1. Soru Sor
  2. Kategorisiz
  3. merhaba aslında yazıp yazmamak

merhaba aslında yazıp yazmamak

H... R... - 4 yıl önce
merhaba aslında yazıp yazmamakta çok kararsız kaldım:) 16 yaşındayım ve çocukluğumu yaşayamadım her zaman olgun ,ciddi başarılı olmaya çalıştım hemen hemen yalnız büyüdüm her neyse detaya girmek istemiyorum pek çoğunlukla ev içerisinde yok sayıldım duygularımı hep içimde yaşadım daha doğrusu zorunda kaldım bunun yüzünden aileme az buçuk nefret doluyum olmuyor yani onlara samimi olamıyorum değişik geliyor her zaman yalnız kalmak istiyorum kimseye ihtiyaç duymuyorum bir ömür konuşmayabilirim öyle diyelim:) ve bunu değiştirmek istiyorum lütfen yardımcı olabilir misiniz ailemle samimi olmak istiyorum toplum içerisinde konuşmaktan veya hareket etmekten utanmak çok yorucu :)
Silinmiş UZMAN
Uzmanın Cevabı: Merhaba. Desteğe ihtiyaç duymuşsunuz, benimle duygu ve düşüncelerinizi paylaştığınız için teşekkür ederim. Öncelikle sizi yaşınızdan daha olgun davranmaya iten sebepler nedir? Ailenizle bu duygu ve düşüncelerinizi paylaştınız mı? Toplum içinde de çekingen olduğunuzdan bahsetmişsiniz. Sizi zorlayan bir diğer sorununuzda bu anladığım kadarıyla. Bu durum ne kadar süredir devam ediyor?
Danışan
ben 4 yıl babaanneme baktım ailem bir kat altımızda oturyordu ama yine de pek samimi değildim çünkü geceleri uyurken korkardım üşürdüm ama kalkıp gidip üstüme örtecek bir şey alamazdım hatta altıma kaçırırdım hemen hemen her gün 16 yaşıma gelmişim hala oluyor çok nadir bizim ki aile apartmanı ve ne bilim kuzenlerim her gün bir yere gider gelir oynarlardı mahallede ben tel başıma otururdum evde babaannem felç olduğu için ona bakardım hatta bazen kuzenlerime yalvarırdım yanımda kalsınlar diye bu yüzden de çok pişmanım keşke yalvarmasaydım ama kuzenlerimde haklı benimle kalıp ne yapsınlar canları sıkıılır bende sırf benimle kalsınlar diye onları eğlendirmenin ya da yanmda kalsınlar diye yiyecek bir şeyler falan alırdım çocuk aklı işte :) ve babaannemle çoğu kez tartışırdık bende belirli bir süreden sonra saygılı kalamadım ona karşı o da beni aileme şikayet ederdi doğal olarak sürekli babaannem yüzünden ailemle karşı karşıya gelirdim ve benim en sevmediğim şeylerden biri haksızlık ve emir verilmesi sürekli susmak zorunda kaldım ne diyebilirim ki herkese hak veriyordum bir yandan ama kimse bana hak vermedi ağladığımı gördüğü halde hiçbir şey demeden giden bir annem var benim bu kadar duyarsız diyebilrim şuan babaannem 1 yıl kadardır vefat etti aynı evde kalıyoruz alışamadım bu düzene yabancı gibi geliyor ailem yabancılara karşı çok daha iyiyim ya da ailemin olmadığı yerlerde rahat hissediyorum bu ailemle samimi olmadığım için sürekli niye yüzün asık niye yanımıza gelmiyorsun diyorlar benimde şey diyesim geliyor 4 yıl yoktum şimdi de öyle hayal edin falan bunu nasıl çözebilirim bilmiyorum çok düşündüm denedim olmuyor
Silinmiş UZMAN
Silinmiş UZMAN