Duygularımız, İçinde Büyüdüğümüz Dünyadan İzler Taşır: Kültürel Bağlam

Bilgisayarlar, akıllı telefonlar ve tabletler artık hayatımızın bir parçası olarak sürekli elimizin altında. İletişim kurmaktan eğlenmeye, çalışmaktan öğrenmeye kadar birçok alanda kullandığımız bu teknolojik cihazlar, bize fayda sağladığı kadar zarar da vermektedir. Sağladığı avantajlar çok büyük önem taşırken, bizler için yarattığı risk de görmezden gelinmemelidir. Çağımızın yeni ve giderek ciddileşen problemi: ekran ve teknoloji bağımlılığı.Ekran Bağımlılığı Nedir?Ekran bağımlılığı, dijital cihazların aşırı ve kontrolsüz kullanımı olarak tanımlanır. Telefona bakmadan birkaç saat geçirmek zor ve huzursuz ediciyse, sürekli sosyal medya bildirimleri kontrol ediliyorsa veya ekran süresi gerçek hayattaki sorumlulukların önüne geçiyorsa; bu durum bir alışkanlıktan çıkarak bağımlılık halini almış olabilir. Özellikle çocuk ve gençlerde görülen "internet oyun bozukluğu" , dijital bağımlılığın bilimsel olarak tanımlanmış bir versiyonudur.Teknoloji Hayatımızı Nasıl Ele Geçiriyor?Elimizin altında kolay ulaşılabilir olan teknoloji, birçok açıdan dikkatimizi çeker vaziyette. Uygulamalardan gelen bildirimler, yapılan araştırmalarda beynin dopamin salgılamasını tetiklemektedir. Bu da kişilerin sıklıkla telefonlarını kontrol etmelerini istemesine yol açmaktadır. Sosyal medyada sunulan sonsuz içerik akışı, dikkat tuzağı olarak kullanıcıyı ekrana kilitlemeyi amaçlar. Bunlara ek olarak uygulamalarda kazanılan rozet ve puan gibi ödüller, kullanıcıların uygulamalarda daha fazla vakit geçirmelerine neden olur. Kimler, Nasıl Etkileniyor?Her olay her bireyi farklı şekillerde etkileyebildiği gibi, ekran ve ekran bağımlılığı da benzer şekilde farklı yaş gruplarını farklı şekillerde etkileyebilir. Çocukların ve ergenlerin beyinleri gelişim aşamasında olduğundan, fazla ekrana maruz kaldıklarında beyinleri teknoloji ile biçimlenmektedir. Uzun süre ekranda vakit geçirilmesi çocuklarda dikkat eksikliği, hiperaktivite, sosyal izolasyon ve hatta agresif davranışlar görülmesine yol açabilir. Bunlara ek olarak öğrenme güçlükleri, dil gelişim problemleri ve hayal gücünde azalma durumları da gözlemlenebilir.Yetişkinlik döneminde ekran kullanımı, çoğunlukla iş gereci zorunlu olmaktadır. İş sebebiyle kullanım, kişisel kullanıma eklenince ekranda geçirilen süre bir hayli artmaktadır. Bunların hepsinin bir arada gerçekleşmesi de bağımlığı pekiştirmektedir. Bu yaş grubunda da ekran bağımlılığı, sosyal problemlere, ilişkilerde sorunlara ve yalnızlık duygusunun artmasına yol açabilir.Yaşlılar, teknolojiyi yeni keşfetme motivasyonu ile genellikle yalnızlıklarını giderme veya sosyalleşme ihtiyaçlarını karşılamak istemektedirler. Ancak teknolojinin fazla kullanımı yaşlılık dönemindeki kişilerde fiziksel hareketsizlik ve çeşitli fiziksel sorunlara yol açabilir. Günümüzde dijital dolandırıcılık ve bilgi kirliliği gibi risklere de