Yusuf BÜYÜKDAĞ

Kız arkadaşımla 4 senedir aynı sınıfta öğretim görüyoruz. O yüzden her anımız birlikte o yüzden bahsedeceğim şeylere bende şahit oldum. Üç senedir dersimize giren bir öğretmen var. Samimi tavrıyla birçok öğrencinin sevdiği bir öğretmen olmuştu. Biz de öyle sanıyorduk ki kız arkadaşlarıma olan davranışlarındaki abartıyı fark edene kadar. İlk dersimizin olduğu gün kız arkadaşıma bakışı, baştan aşağı süzmesi, dalıp gitmesinden anlamıştım. Arkadaşım farkında değildi. Ona söyledim. O da öğretmen öyle niyetle bakmaz, ben onun çocuğu yaşındayım dedi. Bende önyargıya kapıldığımı düşündüm. Ardından öğretmenin bu kıza fiziksel temasları başladı. Örnek verecek olursam: Sırtını sıvazlamalar, omzunu, yanaklarını ve saçını okşamalar vb. Benim hislerimin önyargı değil, gerçek olduğunun farkına vardım. Kız arkadaşımında kafası karıştı. Başarılı olduğu için öğretmenin ekstra ilgilendiğini söylüyordu ama endişesi belli oluyordu. Ders dışında tenefüse çıktığımızda öğretmen nasıl görüyorsa yanımıza gelip arkadaşıma özel hayatıyla ilgili sorular soruyordu her saniye yanımızda beliriyordu. Sabah okula gelirken kızın arkasından korna çaldığı bile oldu. Kız arkadaşımda önde otururken arkaya oturmaya, derslere katılmamaya başladı. Bende kendisiyle bu durumu konuştum. Ailesine bahsetmesini istedim. Kendisinin annesine bahsettiğini ve annesinin onu suçladığını söyledi. Müdür veya rehberlik servisinde olan personel üyeleride bu adamın samimi arkadaşları elinde net bir delilde olmadığı için kız arkadaşım gitmenin işe yaramayacağını düşünüyor. Bu adam hâlâ dersimize giriyor. Ve biz mezun olduktan sonra başka öğrencilerinde dersine girecek maalesef. Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz? Sizce ne yapabiliriz?

Ben eşimden yeni ayrıldım eşime karşı paranoyak biri idim tedavi gördüm bunu atlattım derken şimdi sabahları uyandığımda acaba lamba bozulur ise yalnızım nası tamir ederim eskiden karım vardı şimdi yok vede yatakta 4 saat boyunca bu korku ile kaldım bunun gibi hergün sabahları uyandığımda boş şeyleri kafaya takarak kaygılanıyorum mesela arabanın yedek anahtarı yok kaybolursa ne yaparım korkusu beni saatlerce yatakta tutuyor bu korkular maaşım yüzde elli indirildikten sonra başladı vede hergün sabah boş şeylerin korkusu ile uyanıyorum yataktan kalktıktan sonra korkularım geçiyor ama yataktan saatlerce kalkamıyorum korkudan daha sonra kriz başlıyor kafamı yastığa vuruyorum en son intihar düşüncesi geliyor öl kurtul

MERHABA 5 AYDIR GÜNLÜK HAYATIN STRESLERINDEN KAYNAKLI TERAPİ ALIYORDUM. TERAPİYI SONLANDIRMA KARARI ALDIM TERAPİSTİMLE PAYLAŞTIM ODA NORMAL KARSILADI. SAĞLIKLI BIR DURUM OLDUGUNU SOYLEDI. TERAPİSTİMLE DANIŞAN OLAYIMIZ BİTTİ KENDISIYLE DISARDADA ARKADAŞ OLMAK ISTERIM BU DURUM ONUN ICIN MUMKUNMU MERAK EDIYORUM. TEŞEKKÜR EDERİM