Seda SOYSAL

Merhaba, ben beğenilme kaygısı yaşıyorum ve bu durum beni çok fazla yormaya başladı. Aslına bakarsanız kendimi çokta beğeniyorum ve beğeniliyorum da ama hep bi yetersizlik hissediyorum ve hep eksik yanlarıma odaklanıyorum. Bunu sosyal medyada flörtleştiğim erkeklere de bağlıyorum aslında çünkü yakışıklı ve bir yerlere gelmiş insanlarla konuşuyorum ve onların takip ettikleri kızlar çok çok üst düzey mankenler vs ve bu beni gerçekten yetersiz hissettiriyor ister istemez kıyaslama yapıyorum. Kendimi de üst düzey görüyorum aslına bakarsanız (bu biraz gülünç oldu kusura bakmayın😅)ama onlar çok çok üst düzey. Özellikle bana istek atan birine döndüysem ve o beni takipten çıktıysa off günüm mahvolur resmen bu çok yaşadığım bi durum değil ama birkaç kere yaşanması bile benim kendimi sorgulamama yetti. Çünkü ben beğenmediğim insanları çıkıyorum onların da öyle yaptığını düşünüyorum. Şöyle özetleyebilirim 10 kişiden 9’u beni beğeniyorsa ben o 9 kişinin beğenmesine değil bir kişinin neden beni beğenmediğine takılıp kendi eksik yanlarımı bulmaya çalışıp estetikle vs düzeltmeye çalışırım. Hep reddedilemeyecek kadar güzel olmaya çalışıyorum aslında bunun güzellikten çok daha öte bir şey olduğunu bilmeme rağmen. Ailemden gördüğüm değersizlik ve koşullu sevginin beni bu raddeye taşıdığını düşünüyorum. Çok güzel olmalıyım ki sevilmeye değer olayım ve herkes beni beğensin sevsin istesin gerçekten yoruldum. Biraz uzattım kusura bakmayın.

sanki kafamda 2 kisi var ve birisi cok hayat dolu birisi ise cok hayattan nefret eden olmek isteyen birisi ve 2. kisi daha baskin ama ortak bir yonu var ikisi de bana insanlarin zarar verecegini söylüyor bu yuzden kimseye guvenemiyorum sık sık ismimi söyleyen sesler duymaya basladim