İlişkilerde Bağlanma Türleri

Bağlanma stilleri, çocukluk dönemindeki bakımveren-çocuk ilişkilerinin bir yansıması olarak kabul edilir. Bu bağlanma stillerinin farkında olmak, kişilerin kendi ilişki davranışlarını anlamalarına ve daha sağlıklı ilişkiler geliştirmelerine yardımcı olabilir.

Güvenli bağlanma stiline sahip kişiler, ilişkilerinde rahat ve güvenlidirler. Sevildiklerini ve desteklendiklerini hissederler ve karşılıklı olarak bu duyguları partnerlerine de iletirler.

Ebeveyn Davranışları:

• Çocuğun ihtiyaçlarına duyarlıdırlar ve hızlı bir şekilde yanıt verirler.
• Çocuğa güvenli bir ortam sunarlar ve duygusal destek sağlarlar.
• Çocuğun bağımsızlık ihtiyacını teşvik ederken aynı zamanda yakınlık ve sevgi sağlarlar.
• Duygusal ifadelerde açıktırlar ve çocuklarıyla sağlıklı iletişim kurarlar.

Özellikler:

Duygusal olarak açık, samimi ve bağlı olma eğilimindedirler. Hem bağımsızlıklarını hem de yakınlıklarını dengelerler. Stresle başa çıkmada ve sorunları çözmede daha başarılıdırlar.

Kaygılı bağlanma stiline sahip kişiler, ilişkilerinde yoğun bir şekilde kabul edilme ve onaylanma ihtiyacı hissederler. Partnerlerinin onları terk edeceğinden veya sevmediğinden sürekli endişe duyarlar.

Ebeveyn Davranışları:

• Bazen aşırı koruyucu ve ilgili, bazen ise uzak ve ilgisiz olabilirler.
• Çocuklarına yeterince güven vermekte zorlanırlar, bu da çocuklarda sürekli bir güven arayışına yol açar.
• Duygusal olarak tutarsızdırlar; bazen sevgi dolu ve ilgili, bazen ise mesafeli ve ilgisiz olabilirler.
• Çocukların bağımsızlık çabalarına bazen izin verirler, bazen de aşırı müdahaleci olabilirler.

Özellikler:

Aşırı bağımlı olabilirler ve partnerlerinin ilgisini sürekli olarak ararlar. İlişkilerde aşırı derecede hassas ve duygusal olabilirler. Partnerlerinin duygusal tepkilerine aşırı duyarlıdırlar.

Kaçınmacı bağlanma stiline sahip kişiler, bağımsızlıklarını koruma eğilimindedirler ve duygusal yakınlıktan kaçınırlar. İlişkilerde derin duygusal bağlar kurmakta zorlanırlar.

Ebeveyn Davranışları:

• Çocuğun duygusal ihtiyaçlarına yanıt vermekte zorlanırlar.
• Fiziksel bakım sağlasalar da duygusal açıdan mesafelidirler.
• Çocuklarının duygusal ifadelerine genellikle duyarsızdırlar veya bu ifadeleri reddederler.
• Bağımsızlığı aşırı derecede teşvik ederler ve çocuklarının duygusal yakınlık ihtiyaçlarını görmezden gelirler.

Özellikler:

Duygusal açıdan mesafeli olabilirler ve ilişkilerde yakınlıktan kaçınabilirler. İlişkilerinde kontrolü elde tutma ve bağımsız kalma ihtiyacı hissederler. Duygularını ifade etmekte zorlanabilirler.

Korkulu bağlanma stiline sahip kişiler, hem yakınlık arayışı hem de bu yakınlıktan korkma eğilimindedirler. Genellikle geçmişte yaşadıkları olumsuz ilişki deneyimlerinden dolayı bu stil gelişir.

Ebeveyn Davranışları:

• Ebeveynler bazen koruyucu ve yakın, bazen ise korkutucu veya travmatize edici olabilirler.
• Ebeveynler kendi duygusal problemleriyle meşgul olabilir ve bu nedenle çocuklarına tutarlı bir şekilde destek veremezler.
• Duygusal desteği bazen sağlarlar, bazen ise reddeder veya ihmal ederler.
• Çocuklar, ebeveynlerinin davranışlarını öngöremediklerinden dolayı hem yakınlık arar hem de bu yakınlıktan korkarlar.

Özellikler:

Çelişkili davranışlar sergileyebilirler; bir yandan yakınlık isterken diğer yandan bu yakınlıktan korkup kaçınabilirler. İlişkilerinde güvensizlik ve kararsızlık yaşayabilirler.