en açık olanlar yaşlılardır. Belirtiler: Ekran Bağımlısı Olup Olmadığınızı Gösteren İşaretlerSabah uyandığınız anda telefon, tablet ya da bilgisayarı alıp kontrol etmek, ekran süresini sınırlamamak veya sınırlayamamak, sosyal bir ortamda bile teknolojik cihazları ve bildirimleri kontrol etmek istemek, teknolojik aletlerin yokluğunda boşluk hissi ve huzursuz olmak, günlük görevleri aksatacak şekilde sosyal medyada zaman geçirmek ve teknolojik aletleri kullanırken zamanın nasıl geçtiğini fark etmemek ekran bağımlılığının göstergelerindendir.Ekran Bağımlılığının Zihinsel ve Fiziksel EtkileriEkran başında sürekli uyarılma halindeki beyin yorulur ve karar verme becerisinde düşüş meydana gelir. Dijital ekranlar görme problemlerine ve göz kuruluğuna neden olur, baş ağrısı ve bulanık görmeye sebep olabilir. Masa başında geçirilen uzun saatler, kambur duruşla, sırt ve boyun ağrılarıyla sonuçlanabilir. Sosyal medyada ve dijital dünyada geçirilen sürenin artması, gerçek dünya etkileşimlerin azalmasına, yalnızlığa, asosyalliğe yol açabilirken kaygı düzeyini artırabilir. Sosyal medyada görülen idealize edilen hayatlar, kişilerde özgüven düşürerek mutsuzluğa ve depresyona yol açabilir.Ekran Süresini Azaltmak İçin Pratik Öneriler1.Zaman Bloklama Tekniği kullanın.Ekran süresinin kısıtlanması birçok açıdan faydalı olabilir. Ekran kullanılması gereken saatleri ya da ekranın kullanılmayacağı süreleri belirlemek, sosyal ve işlevsel olarak kişiye fayda sağlar. Buna ek olarak ekran süresinin kısıtlanması da önemlidir.2. Bildirimleri KapatınUygulama bildirimlerini kapatmak, gereksiz bildirimlerden kaçınmaya ve ekranı gerekmedikçe kullanmamaya yardımcı olur. 3. Cihazsız Alanlar BelirleyinYatak odası, yemek masası gibi bazı alanlarda telefon kullanılmaması faydalı bir alışkanlık olacaktır.4. "Gerçek Dünya"ya DönüşSosyal etkinliklere, doğa yürüyüşlerine, hobilere, arkadaşlara daha fazla zaman ayırmak, ekran süresini doğal olarak azaltarak sosyalleşmeyi de beraberinde getirir.Neden Bu Kadar Kolay Bağımlı Oluyoruz?Ekran bağımlılığı; psikolojik, sosyal ve biyolojik değişkenlerin birleşimiyle oluşan bir bağımlılık biçimidir. Bu bağımlılığın başlıca nedenleri şu şekilde sıralanabilir:Ödül Sistemi: Her bildirim bizi mutlu eder, dopamin salgılatır ve bu da ödül alma hissi uyandırır.Kaçış Mekanizması: Gerçek hayatımızdaki zorluklardan, sorumluluklarımızdan veya yalnızlık hissimizden kaçmak için ekranlara yönelmiş olabiliriz.Toplumsal Baskı: Özellikle gençler arasında sosyal medya kullanımı bir "zorunluluk" olmaktadır. Dışlanmamak, kabul görmek ve beğenilmek için çevrim içi olmak bir sosyal norm haline gelmiştir.Boş Zaman Alışkanlığı: Boş zamanlarımızı geçirdiğimiz sosyal medya, artık hepimiz için alışkanlık konumuna gelmektedir.Bu nedenler, teknoloji kullanımını masum bir araçtan, kişinin günlük yaşamını etkileyen artarak devam eden bir bağımlılığa dönüştürebilmektedir. Ekran Bağımlılığında