Leyla Şura ÇIRAK

Merhaba, 3-4 yıldır tanıdığım biri var. Uzak mesafedeyiz ama en fazla 2 saatlik bir yol mesafesi var aramızda. Tanıştığımız ilk zamanlar sevgili gibi olmuştuk, bu süreç 2-3 ay sürdü ve hiç görüşmedik. Ancak o, durup dururken ortadan kayboluyordu. Bu şekilde bir ilişki istemediğimi söyleyerek ayrıldım. Aradan uzun bir süre geçti, yine bana yazdı. Yeniden konuşmaya başladık, ben flörtleştiğimizi sanıyordum ve duygularımı ona karşı ilk defa bu kadar açıkça belli ettim. Ama bir süre sonra aniden, "Uzak mesafedeyiz, ne bekliyordun ki?" gibi sözler söylemeye başladı. Üzüldüm, yıprandım ve tekrar konuşmayı kestik. Birkaç ay sonra yine yazdı. Boş boş konuşuyoruz, arada yine kayboluyor, 3-4 gün sonra geri dönüyor… Bu döngü 3-4 yıl boyunca devam etti. Her 2-3 ayda bir yeniden iletişime geçtik. En son, artık bu kısır döngüden yorulduğumu söyledim. Ona, "Ben sana karşı bir şeyler hissetmeden duramıyorum. Madem sevgili olamayacağız, uzak mesafedeyiz ve hiç görüşmüyoruz, o zaman konuşmayı tamamen bitirelim." dedim. O da, "Ama güzel bir arkadaştık…" gibi bir yanıt verdi. Sonrasında onu her yerden sildim ve hayatımdan tamamen çıkardığımı düşündüm. Başka bir ilişkim de oldu. Ama onu bir türlü aklımdan çıkaramadım, unutamadım. 5 gün önce yine yazdı. Ve şu an yine konuşuyoruz. Her şeyin aynı olacağını biliyorum. Kendisi de bana, " başka birini oldugunda hayatindan beni çıkaracak mısın?" diye soruyor. Ama bilmiyor ki o varken hayatıma birini alamıyorum. Ne onunla ne onsuz olabiliyorum. O varken her şey aynı, yokken de… bi yandan onu hayatimdan istiyorum konusmak bi seyler yasamak gorusmek ama bi yandan bana hissetirdikleri aklima geliyo. Onu nasıl unutabilirim, nasıl tamamen hayatımdan çıkarabilirim, bilmiyorum. Çok çaresiz hissediyorum.

merhabalar. 8 yıl önce 2 yıllık bir birlikteliğim oldu.İlk kez aşık olmuştum ve gerçekten değer veriyordum.İlk sene aynı şehirdeydik ama 2.sene farklı şehirlerde üniversiteye başladık.Her şey güzel devam ediyordu,evlilik hayallerimiz vardı,onun sınırlar koyduğu bir cinsel hayatımız da vardı.Neyse zamanla tartışmalarımız arttı,ben de biraz saçmaladım ve bolca hata yaptım ve ayrıldık.O benden ayrılmaya cesaret edemedi ama artık beni bitirdiğini hissettiğim için ben ayrıldım.Susan kadın için bitmişsinizdir olayını tam anlamıyla yaşadım yani. 1 ay gerçekten dibine kadar aşk acımı yaşadım ve sonra içime gömerek devam ettim.O,biraz zaman geçince; fake hesaplardan yazdı bana ama çok sallamadım ilk zamanlar.Aslında canım çok anıyordu ama gurur yapıyordum sanırım. Aradan 6-7 ay geçti ağabeyim kız arkadaşının vefatıyla iyice duygusallaştım ve ona baya destan yazarak içimi döktüm.O,beni kötü hatırlamadığını,üzmek istemediğini falan söyleyerek reddetti.Ben de onun için aynı dilekleri ileterek hayatıma devam ettim. Sonradan öğrendiğime göre o bu sürede yeni bir ilişkiye başlamış.Üstelik ayrılmak üzere iken instagramda görüp kim bu diye sorduğumda arkadaşım dediği biriyle.Bu beni biraz soğuttu ve uzunca bir süre çok düşünmeyip işlerime odaklandım.Elbetteki ara sıra aklıma geliyordu ve benim için çok özeldi tabi orası ayrı. Neyse aradan yıllar geçti ve evlendiğini öğrendim,hafif bir burukluk yaşadım ama çok da sallamadım.Ancak;bundan 14 gün önce kocası ile el ele bir avm de karşılaştık.Bambaşka şehirlerdeyken nasıl denk geldik bilmiyorum ama sanırım benim yaşadığım şehre yerleşmişler.Bu görüntü ilk 2 gün bendeki bütün eski travmaları,aynı ayrılık acısını geri getirdi.3.günden sonra kendimi iyi hissetmeye başladım,bir yazılım mühendisi olarak işlerime odaklandım ama online çalıştığım ve çok sosyal bir ortamım olmadığı için sık sık aklıma geliyor. Bu süreçte ben hep kısa ilişkiler yaşadım ve ciddi ilişkiye mesafeliydim ama artık ben de ciddi bir ilişki istediğimi ve o duyguları tekrar hissetmek istediğimi anladım.Bu kız çok masum,anlayışlı,iyi biriydi ve onun gibi birini bulamayacağımı düşündüm sanırım uzun bir dönem.karşıma da hayalimdeki gibi biri çıkmadı zaten. Son günlerde ilk gördüğümde hissetiklerimi tekrar hissetmeye başladım.Sanki ayrılık acısının aynısını ç*****çma olduğunun farkındayım ama keşkeler,pişmanlıklar kafamdan çıkmıyor.Hayatımda başka kimseye aşık olmadım.Onları 2 sene önce de görmüştüm ve 5 dk şaşırıp sonra çok sallamamıştım.Bu sefer böyle olmadı,sanki bütün acılarım flashback ile geri döndü.Ben bu bataktan nasıl çıkarım?çok huzursuzum.evde bile duramıyorum duvarlar üstüme üstüme geliyor.28 yaşındayım ve kendimi geç kalmış hissediyorum

