Senem DEMİR

Merhaba, benim şöyle bir sorum olucak ilişkimden önce olduğunu düşündüğüm ve sonra olduğuna dair bir kanıtı olmayan düşünceler beni sürekli rahatsız ediyor. sanki ilişkimden sonra konuşmuşum aldatmışım gibi rahatsız edici bir his oluşuyor. Kendime bunun önceden olduğunu söylediğimde aldatmadığımı belirtmeme rağmen bu sefer de kafamı şu soru meşgul ediyor ya konuştuysam , ya aldattıysam , ya hatırlamıyorsam vs. Bu beni yaklaşık 7-8 aydır rahatsız ediyor. Tek buna bağlı kalmıyor toplu taşımada kendimi bir yere yasladığımda sürekli arkamda biri olup olmadığını başkasıyla yanlışlıkla temas edip etmediğimi kontrol ediyorum. Gün içinde biri bana iyi akşamlar dahi dese nişanlıma bunu aktarıyorum. Film izlediğimde yarı çıplak karşı cinsi gördüğümde elimle orayı kapadığım oldu. Fakat beni en çok rahatsız eden sürekli nişanlımı aldatmışım gibi hissetmem ve ya konuştuysam ya hatırlamıyorsam düşünceleri. Sürekli suçluluk hissi yaşıyorum ve gün içinde hiç bir şey yapma isteğim olmuyor. Bunu yaklaşık 7-8 aydır düşünüyorum. Bunun sebebi nedir? OKB olabilir mi? OKB emin olmamızı engelleyebilir mi? (Tanı koyma yetkiniz olmadığının bilincindeyim. Kesinlikle tanı olarak değil de bilgi almak ve bilgilenmek için soruyorum.)

alar uzun süredir aklımdan çıkaramadığım sanırım takıntı olarak adlandırılabilecek bir durum hakkında yardım almak istiyordummm Yaklaşık olarak 1 seneden az 8 aylık bir ilişkim var fakat bunun sadece 4 ayı tamamen sevgilik süreci içinde olduğumuz bir ilişki bu. Zamanında yaşadığımız benim yüzümden olan olaylar sayesinde güven problemimiz fazlasıyla vardı hatta ilişkimizi bitirmiştik fakat daha sonrasında ayrı kaldığımız süreç içerisinde yapamadığımı ve çok sevdiğimi fark ettiğim için tekrardan konuşma ayarlayıp barışmamızı sağladım. Yeni ilişkimiz eskisinden daha çok sevdiğimiz ve birbirimize güvendiğimiz bir ilişkiydi. Her şey çok güzel gidiyordu ve birlikte fazlasıyla zaman geçiriyorduk okulumuz aynı ve evlerimiz yakın olduğu için fazlasıyla görüşüyorduk. Zaman geçtikçe kendimde bazı farklılıklar fark ettim mesela ondan ayrı kaldığım süre zarfı benim için kötü bir durum haline geliyordu yazdığım mesajlara geç bakıldığında ya da istediğim cevabı vermediğinde aklıma bin türlü olay gelmeye başlamıştı ama herhangi bir şekilde güvenimi sarsacak bir davranışta bulunduğu için değildi bu tamamen kendimin aklımda kurdugum şeylerdi ilk başlarda bunun önüne geçmeye çalıştığımda az çok düşüncelerime engel olabilsem de her geçen gün sevgilime daha çok bağlanıp daha çok kaybetme korkum yükseliyordu aynı zamanda bunların yanı sıra düşüncelerim de. Gayet normal olan mesajlara bile niye böyle yazmadı diyerek moralimi bozuyordum. Daha sonrasında aradan 2-3 ay daha geçti bu şekilde ve benim takıntılarım daha da arttı nerede olduğundan haberim olsun ne yaptığından haberim olsun her saniye beni bilgilendirsin istiyordum ve yapmayınca ayrılmışız gibi tepkiler veriyordum hem ona yansıtıyordum bunu hem kendime. Bunların yanı sıra hayatımdaki davranışlarım da ona göre şekillenmeye başladı yani o bana pozitif olursa tüm çevremle ilişkilerim iyi ama normal veya azıcık soğuk davransa çevremle ilişkim kötü oluyordu. Bunun bana başından beri sorun olduğunu bilsem de asla önüne geçemedim. Sevgiili olduğumuz zamanlarda yaşadığımız tartışma ve olaylarda kendisi gayet mantığıyla davranmaya çalışıp beni üzmeden bitirmeye veya konuşmaya çalışsa da ben tam tersine ben merkezli konuşuyordum yani seni kaybedersem ne yaparım seni her şeyden çok seviyorum gibi ve kalbime göre davranıyordum. Şu an ilişkimiz hala devam ediyor fakat ben aramız iyiyken bile bu düşüncelerimin önüne hala geçemiyorum cevap vermediğinde başka biri olduğunu, sevmediğini, soğuduğunu, zaten ilişkimize ileriyi görmediğini düşünüyorum ve düşündükçe kötü ihtimaller aklımda çoğalıp, yer ediniyor. Oysaki hiçbir sıkıntı yok ve bu ihtimaller buluştuğumuzda aklımdan anında siliniyor. Böyle düşünmenin kafamı ve beynimi yorduğunu son zamanlarda tamamen anlamış durumdayım ve ne yapacağımı bilmiyorum kendimi fazlasıyla rahatlatmaya çalışıyorum ama kısa süreliğine işe yarıyor. Aynı zamanda 18 yaşında olduğumuz için sınav senemiz ve sınavdan sonra farklı şehirleri kazanma ihtimalimiz var ve bu durum karşısında henüz ne yapacağımızı bilmiyoruz. Daha yanımdayken kaybetme korkusu varken, hep yanımda olsun isterken o şekildeyken benim psikolojim veya düşünceelerim ne kadar sağlam olur bilmiyorum. En ufak sorun bile benim canımı yakarken, aklım sürekli ondayken, ilişkinin bitmemesi için sürekli aklımda çözümler bulurken uzağımda olsa ya da ilişkiyi bitirse kendime ne yapacağım konusundda güvenemiyorum. Çok fazla seviyorum ve her geçen gün ona olan bağımlılığım artıyor aynı zamanda sorunlarım da artıyor