Seda Önay OĞUZ

Slm hocam oğlum 11 yaşında iki ay evvel ilk defa panik geçirdi o günden beri sürekli ölüm korkusu yaşıyor içimden ölüceksin diyorlar diye sürekli söylüyor acaba ne yapmamız lazım çok korkuyorum bir şey olucak diye teşekkürler

Ben erkek arkadaşımla 1ay önce nişanşancaktım ailevi sebeplerden ve onunla olan sorunlardan ondan nir anda soğudum cinsel birlikteliğimizde olmuştu ve ben bu durumu çok takıyorum ondan ayrılsamda ben başkasıyla olamıcamı ve ben kendimi iğrenç kötü biri olarak görüyorum başkasını sevemiceğimi düşünüyorum ve artık dayanacak gücüm kalmadı kendimden tiksiniyorum erkek arkadaşıma sevgim de yok napacağımı bilmiyorum ölmek istiyorum yaşamak bana çok ağır geliyor uyuyamıyorum canım çok acıyor bşri bşle çıksa karşıma o beni kabul etse bile ben kendimin bu durumumu kendime hazmedemiyorum kabullenemiyorum sürekli onunla yaşadığım bu durum aklımdan çıkmıcak bunu biliyorum kendime zarar vermek istiyorum yapamıyorum da napacam ben nasıl mutlu olcam bilmiyorum perişan bir haldeyim hiç bir zaman evlenip mutlu birisi olamıcam çok korkuyorum birini seveceğimi düşünmüyorum yalnız ölmekten korkuyorum

Selamlar hocam; 2 sefer HIV testi yaptırmama ve başka başka Prof. ve Doç doktorlara defalarca sorup başka bir teste gerek yok dedikleri hâlde bende HIV fobisi oluştu bende. Her gün düşünmekten baş ağrım oluyor, uyuyamıyorum. Uyusam da uykudan uyanınca bir daha gözüme uyku gelmiyor. İki büklüm yatıyorum yatakta inanırmısınız. Kendimde büyük bir kuruntu yaptım. İçimden çıkarıp atamıyorum bir türlü. Çocuklarıma evdekilere kimseye ilgi gösteremiyorum bu da beni çok çok üzüyor içim içimi yiyor. Vicdan azabı çekiyorum resmen. Devamlı elimde telefon araştırma yapıyorum. Bu ne olabilir hocam. Bir hata yaptım bu hatayı kendime yediremiyorum bir türlü. Her seferinde neden böyle birşey yaptım diyorum. Devamlı aklıma geliyor ve kendimi affetmek istemiyorum. Aynı zamanda çocuklarım ve eşim geldiğinde onlara bakma yükümlülüklerim aklıma geliyor düzelmem lazım diyorum ama kafamı toplayamıyorum. Anı yaşamak istiyorum olmuyor içimden gelmiyor. Sorun şurda hiçbir şey yapasım gelmiyor ne gezmekten zevk alıyorum ne spordan ne de başka bir şeyden. Kendimi o ana odaklayamıyorum veya aklıma geliyor düşünce ve başa dönüp hop kendimi suçluyorum durduk yere hiçbir şeyden zevk almıyorum ve hiçbir şey yapasım yok sanki boşuna yaşıyormuşum gibi geliyor. İlk önceleri hastalıktı daha sonra suçluluk duygusu ağır basmaya başladı.