Merhaba hocam benim psikolojim bozuk herhalde Şu an kendimde değilim Gibii bazen kendimde oluyorum kafam çok dağınık Ne düşündüğümü bilmiyorum her gün yataktan kalkıyordum kalktım an bile düşünüyorum Bilmiyorum ne düşünüyorum Mesela bugün Yatağımdan Sabah kalktım niye düşünüyorum çözemedim ya depresyondayım ya Psikolojim bozuk zaten kafam yerinde değil Bir de ses Rahatsızlığın vardı 5-6 ay önce mi bir sene falan Tam hatırlamıyorum işteydim 4-5 hafta çalıştım sonra iş yerinde çok ses olunca kafam yerinde olmadı bir an yani orada değilim gibi yokmus gibi kafamda o sesi düşünüyorum Sonra gittim ağladım lavaboda sonra eve gittim o zaman çok kötüydüm 3-4 aydır evdeyim dışarı çıkmak istemiyorum Bundan 3-4 haftadır duş almıyorum Normalde her gün yapıyorum ama istemiyorum Neden bilmiyorum kafam çok dağınık Bilmiyorum ya ne yapacağım bazen de çok aşırı düşündüğümde kollarım yerinden çıkmış gibi sadece benim kafam var gibi bu zihinsel ya da fiziksel sorun olabilir kollarım yerinde ama ben hissetmiyorum Ama şu an hissediyorum Çok fazla Kafam dağınık değil teşekkürler cevabınızı bekliyorum ara sıra yeme bozuklukları oluyor ağzımda kaldimi yuttummu yutabilirmiyim gibisinden ama şuan idare eder + sinuzit hastaligim var belki ondanda olabilir bilmiyorum ara sira birsey yaparken ne yapcam onumu yapsam diyorum kararsizim onu yapabilirmiyim oyle iste cevap bekliyorum guzel simdiden tesekurler kolay gelsin Merhaba hocam ben bundan 1 ay önce dışarı çıktım ve yeni eve taşındık o yüzden çıkmak zorundaydım akşam çıktım babamla dışarı çıkarken bi bi güzel his geldi yeni doğmuş gibiydim öyle yani taşındık fln 2 3 hafta üst üstte dışarı çıktım haftada 1 yada 2 kez çıkıyordum yeni evde ilk çıkarken dışarı biraz düşünce oldu olurmu yine olmazmı ne yapcam fln bazende olmuyordu direk çıkıyordum dışarı fln babamla ama şuan evdeyim uyku problemim suanlik yok yani daha doğrusu yok duş almak istemiyorum onu anlamadım ilk yeni evde aldım 1 kez sadece bazen düşünce oluyor kafamda ama çok az oluyor çünkü sanal ortamda takılıyorum artık bazen hiç olmuyor ama bazen düşünceyi eski şeylere verdimmi Gine oluyor anlamadim bende bazen stresten ağlıyorum ama sakin kalmaya çalışıyorum yemek yiyorum ama bazen olmuyor - olmuyor derken bazen yiyemiyorum düşünceden yine öyle yani yemekteyken ses olunca stres oluyor bazen öyle yani evdeyim şuan 1 haftadır çıkmadım dışarı öyle ne yapmam lazım hocam artık geçmesini istiyorum bende daraldım bende yaşamak istiyorum ama bilmiyorum ne yapcam + kollarım yani düşünce tekrar gelince o yine olcakmi diyorum hemen oluyor kafamı hemen başka seye odaklanıyorum bende + bazende hiç olmuyor öyle yani cevabınız benim için önemli teşekkürler kolay gelsin