Çağla ÖĞÜT

Merhaba ben 19 yaşındayım çenemi istemsiz olarak sıkıyorum bu yüzden operasyon geçirdim ve plak kullanıyorum nefes yetmezliği yaşiyorum geceleri özellikle boğuluyormuş hissine kapılıyorum küçükken 1 2 defa sadece böyle nefes yetersizliği yaşadigimi hatırlıyorum ama bu aralar çok şık olmaya başladı günde 2 3 kez oluyo bu durum kalp çarpıntısı ani ayağa kalkmalarda baş dönmesi göz kararması yaşıyorum ama bunlar fiziksel bir rahatsızlık değil sitresli olduğumu düşünmüyorum beynim sanki istemsiz olumsuz düşünceleri reddediyor düşünmek istesem bile bı bakıyorum içimden şarkı mırıldanıyorum yardımcı olursanız çok sevinirim şimdiden teşekkürler

merhabalar acaba terapi icin mesajlasmakta olabilir mi? cünkü ailem yüzünden düzgün terapi bile alamiyorum

merhabalar 18-20 yaşlarında iken 2 yıllık çok güzel bir ilişkim vardı.Ağırlıklı olarak benim hatalarım yüzünden ayrıldık.Susan kadın bitirmiştir olayını sonuna kadar hissettim,artık eskisi gibi yazmıyordu ve yüzyüze gelmeyi de istemiyordu,dayanamam diyordu.birkaç hafta sürekli ikna etmeye,işleri düzeltmeye çalıştım ama bir gün beni sevmiyor musun dediğimde;bilmiyorum deyince ayrılmak zorunda kaldım.Sonrasında 2-3 ay hiç yazmadım.farklı üniversitelerde idik zaten.O arada fake hesaplarla yokluyordu ama çok sallamadım ama içimde hala onu seviyordum.Aradan baya zaman geçti ve hiç iletişimimiz olmadı ama 7-8 ay sonra dayanamyıp bütün içimi döktüm.beni kötü hatırlamak istemediğini,mutlu olmamı ve üzmek istemediğini söyledi.ben de iyi dilekleri ona dileyerek devam ettim.Beni unuttuğuna çok ikna oldum ve sanırım o süre içerisinde yeni bir sevgili daha yapmış.aradan birkaç ay geçtikten sonra instagram ***** açıp fotoğraf koymuş.bana göstermek amaçlı olduğu çok belliydi *****şka biriyle olduğunu görünce bir soğuma geldi ve biraz rahatlamış hissettim.aradan 6 yıldan fazla geçti ve o kişi evlendiğini öğrendim.olacağını tahmin ediyordum ama bu durum beni çok üzdü.ayrılığın ilk ayları beni beklemiş,o zamanlarda ona sahip çıkabilseydim benim olacaktı şimdi.içimde derin bir pişmanlık var ve bunu atamıyorum kafamdan.homogamik olarak çok benzer,uyumlu bir çifttik.Çok güzel ve temiz biriydi.Hayatımda bir daha o duyguları hissedebileceğimden hiç emin değilim.6 yıldır da hiç ciddi ilişkim olmadı zaten.kendimi affetmekte çok zorluk çekiyorum.o zamanı şu aklımla düşündüğümde bütün hatalarımı daha mantıklıca anlayabiliyorum.Aptal,korkak,egoist bir ergen olmasam her şey farklı olabilirdi.Bugünlerde bazen ona tekrar o duyguları hissediyorum bazen de hiç bir şey hissetmeme rağmen mantığım yaptığım aptallıkları yüzüme vuruyor.Sanki aynı kalibrede ve benzer duygular hissedeceğim birini bulamazsam bu pişmanlık hiç geçmeyecek gibi.