Hocam merhaba. 19 yaşındayım.
B... T... 4 yıl önce
Hocam merhaba. 19 yaşındayım. Üniversite öğrencisiyim. Pandemi sebebiyle yaklaşık 9 aydir evdeyim. Kendimi yalniz ve caresiz hissediyorum. Surekli ağlamak istiyorum. Ağlıyorum da. Her seye gözlerim doluyor. Ağlamak istemedigim zamanlar ise sinirli oluyorum. Gün icinde sürekli saate bakıyorum. Gün bitsin de uyuyayim diye. Erkek arkadasomla sürekli kavga ediyoruz. Ailemle de. Huzursuzluk gibi bi sey var. Geceleri bile uyanip saate bakıyorum. Sanki bir anı bekliyormus gibi. En az 2 aylim planlar yapıyorum ama cok onemsiz planlar mesala iki ay boyunca hangi gunler duş alacagimi takvimde belirliyorum. Bunun gibi seyler. Ne yapmam gerektigini bilmiyorum. İhtiyacım olan tek şeyin hava değişikligi olduğunu düşünüyorum. Buna da ailme izin vermiyor.
Uzmanın Cevabı: Merhaba. Bahsettiğiniz durumları veya benzerlerini pandemi süreciyle birlikte bir çok birey yaşamaya başladı. Bu konuya insanlarımız da çok yeni olduğu için kişiler ne yapacakları konusunda, zamanı nasıl değerlendirecekleri konusunda belirsizlik yaşabiliyorlar. En önemlisi bireylerin kaygı düzeylerinde ciddi bir artış meydana gelmektedir. Bu durumun geçici olma durumunu varsayarak bu tür durumların sorun yaratma ihtimalini elinizden geldiğince ortadan kaldırmanızı ayrıca bu konu da yalnız başınıza zorluk yaşarsanız bir uzmanla görüşmenizi sizlere öneririm. Teşekkür ederim.
Ücretsiz Soru Sorabileceğiniz Uzmanlar