Psikolojik Destek Ne Zaman Alınmalı? Bazen ekran süresini azaltmak ve işlevsel hayata geri dönmek için bireysel çabalar yetersiz kalabilir. Özellikle bağımlılığın davranışsal ve duygusal etkileri yoğunlaştığında bir uzmandan yardım almak en doğru adımdır.Psikolojik destek alınması gereken durumlar:·Teknolojik cihazlardan uzak kalındığında anksiyete, öfke veya panik duyguları yoğunlaşıyorsa,·Sosyal ilişkilerde ve iş/okul yaşamında olumsuz değişimler varsa,·Uyku düzeni bozulmuş, fiziksel rahatsızlık belirtileri ortaya çıkmaya başlamışsa,·Gündelik yaşam kalitesinde ve hayat kalitesinde düşüklük varsa,·Ekransız zaman geçirirken boşluk hissediliyorsa,·Ekran bağımlılığı nedeniyle depresif düşünceler veya yalnızlık artıyorsa psikolojik destek alınmalıdır.Eğer ekran karşısında geçirdiğiniz zaman, sizi hayattan uzaklaştırıyor, sosyal ilişkilerinizi zayıflatıyor ve zihinsel sağlığınızı tehdit ediyorsa; artık bir uzmana başvurmanın zamanı gelmiş olabilir. Psikolojik destek almak bir zayıflık değil, bilinçli bir güç göstergesidir. Psikolojik destek alarak teknoloji bağımlılığıyla mücadele etmek ve yaşam kalitesini artırmak mümkündür.Teknolojiden tamamen kopmak ne gerçekçidir ne de gereklidir. Önemli olan, teknolojiyi nasıl kullandığımızdır. Teknolojiyle sağlıklı bir ilişki kurulmalıdır. Doğru sınırlar ve sağlıklı alışkanlıklar ile dijital dünyadan faydalanılabiliriz. Cihazlar bizim hayatımızı kolaylaştırmak için var; hayatımızın merkezi olmak için değil. Bunun farkında olmak gerekir. Peki sizin 24 saatte ekranda geçirdiğiniz vaktin ne kadarı size gerçekten yarar sağladı, sizi geliştirdi?

Pelin BAYIN 26.05.2025

Acıdan Kaçmak mı? Onunla Kucaklaşmak mı?Hayat muhteşem güzelliklere yaptığı gibi ürkütücü acılara da ev sahipliği yapar. Öyle ki insanoğlu için acı kaçınılmazdır. Hepimiz acıyı farklı zaman ve koşullarda deneyimleriz. Üzüntü, kaygı, hayal kırıklıkları… Tüm bu duygular yaşadığımız hayatın birer parçası. Ancak, modern dünyanın bize dayattığı mesaj oldukça net: “Mutlu ol, sorunları görmezden gel ve acıdan mümkün olduğu kadar kaç!” Peki tüm bunlar ne kadar daha sürdürülebilir? Acıdan kaçmak aynı zamanda acıyı bastırmak değil midir? Ne yazık ki bu noktada size kötü bir haberim var: acı bastırılmaya çalıştıkça, daha güçlü bir şekilde geri döner. Ne demiş Cahit Zarifoğlu “İnsan bastırdığı duygunun esiri olur.”Acıyı Kabul EtmekGirişte bahsetmiş olduğum gibi yok saymaya çalıştığımız duygular eskisinden çok daha güçlü bir şekilde geri gelir. İşte tam da bu noktada acıya direnmek yerine ona kucak açmayı öğrenmek oldukça önemlidir. Kulağa biraz karmaşık geliyor öyle değil mi? İlk karşılaştığımda ben de anlam vermekte oldukça zorlanmıştım 😊 O haldeyaşadığınız bu karmaşıklığı gidermek adına bir örnek vereceğim: çok yoğun bir kaygı anında olduğunuzu varsayalım, bu hisse (kaygınıza) “git” demek yerine, onun ne olduğunu merak etmek: “Kaygı şu an vücudumda nerede hissediliyor? Bu