yalnızca yaşadıkları sorunları çözmek için değil, kendilerini daha iyi anlamak ve hayatlarını daha bilinçli bir şekilde yönetmek için de terapi desteği alıyor. Modern yaşamın yoğun temposu, ilişkilerin karmaşıklığı, iş yükünün artması, sosyal çevrenin beklentileri ve kişisel hedeflerin baskısı, bireyleri içsel bir denge arayışına yönlendiriyor. Terapi ise bu arayışın en güvenli ve en etkili yollarından biri olarak öne çıkıyor.Birçok kişi terapiye başlamadan önce, “Acaba terapi bana iyi gelir mi?” diye düşünür. Bu soru, kişinin kendisiyle ilgili farkındalık geliştirmeye hazır olduğunun işaretidir. Çünkü terapi, sadece bir konuşma alanı değil; kişinin iç dünyasını keşfetmesine, duygularını anlamlandırmasına ve hayatındaki örüntüleri çözümlemesine yardımcı olan bir süreçtir.Terapi Yalnızca Problem Yaşayanlar İçin DeğildirToplumda sıkça karşılaşılan yanlış bir inanç vardır: Terapiye giden insanlar mutlaka ciddi bir sorun yaşıyordur. Oysa bu düşünce oldukça sınırlayıcıdır. Terapi, ruhsal bir “acil durum müdahalesi” değil; kişinin kendisiyle kurduğu ilişkiyi güçlendiren bir gelişim alanıdır.Kimi insan ilişkilerinde daha sağlıklı iletişim kurmak için, kimi karar vermede zorlandığı için, kimi kaygılarını anlamak için, kimi ise sadece hayatını daha dengeli yaşamak için terapiye başvurur.Bir kişinin terapiye gitmesi, zayıf olduğu anlamına gelmez. Tam aksine, kendine değer veren ve gelişime açık olan bireylerin tercih ettiği bir adımdır. Fiziksel sağlığımız için nasıl düzenli kontroller yaptırıyorsak, zihinsel ve duygusal sağlığımız için de profesyonel destek almak aynı derecede önemlidir.Terapiye Başlamadan Önce Zihni Meşgul Eden Sorular Çok DoğaldırTerapi sürecine girmeden önce pek çok kişinin zihninde soru işaretleri belirir. Bu sorular, sürecin anlaşılmaya çalışılmasının doğal bir parçasıdır.En yaygın sorulardan bazıları:“Terapide ne konuşacağım?” Belirli bir konuya sahip olmanıza gerek yoktur. Terapist, sizin duygularınızı ve düşüncelerinizi anlamlandırabilmeniz için doğru soruları sorarak süreci doğal akışında ilerletir.“Ya terapist beni yargılarsa?” Terapinin en temel prensiplerinden biri, yargısız bir alan yaratmaktır. Profesyonel bir terapist, danışanı koşulsuz kabul eder, dinler ve destekler.“Gerçekten işime yarayacak mı?” Terapinin etkisi kişiden kişiye değişse de, çoğu danışan süreç ilerledikçe duygularını daha net anlamaya, stresini yönetmeye ve davranışlarını bilinçli bir şekilde yönlendirmeye başlar.“Duygularımı açmakta zorlanıyorum, bu sorun olur mu?” Birçok insan terapiye ilk başladığında kendini ifade etmekte zorlanır. Bu çok normaldir. Zaman içinde duygularınızı paylaşmak daha kolay ve daha doğal hale gelir.Bu sorular, terapiye başlamak için bir engel değil; aksine kişinin süreç hakkında sağlıklı bir merak taşıdığının göstergesidir.Küçük Farkındalıklar, Büyük Yaşam Değişimlerine Kapı AçarTerapinin en güçlü taraflarından biri, kişinin zaman içinde yaşadığı farkındalık anlarıdır. Bu anlar bazen çok küçük görünür ama kişinin hayatında büyük bir dönüşüm yaratır.Örneğin:Yıllardır aynı ilişkisel hataları yaptığınızı fark edersiniz.Kaygılarınızın aslında bastırılmış bir korkudan kaynaklandığını görürsünüz.