Enes BOZTILKI

İçimdeki şeyler konuşuyor kendi kendine 3 sene oldu bazı konularda sustu ama ömrümü bitirdi sosyal hayat okul vs vs dışarı çıkamama ya bu içimdeki şey şimdi beni tehdit ediyor konuşmak istiyor düşüncelerinin hepsini sesli oku diyor bunu durduramıyorum ya söylersem diyorum düşündüklerim korkutucu ve benim istemediğim iğrendiğim nefret ettiğim ne varsa onla tehdit ediyor bana konuşma hakkında fikir veriirmisiniz içim rahatlasa biraz midelerim bulanıyor uyuyamıyorum ya öldürücem kendimi en son

Selamlar hocam; 2 sefer HIV testi yaptırmama ve başka başka Prof. ve Doç doktorlara defalarca sorup başka bir teste gerek yok dedikleri hâlde bende HIV fobisi oluştu bende. Her gün düşünmekten baş ağrım oluyor, uyuyamıyorum. Uyusam da uykudan uyanınca bir daha gözüme uyku gelmiyor. İki büklüm yatıyorum yatakta inanırmısınız. Kendimde büyük bir kuruntu yaptım. İçimden çıkarıp atamıyorum bir türlü. Çocuklarıma evdekilere kimseye ilgi gösteremiyorum bu da beni çok çok üzüyor içim içimi yiyor. Vicdan azabı çekiyorum resmen. Devamlı elimde telefon araştırma yapıyorum. Bu ne olabilir hocam. Bir hata yaptım bu hatayı kendime yediremiyorum bir türlü. Her seferinde neden böyle birşey yaptım diyorum. Devamlı aklıma geliyor ve kendimi affetmek istemiyorum. Aynı zamanda çocuklarım ve eşim geldiğinde onlara bakma yükümlülüklerim aklıma geliyor düzelmem lazım diyorum ama kafamı toplayamıyorum. Anı yaşamak istiyorum olmuyor içimden gelmiyor. Sorun şurda hiçbir şey yapasım gelmiyor ne gezmekten zevk alıyorum ne spordan ne de başka bir şeyden. Kendimi o ana odaklayamıyorum veya aklıma geliyor düşünce ve başa dönüp hop kendimi suçluyorum durduk yere hiçbir şeyden zevk almıyorum ve hiçbir şey yapasım yok sanki boşuna yaşıyormuşum gibi geliyor. İlk önceleri hastalıktı daha sonra suçluluk duygusu ağır basmaya başladı.

Merhabalar ben uzun zamandır kendimi sıkışmış ve çaresiz hissediyorım. Arada sırada ailemle alakalı bir durum yaşandığında (genelde çevremde oldukları için birebir tanıklık etmek durumunda kalıyorum) kalbim hızlanmaya başlıyor ve oturup geçmesini bekliyorum. Ben de dahil olduğumda korkunç kavgalar ediyoruz özellikle annemle yaşadığım için onun her dengesiz hareketi beni çıldırtıyor. Aynı zamanda toplumun ahlaki normlarına aykırı bir özel hayatım var annemle yaşamaya başladığımdan beri tamamen farklı insanlarla birlikte oluyorum. Eve gelip hiçbir şey olmamış gibi davranıyorum. Hayatım dağınık bir oda gibi ve ben toplamaya nereden başlayacağımı bilmiyorum nereden başlayabilirim?