duygu bana ne söylüyor?” Sorularına cevap aramak güçlü bir farkındalık kazandırır ve duygularımızı kontrol etmek yerine onları kabul etmemizi sağlar. Hadi çok sevdiğim bir egzersiz ile bu bölümü netleştirelim:Şu an oturduğunuz odayı sizin dünyanız olarak hayal edin. Sizin için önemli olan kalbinizin derinliklerinde olan her şey; sevdiğiniz tüm insanlar, yerler, etkinlikler… Fakat hepsi bu değil. Aynı zamanda bugün hayatınızda uğraşmanız gereken tüm sorunlar ve zorluklar da var. Şimdi bir kâğıt düşünün. Bu kâğıtta sizi rahatsız eden düşünceler, duygular ya da anılar yazılı. Mesela, “Yeterince iyi değilim” gibi olumsuz düşünceler olabilir. Şimdi, bu kâğıdı kenarlarından iyice tutun ve elinizden geldiğince uzağa itin. Burayı mümkün olduğunca kollarınız iyice yoruluncaya denk sürdürün. Kâğıdı bedeninizden uzak tutmaya çalışıyorsunuz fakat ne oluyor? Kâğıdı uzaklaştırmaya çalıştıkça, tüm odağınız bu kâğıda gidiyor. Bu durumda sevdiğiniz insanın sizinle sohbet etmeye çalıştığını hayal edin aynı zamanda da kâğıdı itiyorsunuz, sevdiğiniz insana ne kadar odaklanabilirsiniz? Odanızı dünyanız olarak hayal etmenizi istemiştim, kâğıt elinizdeyken dünyanıza ne kadar odaklanabildiniz? Enerjinizi ve dikkatinizi kâğıdı itmeye harcıyorsunuz ama kâğıt hâlâ sizinle. Üstelik bu itme çabası zamanla sizi yoruyor. İşte tam da burada hayatınızdaki birçok mücadele de bu şekilde oluyor. Acı veren düşünce ya da duygularını uzaklaştırmaya çalışmak, aslında onları daha çok fark etmenize ve enerjinizin tükenmesine sebep oluyor. İtmek yerine kâğıdı kucağına almayı seçebilirsiniz. Böylece kâğıt hâlâ orada, ama artık sizii yönetmiyor. Ellerinizi özgür bırakabilir ve yaşamda değerli bulduğunuz şeylere yönelmek için hareket edebilirsiniz. (Harris, 2023, s. 170)Olanla Başa Çıkmayı ÖğrenmekÖzellikle kontrolcü bir kişiliğe sahipseniz, yaşanan her şeyin sizin kontrolünüz altında yaşanmasını istiyorsanız, hayat sizin için çok zor olmalı. Çünkü sayısız olasılıklarla donatılmış bu evrende hemen hemen hiçbir şey planladığımız gibi gitmez ve biz defalarca aynı davranışları sergileyip sonuçlarını farklı bekleyen, aynı zamanda da bundan sürekli yakınan insanlara dönüşürüz. Bu noktada esnek bir zihin yapısıyla bu zorluklara uyum sağlayabilirsiniz. Varsayalım ki başarısızlık korkusu yüzünden bir adım atmaktan çekiniyorsunuz. Bu durumda, korkuyu yok etmeye çalışmak yerine onunla hareket etmenin yollarına aramak, onu karşımıza değil yanımıza almak: “Evet, korkuyorum, ama bu benim için önemli. Bu adımı korkumla birlikte atabilirim.” diyebilmek yani olanla başa çıkmayı öğrenmek oldukça kıymetli.