Umut ÖZTÜRK

mrb.6 yıldır beraber olduğum birisi var.ortak arkadaşlarımızla bir akşam oturuyorduk sohbet ediyorduk.eskilerden konuşuyorduk(ilişki vs vs)ben bi ara masadan kalktım yine aynı odadayım ama bulaşık yıkıyordum.ortak arkadaşımız sevgilime insatgramdan eski kız arkadaşını gö***** o da eline aldı baktı teli .tabi ben gördüm ve bozuldum. bozulduğumu da o an belli ettim.2 gün önce oldu ve biz 2 gündür konuşmuyoruz. çünkü ben bana saygısızlık yapıldığını düşünüyorum. adım da atmadım açıkçası.benim mi aramam gerekiyor onun mu?çünkü kırılan ve saygısızlık gören benim.anlam veremedim açıkçası

annemin zamanında yaptığı yanlışlar olmuştu beni üzen psikolojimi bozan, bi boşluğuma geldi nişanlıma anlatmıştım annemle zaten son yıllarda yaşananlardan sonra aramız biraz açıktı her zaman tartışıyorduk, aradan zaman geçti annem nişanlıma ve bana karşı değişti kıskançlık ve kızından ayrılacağı için olduğunu düşünüyorum hiçbir zaman nişanlıma içi atmadı fakat en son annem eski sevgilimi takip etmeye başlamış istemeyerek olduğunu profiline bakarken elinin değmiş olabileceğini söylüyor nişanlım da bunu gördü şimdi annen bizi ayırmak istiyor aklı eskide hala diyor kesinlikle evime giremez çocuklarımızı göremez diyor yoksa evlenmeyeceğini söylüyor arada kaldım nişanlımı çok seviyorum bir yandan da annem ne yapacağımı bilmiyorum tercih yapmak istemiyorum ölüm kalım var hastalığı var bu durumun inançlı bir insanım yardımcı olun bir akıl verin uzman olarak lütfen.

Merhabalar. 17 yasında bir evlilik yaptım. 10 sene içerisinde defalarca aldatıldım. en sonunda dayanamayıp resmi alarak ayrıldım. 3 -4 ay gibi süre ayrı kaldık bu ayrı kaldığımız dönemde kendimle ilgilenmeyi, mutluluğu bulmuş gibiydim. başka birisiylede cinsel ilişki yaşadım. daha sonrasında. beni bir daha aldatmayacağını düzeleceğinisöyledi ve ben tekrar geri döndüm. ama bazı şeyleri sakladığım için huzursuzdum. bende yaşadıklarımı söyledim . ve şuan sanki suçlu benmişim gibi davranıyor herkes. ve bu durum artık cok zoruma gitmeye başladı. çocuğumu bile silmeye karar verdiğim zamanlar oldu. onun ailesi ve kendisinin baskısı bitmiyor. flört dönemi olarak ilerlemek istiyor. fakat bu beni cok yoruyor. Dahasıda sanki ayrılmamıza ben sebeb olmuşum gibi görülüyor. bende sürekli bir memnuniyetsizlik var. ve sürekli boğuluyorum. sanki kendi yaşam alanım değil. sadece nefes alıp veriyorum yaşamak için. yine ona karşı cok takıntılı bir duruma geldim. bunu atlatamıyorum. sanki ondan başka kimse yok. bunu yendiğim 4 ayda kendimi bulmuştum sanki ama seviyorum cümleside artık yetmiyor. girdabın içinden çıkamıyorum. ne yapmam gerektiğine dair hiç bir fikrim yok. üstüne sürekli intihar düşünmeye başladım. yada herkesi bir anda silip hiç kimse hayatımda olmasın istiyorum. cocuğum bile dahil.