Öfkenizin altında kimin ya da neyin yattığını keşfedersiniz.Kendinizi sürekli geri planda bırakmanızın sebebinin onaylanma ihtiyacı olduğunu anlarsınız.Hayatınızdaki döngülerin aslında çocukluk dönemindeki deneyimlerden beslendiğini fark edersiniz.Bu farkındalıklar kişiye bir şey öğretir: Otamatik davranmak yerine bilinçli davranmak mümkündür.Terapiden önce kişi çoğu davranışını refleksle yapar, neden böyle hissettiğini ya da böyle düşündüğünü fark etmez. Ancak terapi sayesinde kişi kendini daha iyi tanır, davranışlarını anlamlandırır ve yaşama daha bilinçli tepkiler vermeye başlar. Bu değişim, dışarıdan bakıldığında küçük görünse de, kişinin hayat kalitesini derin bir şekilde etkiler.Terapi, Duygusal ve Bilişsel Beceriler KazandırırTerapinin sadece konuşma üzerine kurulu bir süreç olduğu düşüncesi yanlıştır. Modern terapi yaklaşımları danışana çok sayıda duygusal ve bilişsel beceri kazandırmayı hedefler.Terapide kazanılabilecek beceriler arasında şunlar bulunur:Kaygı yönetimi teknikleri: Nefes egzersizleri, düşünce yeniden yapılandırma, beden farkındalığı.Duygu düzenleme becerileri: Yoğun duyguları tanıma, anlamlandırma ve sağlıklı şekilde ifade etme.İletişim becerileri: Kendini doğru ifade etmek, karşı tarafı dinlemek, empati kurmak.Sınır koyma: Kişinin kendi alanını koruması, gereksiz yükleri taşımayı bırakması.Stres yönetimi: Zihinsel ve duygusal yükleri hafifletme yöntemleri.Sağlıklı ilişki kurma: Bağ kurma, güven inşa etme ve ilişkisel kalıpları fark etme.Bu beceriler sadece terapi odasında kalmaz; kişinin günlük yaşamında aktif olarak yer bulur. Kişi zamanla daha sağlıklı kararlar verir, daha net iletişim kurar ve daha sakin bir ruh haline kavuşur.Terapi Bir Cesaret Yolculuğudur; Ama Sonu ÖzgürlüktürTerapinin en zor kısmı genellikle başlamaktır. Çünkü terapi, kişinin önce kendisiyle yüzleşmesini gerektirir. Bu yüzleşme bazen duygusal olarak zorlayıcı olabilir; ancak büyük bir özgürleşmenin başlangıcıdır.Birçok kişi birkaç seans sonra şu cümleyi kurar: “Keşke daha önce başlasaydım.”Çünkü terapi, kişinin zihinsel düğümlerini çözer, duygusal yüklerini hafifletir ve yaşamına daha sağlıklı bir yön vermesine yardımcı olur. Terapistin görevi yol göstermek, kişinin kendi iç sesini duymasına yardımcı olmaktır. Değişimi yaratan ise danışanın kendisidir.Terapinin sonunda kişi:Kendi değerini fark etmeye,Duygularını daha açık anlamaya,Sağlıklı ilişkiler kurmaya,Geçmiş yüklerini bırakmaya,Kendisiyle barışmaya başlar.Bu süreç hem derin hem dönüştürücüdür.Kendine Yapabileceğin En Değerli YatırımTerapi, kişinin kendine sunduğu en kıymetli hediyelerden biridir. Çünkü insan hayatı boyunca birçok duygu, olay ve düşünceyle karşılaşır. Zaman zaman bunların altında ezilmek mümkündür. Terapi ise bu yükü hafifletir, kişiye kendine dair daha net bir bakış açısı kazandırır ve hayatı daha anlamlı bir şekilde yaşamasına yardımcı olur.Eğer sen de duygularını daha iyi anlamak, davranışlarını düzenlemek, ilişkilerini iyileştirmek veya kendine yeni bir bakış açısı kazandırmak istiyorsan terapi bu yolculuğun en doğru başlangıcı olabilir.Kendini tanıyan biri, hem bugününü hem de geleceğini çok daha sağlıklı temellere oturtabilir. Terapi ise bu farkındalığın kapılarını açan güçlü bir araçtır.
Eylem CAN 06.12.2025