Şimdi ve Burada KalabilmekZihnimiz geçmişte yaşadığımız pişmanlıklar ya da gelecekte deneyimleyebileceğimiz olası durumlar (kaygılar) arasında gidip gelir. Halbuki yaşam sadece şimdi ve burada var. Küçük bir egzersiz yapalım: Gözlerinizi kapatın, şu anda oturduğumuz yerde derin bir nefes alın, nefesinizin izlediği yolları fark edin, diyaframınızı fark edin, etrafınızdaki sesleri dinleyin, teninize dokunan havayı hissedin. Hayat şu an ne gelecekte ne de geçmişte tam olarak şimdi ve burada!SonuçHayatta sıklıkla zorlayıcı duygularla karşı karşıya kalırız, bu duyguların bizleri oyun hamuru gibi şekillendirmesine ya da sürüklemesine izin vermek yerine anlamlandırma sürecine gidebiliriz. Bu sürecin kolay olduğunu vaat etmiyorum; öyle ki epey zaman alabilir fakat bu zaman dilimi kendimizi daha yakından tanıma, ruhumuza kulak verme, olaylara daha derin bir bakış açısıyla yaklaşmamıza fırsat tanır.Mutluluk, sevinç, heyecan, tüm bu olumlu duygular… Hayat sadece bu duygulara mı ait? Peki ya mutsuzluk, üzüntü, kırgınlık, hayal kırıklığı… Bizi rahatsız eden tüm bu duygular görmezden geldiğimiz ihtiyaçlarımıza işaret ediyor olabilir mi? Tam da burada acıya kulak vermek; acıyı geçirmek değil ne anlatmak istediğini anlamak oldukça kıymetlidir.Hadi birlikte sana bir soru soralım: Acıyı görmezden gelmek yerine ona kulak vermeyi, onunla yürümeyi seçebilir misin? Geçmiş ve gelecek arasında bir yerlerde kaybolmak yerine şimdi ve burada olabilir misin? Yaşadığın olumsuz bir deneyime değil de onunla başa çıkmaya odaklanabilir misin? Kendine karşı daha kibar, sabırlı ve sevecen olmayı deneyebilir misin? Bu sürecin uzun ve zor olduğunu bilerek bu sancılı dönemi daha farkındalık sahibi bir hayatın başlangıcı olarak görebilir misin? Her kabul bir başlangıçtır lütfen bunu unutma 😊***BU YAZIMDA RUSS HARRİS-ACT'İ KOLAY ÖĞRENMEK KİTABINDAN OLDUKÇA FAZLA YARARLANDIM. DANIŞANLARIMA OLMASA DA MESLEKTAŞLARIMA OKUMALARINI TAVSİYE EDERİM :)

Şule ŞİMŞEK 24.05.2025

Vorolus sancısı çekiyorum” ifadesi, belki de kulağa alışılmadık gelebilir, ancak bu ifade, kişinin iç dünyasında yaşadığı derin bir duygusal veya zihinsel rahatsızlığı, belki de varoluşsal bir sancıyı ifade ediyor olabilir. Türkçede “vorolus sancısı” diye bir terim tıbbi veya psikolojik literatürde doğrudan yer almasa da, bu ifadeyi metaforik bir şekilde ele alarak, kişinin yaşadığı duygusal, zihinsel veya varoluşsal bir acıyı anlamaya ve bu acıya psikolojik bir perspektiften yaklaşmaya çalışacağım. Bu makalede, vorolus sancısını, kişinin içsel çatışmaları, kaygıları veya varoluşsal sorgulamaları olarak yorumlayarak, bir psikolog ve psikoterapist gözüyle bu sancıya nasıl yaklaşılabileceğini, hangi yöntemlerle destek sağlanabileceğini ve kişinin bu süreçte nasıl bir iyileşme yolculuğuna çıkabilir.Vorolus Sancısı Nedir?Vorolus sancısı, kişinin zihninde ve ruhunda hissettiği, belki de tanımlamakta zorlandığı bir huzursuzluk, kaygı veya varoluşsal bir boşluk hissi olarak düşünülebilir. Bu sancı, modern yaşamın karmaşası, ilişkisel zorluklar, kişisel kayıplar, anlam arayışı veya kimlik bunalımları gibi pek çok kaynaktan beslenebilir. Psikoloji literatüründe bu tür bir sancı, genellikle kaygı bozuklukları, depresif belirtiler, varoluşsal