Dila GÜRER

merhabalar. 8 yıl önce 2 yıllık bir birlikteliğim oldu.İlk kez aşık olmuştum ve gerçekten değer veriyordum.İlk sene aynı şehirdeydik ama 2.sene farklı şehirlerde üniversiteye başladık.Her şey güzel devam ediyordu,evlilik hayallerimiz vardı,onun sınırlar koyduğu bir cinsel hayatımız da vardı.Neyse zamanla tartışmalarımız arttı,ben de biraz saçmaladım ve bolca hata yaptım ve ayrıldık.O benden ayrılmaya cesaret edemedi ama artık beni bitirdiğini hissettiğim için ben ayrıldım.Susan kadın için bitmişsinizdir olayını tam anlamıyla yaşadım yani. 1 ay gerçekten dibine kadar aşk acımı yaşadım ve sonra içime gömerek devam ettim.O,biraz zaman geçince; fake hesaplardan yazdı bana ama çok sallamadım ilk zamanlar.Aslında canım çok anıyordu ama gurur yapıyordum sanırım. Aradan 6-7 ay geçti ağabeyim kız arkadaşının vefatıyla iyice duygusallaştım ve ona baya destan yazarak içimi döktüm.O,beni kötü hatırlamadığını,üzmek istemediğini falan söyleyerek reddetti.Ben de onun için aynı dilekleri ileterek hayatıma devam ettim. Sonradan öğrendiğime göre o bu sürede yeni bir ilişkiye başlamış.Üstelik ayrılmak üzere iken instagramda görüp kim bu diye sorduğumda arkadaşım dediği biriyle.Bu beni biraz soğuttu ve uzunca bir süre çok düşünmeyip işlerime odaklandım.Elbetteki ara sıra aklıma geliyordu ve benim için çok özeldi tabi orası ayrı. Neyse aradan yıllar geçti ve evlendiğini öğrendim,hafif bir burukluk yaşadım ama çok da sallamadım.Ancak;bundan 14 gün önce kocası ile el ele bir avm de karşılaştık.Bambaşka şehirlerdeyken nasıl denk geldik bilmiyorum ama sanırım benim yaşadığım şehre yerleşmişler.Bu görüntü ilk 2 gün bendeki bütün eski travmaları,aynı ayrılık acısını geri getirdi.3.günden sonra kendimi iyi hissetmeye başladım,bir yazılım mühendisi olarak işlerime odaklandım ama online çalıştığım ve çok sosyal bir ortamım olmadığı için sık sık aklıma geliyor. Bu süreçte ben hep kısa ilişkiler yaşadım ve ciddi ilişkiye mesafeliydim ama artık ben de ciddi bir ilişki istediğimi ve o duyguları tekrar hissetmek istediğimi anladım.Bu kız çok masum,anlayışlı,iyi biriydi ve onun gibi birini bulamayacağımı düşündüm sanırım uzun bir dönem.karşıma da hayalimdeki gibi biri çıkmadı zaten. Son günlerde ilk gördüğümde hissetiklerimi tekrar hissetmeye başladım.Sanki ayrılık acısının aynısını ç*****çma olduğunun farkındayım ama keşkeler,pişmanlıklar kafamdan çıkmıyor.Hayatımda başka kimseye aşık olmadım.Onları 2 sene önce de görmüştüm ve 5 dk şaşırıp sonra çok sallamamıştım.Bu sefer böyle olmadı,sanki bütün acılarım flashback ile geri döndü.Ben bu bataktan nasıl çıkarım?çok huzursuzum.evde bile duramıyorum duvarlar üstüme üstüme geliyor.28 yaşındayım ve kendimi geç kalmış hissediyorum.