Mutsuzum
Ben 18 yaşındayım küçüklüğümden beri ailem tarafından sevilmediğimi biliyorum her zaman kavga ediyoruz ve bu beni psikolojik olarak çok yaraladı her gün ölmek için dua ediyorum şuanda ne kadar bana iyi davransalar da bu depresif halimi bırakamıyorum boşanma eşiğindelerdi bi hafta önce ama yine vazgeçtiler onlar yüzünden uyku problemim var küçüklüğümden beri müziksiz uyuyamıyorum ve en az 3 saat sonra uykuya dalabiliyorum, özgüvensiz bi insanım onlar yüzünden tek başıma bişey yapıyorken ellerim titrek nefesim daralır elim ayağım birbirine girer ve bu el titremesi normal hayatımda da var hep titriyor. Normalde çok gülen bi insanım her şeye gülen gülerim ama eve gelince başıma bişey gelip ölmek istiyorum kimsenin umurunda değil psikolojimin bozuk olması psikoloğa gitmeği bile düşünüyorum zaten ortaokul dönemimde psikoloğa gittim, panik atağım var gibi hissediyorum ufacık bi şeyde seste heyecanda kendimden geçiyorum kasılıyorum kalbim çıkıcak gibi oluyo o an sadece bayılmak istiyorum, biri bana aniden seslendiğinde bile zıplıyorum kalbim çıkıcak gibi atıyo. Artık hiç bişeyden zevk alamıyorum her şeyden vazgeçmiş gibiyim eskiden de böyleydim ama yinede umudum vardı ama şimdi oda yok boğuluyorum sanki.Bana yardımcı olursanız sevinirim.

Uzmanın Cevabı: Merhaba, öncelikle yaşadıkların için çok üzgünüm. Müzikle uyuyor olman kavga seslerini bastırmak için başlayarak alışkanlık halini aldı sanırım. Uykuya dalamama sebebin anksiyete olabilir. Kaygıların sebebiyle beynin kendini rahatlatamıyor ve sürekli hızlı bir şekilde çalışmaya devam ediyor. Bu sebepten rahatlayıp uyku moduna geçemiyor. Uyurken uyku müzikleri dinlemen faydalı olabilir. Hoşuna gidecek seni rahatlatacak sesi bulabilirsin. Dalga sesi, kuş sesi ya da bebek ninnileri olabilir. Normalde neşeli biri olduğunu ama eve gelince ölmek istediğini belirtmişsin. Anladığım kadarıyla evden kurtulmak istiyorsun ve bu sebeple ölüm düşüncesi aklına geliyor. Evdeki sorunların kaynağı ebeveynlerinle alakalı olduğundan, sorunun çözülmesi için onların hatalarını farkına varması gerekiyor. Sana verebileceğim samimi tavsiye şu olacaktır, kendi bireysel hayatını kurmaya yoğunlaş. Özgüvenin buna bağlı olarak zamanla yükselecektir. Panik atak için de mutlaka daha ileri ve ciddi hale gelmeden önce destek almalısın.

Sıla TEBER BULUT
PsikoterapistUzmanlıklar: Ebeveyn Tutumuna Dair Sorunlar , Ruhsal-Toplumsal, Kişisel ve Çevresel Diğer Koşullarla İlişkili Sorunlar , Kaygı (Anksiyete) Bozuklukları