krizler veya travma sonrası stres bozukluğu (TSSB) gibi durumlarla ilişkilendirilebilir. Ancak, vorolus sancısı, kişinin bu duyguları kendi dilinde, belki de metaforik bir şekilde ifade etme çabası olarak da görülebilir.Kişi, “vorolus sancısı çekiyorum” dediğinde, muhtemelen yalnızlık, anlamsızlık, korku veya kontrol kaybı gibi yoğun duygularla mücadele ediyor olabilir. Bu sancı, fiziksel bir ağrı gibi hissedilmese de, zihinsel ve duygusal olarak kişiyi derinden etkileyebilir. Psikoterapi, bu tür sancıların altında yatan nedenleri anlamak ve kişinin bu duygularla başa çıkmasına yardımcı olmak için güçlü bir araçtır.Psikolojik Perspektiften Vorolus Sancısına YaklaşımBir psikolog veya psikoterapist olarak, vorolus sancısına yaklaşırken öncelikle kişinin bu sancıyı nasıl tanımladığını, ne zaman ve hangi durumlarda hissettiğini anlamaya odaklanırım. İlk adım, güvenli bir terapötik ilişki kurmaktır. Kişinin kendini ifade edebileceği, yargılanmadan dinleneceği bir alan sağlamak, sancının kökenine inmek için kritik bir öneme sahiptir.Duyguların Tanımlanması ve İfade EdilmesiVorolus sancısı, genellikle karmaşık ve belirsiz duyguların bir yansıması olabilir. Terapist olarak, kişiye bu duyguları isimlendirme konusunda rehberlik ederim. Örneğin, “Bu sancı, bir kaygı mı, yoksa bir kayıp hissi mi? Belki de bir şeylerin eksik olduğu hissi mi?” gibi sorularla kişinin duygularını daha net bir şekilde ifade etmesine yardımcı olurum. Sanat terapisi, yazma egzersizleri veya rehberli imgelem gibi yöntemler, bu süreçte kişinin iç dünyasını keşfetmesine olanak tanır.Bilişsel Davranışçı Terapi (BDT) ile Olumsuz Düşünceleri Yeniden ÇerçevelemeEğer vorolus sancısı, kişinin kendini değersiz hissetmesi, gelecekten korkması veya sürekli olumsuz senaryolar düşünmesi gibi bilişsel çarpıtmalarla ilişkiliyse, Bilişsel Davranışçı Terapi (BDT) etkili bir yöntem olabilir. BDT, kişinin otomatik olumsuz düşüncelerini fark etmesine ve bunları daha gerçekçi, yapıcı düşüncelerle değiştirmesine yardımcı olur. Örneğin, “Her şey anlamsız” düşüncesi yerine, “Şu an anlam bulmakta zorlanıyorum, ama bu geçici bir durum olabilir” gibi bir bakış açısı geliştirilebilir.Varoluşsal Terapi ile Anlam ArayışıVorolus sancısı, kişinin hayatın anlamını sorguladığı bir varoluşsal krizle bağlantılı olabilir. Varoluşsal terapi, kişinin yaşamındaki anlam, özgürlük, yalnızlık ve ölüm gibi temel temaları keşfetmesine yardımcı olur. Terapist olarak, kişiye “Hayatınızda neyi değerli buluyorsunuz?” veya “Sizi ne motive ediyor?” gibi sorular sorarak, kişinin kendi anlamını inşa etmesine destek olurum. Bu süreç, sancının yarattığı boşluk hissini doldurmak için güçlü bir adım olabilir.Duygu Odaklı Terapi (EFT) ile Duygusal DerinlikDuygu Odaklı Terapi, kişinin sancısının altında yatan duygusal yaraları keşfetmesine ve bunları dönüştürmesine odaklanır. Örneğin, vorolus sancısı, geçmişte yaşanmış bir reddedilme, terk edilme veya