Nişanlımın babasının ölümü

Question

Merhabalar.

Evlilik arefesinde olduğum, 3 ay önce Ankara da yaşayan ailemi kız arkadaşım Sevda nın Denizli deki ailesi ile tanıştırdım, planlar yapılmıştı, onlar Ankara ya geldiğinde konuşulacaktı ancak, Sevda nın babası ani bir şekilde vefat etti. Babası ile çok duygusal, aralarında bir defa dahi olsun tartışma yaşanmamış bir ilişkisi vardı. Babası tır şoförüydü, yakın zamanda kızını evlendirdikten sonra tır ı satıp yazlık alacaktı. Ve bizleri yani dünürlerini çok sevmişti. Hatta vefatından 8-9 saat önce babamı beni abilerimi arayıp hal hatır sormuştu. Duysal bir insandı. 57 yaşında birden vefat edince, 1 saatlik bir mesafede olan Sevda öğrendiğinde yıkıldı. Morgta babasını gördü. Ertesi gün defnedildi. Acısı çok büyük, evlilik arefesindeyiz. Elim yettiğince yanındayım, destek oluyorum ancak her babasından bahsettiğinde ne cümle kuracağımı bilemiyorum. Verdiğim cevaplar hep şu şekilde:

-bu hayat bizim için, maalesef bu gerçeğe alışmak zorundayız, evet acını tahmin bile edemem. Ama ne olur ayakta kal baban öyle olsun istemez mi? Baban bizden de razıydı, biliyorsun. Çok zor evet çok büyük boşluk hiç geçmeyecek ama bana sırtını yaslamasan da o boşlukta benim elimi tut benden destek al. Hep yanındayım. Elini hiç bırakmayacağım. Hep güzel anacağız. Bana hep anlat. Vs.

Doğru mu cümle kuruyorum? Nasıl destek olabilirim. Ben de çok duygusal bir yapıdayım ancak kendimi köşede hıçkıra hıçkıra ağlarken buluyorum. Dik durmam gerekli. Karşısında duruyorum ama duramadığımı ve duygusal yapımı çok iyi biliyor. Lütfen bana bir kaç cümle dahi olsa yardım edin. En iyi şekilde nasıl yanında durabilirim ve nasıl destek olabilirim?

İlginiz için çok teşekkür ederim. İyi günler dilerim.

Not: Bu durum ile ilgili Kendisi de psikolojik destek alacak, araştırmamı istedi.  bu yüzden araştırma içerisindeyim.

Silinmiş UZMAN · Accepted Answer

Merhaba, öncelikle başınız sağ olsun. Hem nişanlınız için hem de sizin için acı bir deneyim olmuş. Böyle bir durumda yanında olmanız, destek sağlamanız ve bir uzman araştırmanız çol güzel. Ve bu arada sizin de zorlanıyor olmanız çok insani bir durum. Kişilerin ölüme nasıl tepki verecekleri, ne zaman toparlayacakları çok kişiseldir. Her yas kendine hastır. Ölümün nasıl gerçekleştiği, beklenen bir ölüm olup olmadığı, ölen kişiyle aradaki ilişkinin boyutu ve kişinin ölümden önce nasıl bir duygu durumunda olduğu ölüme verilen tepkiyi ve yas sürecini etkileyebilir. Şu an yas sürecinde nişanlınız ve belli aşamalardan geçecek. En son kabullenme olacak. Bu zaman içerisinde ihtiyaçlarına duyarlı olmanız yararlı olacaktır. Konuşmak istediğinde konuşup konuşmak istemediğinde konuşmamak gibi. Ölümün ardından 3 ile 7 gün arasında günlük işlerine dönmelerini tavsiye ediyoruz kişilerin bu konuda destekleyici olabilirsiniz. "Ben hep yanındayım", " bana anlatabilirsin", "bir şeye ihtiyacın var mı?" Gibi cümleler ve sorular kişileri bunaltmaz ve zorlamaz. Ancak "ayakta kalmasın", "güçlü olmalısın" gibi cümleler şu an kişinin içinde bulunduğu yoğun acıdan dolayı onu daha da zorlayabilir.  Bir süre sonra o yoğun acı azalacaktır ancak tamamen yok olmayacaktır. Umarım işinize yarar bir cevap olmuştur. Tekrardan başınız sağ olsun.