Nişanlımın babasının ölümü

Question

Merhabalar.

Evlilik arefesinde olduğum, 3 ay önce Ankara da yaşayan ailemi kız arkadaşım Sevda nın Denizli deki ailesi ile tanıştırdım, planlar yapılmıştı, onlar Ankara ya geldiğinde konuşulacaktı ancak, Sevda nın babası ani bir şekilde vefat etti. Babası ile çok duygusal, aralarında bir defa dahi olsun tartışma yaşanmamış bir ilişkisi vardı. Babası tır şoförüydü, yakın zamanda kızını evlendirdikten sonra tır ı satıp yazlık alacaktı. Ve bizleri yani dünürlerini çok sevmişti. Hatta vefatından 8-9 saat önce babamı beni abilerimi arayıp hal hatır sormuştu. Duysal bir insandı. 57 yaşında birden vefat edince, 1 saatlik bir mesafede olan Sevda öğrendiğinde yıkıldı. Morgta babasını gördü. Ertesi gün defnedildi. Acısı çok büyük, evlilik arefesindeyiz. Elim yettiğince yanındayım, destek oluyorum ancak her babasından bahsettiğinde ne cümle kuracağımı bilemiyorum. Verdiğim cevaplar hep şu şekilde:

-bu hayat bizim için, maalesef bu gerçeğe alışmak zorundayız, evet acını tahmin bile edemem. Ama ne olur ayakta kal baban öyle olsun istemez mi? Baban bizden de razıydı, biliyorsun. Çok zor evet çok büyük boşluk hiç geçmeyecek ama bana sırtını yaslamasan da o boşlukta benim elimi tut benden destek al. Hep yanındayım. Elini hiç bırakmayacağım. Hep güzel anacağız. Bana hep anlat. Vs.

Doğru mu cümle kuruyorum? Nasıl destek olabilirim. Ben de çok duygusal bir yapıdayım ancak kendimi köşede hıçkıra hıçkıra ağlarken buluyorum. Dik durmam gerekli. Karşısında duruyorum ama duramadığımı ve duygusal yapımı çok iyi biliyor. Lütfen bana bir kaç cümle dahi olsa yardım edin. En iyi şekilde nasıl yanında durabilirim ve nasıl destek olabilirim?

İlginiz için çok teşekkür ederim. İyi günler dilerim.

Not: Bu durum ile ilgili Kendisi de psikolojik destek alacak, araştırmamı istedi.  bu yüzden araştırma içerisindeyim.

Zeynep BOZBEK TÜRKYILMAZ · Accepted Answer

Merhaba,Başınız sağolsun..Ölüm olayları bizler için kriz dönemleridir.Haliyle o süreci yaşararak geçirmemiz gerekiyor.yas dönemi yaşanmadığı zaman ileride bunu atlatmak daha zor oluyor.O yüzden nişanlınızın bu yas sürecini yaşamasına izin vermeniz, ağlamasını durdurmamanız önemli. ilk günler belki çok şiddetli ağlamalar olacak ancak zamanla zaten normale dönecek.Hiç bir şey söylemeseniz bile bedenen yanında olmanız,temas etmeniz sarılmanız önemli.Size yaslanırken ağlasın,konuşmasına izin verin sizden çok o anlatsın. Evet biz yakınlar olarak bir şeyler söylemek istiyoruz teselli için ancak o evrede yas tutan kişi söylediklerimizi pek de duymak istemez.Yanında olup onunla ânını,duygularını paylaşmanız en önemlisi.Anlatmasına,sessiz kalmak istiyorsa sessiz kalmasına izin verin.Siz de sessiz kalın bırakın o an sarılın elini tutun temas halinde olun ama konuşmasanız da olur.Biraz zaman geçtikten sonra Birlikte babası için ne yapmak isteyeceğini ona sorun,ona seçim hakları tanıyın.Baban için ne yapmak istersin dua mı edelim ,mezarına mı gidelim gibi..Ve tam manasıyla üzüntüsünü yaşadıktan sonra evdeki rutinlere devam etmesini destekleyin yemek saati varsa vs.onların devam  etmesi.Sonuç olarak sizin söyleyecek sözlerinizden çok hissiyat olarak onun yanında olmanız önemli.uzun bir süre sessiz sarılmanız birçok kelimeden daha etkilidir.Zaten yanında oluşunuz,dinlemeniz büyük bir destek olacaktır. Siz de aynı şekilde yas sürecindesiniz kendinize de izin verin üzüntünüzü yaşayın,önemli olan bastırmamak duygularımızı.Ve zaten demişsiniz muhakkak bir destek almanız süreci çok daha kolay geçirmenize yardımcı olur.Tekrar başınız sağolsun.