travma ile bağlantılı olabilir. EFT, kişinin bu duyguları güvenli bir şekilde yeniden deneyimlemesine ve bunları kabul ederek iyileşmesine olanak tanır.Mindfulness ve Somatik YaklaşımlarVorolus sancısı, zihinsel olduğu kadar bedensel bir deneyim de olabilir. Mindfulness temelli yaklaşımlar, kişinin anda kalmasına, sancıyı yargılamadan gözlemlemesine yardımcı olur. Nefes egzersizleri, meditasyon veya yoga gibi uygulamalar, kişinin kaygı ve huzursuzlukla başa çıkmasını destekler. Somatik terapi ise, sancının bedende nasıl hissedildiğine odaklanır ve kişinin bu fiziksel duyumları anlamasına yardımcı olur.İyileşme Yolculuğunda Kişisel GüçlendirmeVorolus sancısı, kişinin hayatında bir dönüm noktası olabilir. Bu sancı, yüzeyde bir sorun gibi görünse de, aslında kişinin kendini yeniden keşfetmesi, değerlerini gözden geçirmesi ve daha otantik bir yaşam sürmesi için bir fırsat sunar. Terapist olarak, kişiyi bu sancıyı bir düşman olarak görmek yerine, bir rehber olarak kabul etmeye teşvik ederim.Kişisel güçlendirme, bu süreçte önemli bir rol oynar. Kişiye, kendi içsel kaynaklarını fark ettirmek, güçlü yönlerini vurgulamak ve zorluklarla başa çıkma kapasitesini artırmak, iyileşme yolculuğunun temel taşlarıdır. Örneğin, bir günlük tutma alışkanlığı, kişinin sancısıyla ilgili düşüncelerini düzenlemesine ve duygularını daha iyi anlamasına yardımcı olabilir. Ayrıca, sosyal destek sistemlerini güçlendirmek, kişinin yalnızlık hissini azaltabilir.Toplumsal ve Kültürel BağlamVorolus sancısı, yalnızca bireysel bir deneyim değil, aynı zamanda toplumsal ve kültürel bağlamla da ilişkilidir. Modern toplumda, bireyler genellikle başarı, mükemmeliyetçilik ve sürekli üretkenlik baskısı altında hisseder. Türkiye gibi kolektif değerlerin güçlü olduğu toplumlarda ise, aile beklentileri, toplumsal roller veya ekonomik zorluklar, bu sancıyı derinleştirebilir. Terapist olarak, kişinin bu dışsal faktörleri nasıl içselleştirdiğini anlamak ve bunları terapi sürecinde ele almak önemlidir.SonuçVorolus sancısı, kişinin iç dünyasında yankılanan, belki de tanımlaması zor bir acıdır. Ancak bu sancı, doğru yaklaşımlarla bir yıkım değil, dönüşüm fırsatı olabilir. Psikoterapi, kişinin bu sancıyı anlamasına, duygularını ifade etmesine ve hayatında yeni bir anlam bulmasına yardımcı olur. Bilişsel davranışçı terapi, varoluşsal terapi, duygu odaklı terapi ve mindfulness gibi yöntemler, bu süreçte güçlü araçlar sunar. Terapist olarak, kişinin bu sancıyla yüzleşmesine, onu kucaklamasına ve kendi iyileşme yolculuğunu inşa etmesine rehberlik etmek, en büyük hedefimdir.Eğer siz de vorolus sancısı gibi bir duygusal yükle mücadele ediyorsanız, bir uzmana ulaşmak, bu yolculukta yalnız olmadığınızı hissettirebilir. Unutmayın, sancılarımız bizi zayıflatmaz; aksine, onlarla yüzleştiğimizde bizi daha güçlü ve bilge kılabilir.

Hidayet ÇALIŞKAN 18.05.2025

Duyguların Kültürel Kökenleri

Bunları da sevebilirsiniz...